ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Αδιαφορία ή «τρικλοποδιά» πίσω από το λάθος στη Γενική Συνέλευση των Φαρμακοποιών;

Αδιαφορία ή «τρικλοποδιά» πίσω από το λάθος στη Γενική Συνέλευση των Φαρμακοποιών;

Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

«Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια» λέει η λαϊκή ρήση και για μία ακόμη φορά βρήκε πλήρη δικαίωση στην περίπτωση της Γενικής Συνέλευσης του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου η οποία ήταν προγραμματισμένη εδώ και πάνω από 20 ημέρες να γίνει το Σάββατο 22 Απριλίου στα γραφεία του Συλλόγου στην Αθήνα, έγινε τελικά αλλά θα ολοκληρωθεί στις 5 Μαΐου στη… Θεσσαλονίκη.

Η διεξαγωγή της Γενικής Συνέλευσης σκόνταψε στα… διεκπεραιωτικά αλλά το παράξενο είναι ότι δεν βρέθηκε κανείς απολύτως να δει το λάθος της Γραμματείας του Π.Φ.Σ. που αντί να στείλει τον απολογισμό του 2016 για να τον εγκρίνουν οι συνολικά 178 εκλέκτορες που απαρτίζουν το σώμα, έστειλε τον Προϋπολογισμό του 2016 που ήδη είχε εγκριθεί από τον Νοέμβριο.

Έτσι με το ξεκίνημα των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης διαπιστώθηκε ότι το κύριο θέμα προς συζήτηση πολύ απλά έπρεπε να συζητηθεί σε άλλη ημερομηνία και αφού σταλούν τα σωστά έγγραφα στο σώμα των εκλεκτόρων.

Οι προτάσεις που τέθηκαν στο τραπέζι ήταν η Γενική Συνέλευση γι’ αυτό το θέμα να γίνει είτε την Κυριακή 23 Απριλίου είτε την Τετάρτη 26 Απριλίου στο ίδιο μέρος  (στα γραφεία του Πανελληνίου) είτε στις 5 ή 6 Μαΐου στη Θεσσαλονίκη  στο πλαίσιο του 3ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Εφαρμοσμένης Φαρμακευτικής είτε στις 13 ή 14 Μαΐου στο Ηράκλειο στο πλαίσιο του 13ου Παγκρήτιου Φαρμακευτικού Συνεδρίου.

Τελικά κατά πλειοψηφία αποφασίστηκε ως καλύτερη πρόταση να ολοκληρωθεί η Γενική Συνέλευση το Σάββατο 5 Μαΐου σε μία ξεχωριστή αίθουσα που θα διατεθεί γι’ αυτό το σκοπό στο πλαίσιο του Συνεδρίου στη Θεσσαλονίκη.

Και ενώ η λύση βρέθηκε, είναι άξιο απορίας πως έφτασε να συμβεί όλο αυτό. Και δεν στεκόμαστε τόσο στο λάθος που έγινε, όσο στο γεγονός πως κανείς δεν βρέθηκε να το εντοπίσει εγκαίρως και να ζητήσει τη διόρθωσή του για να αποφευχθεί όλη αυτή η αναστάτωση.

Η ιστορία αυτή θυμίζει την ιστορία με τον πρώην υπουργό του ΠαΣοΚ Μιχάλη Χρυσοχοϊδη  ο οποίος το 2012 ψήφισε το Μνημόνιο… χωρίς να το διαβάσει.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα πράγματα ήταν πιο απλά αλλά και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει ένα κοινό. Μία κακή ελληνική νοοτροπία.

Η διόρθωση του λάθους στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν απαιτούσε κανείς να αναγνώσει όλα τα στοιχεία των εγγράφων που του είχαν σταλεί. Αρκούσε προφανώς μία απλή ανάγνωση των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης και του τίτλου των σχετικών εγγράφων, για να αντιληφθεί το πρόβλημα. Και όμως κανείς δεν βρέθηκε να το κάνει.

Υπάρχουν δύο ερμηνείες- και οι δύο εξίσου απαξιωτικές- για το ρόλο των εκπροσώπων ενός κλάδου, που αντιμετωπίζει τόσα σοβαρά προβλήματα και πρέπει να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στην επίλυσή τους .

Η μία ερμηνεία είναι η αδιαφορία. Δεν είναι κάτι το ασύνηθες. Αντίθετα, συμβαίνει σε πάρα πολλούς χώρους, απλώς δεν τυγχάνει να γίνεται αντιληπτή και να δημοσιοποιείται.

Η άλλη, μπορεί εκ πρώτης όψεως να ακούγεται καλύτερη με την έννοια ότι κάποιοι τουλάχιστον πήραν χαμπάρι τι έγινε, όπως άλλωστε είχαν το καθήκον να κάνουν, αλλά δυστυχώς, όπως φάνηκε και από το αποτέλεσμα δεν πρόσφερε επί της ουσίας κάτι το διαφορετικό από την πρώτη. Ακούστηκε ότι κάποιοι είχαν αντιληφθεί το λάθος αλλά δεν είπαν τίποτα για να εκθέσουν τη διοίκηση ενόψει των εκλογών για τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο.  Τέτοιου είδους όμως πρακτικές, εάν πράγματι ισχύουν τα όσα ακούστηκαν, σε τι ωφελούν;

Επί της ουσίας αυτό που έπρεπε να γίνει δεν έγινε, υπήρξε αναστάτωση και γκρίνια, κάποιοι πράγματι θα ταλαιπωρηθούν για να πάνε στη Θεσσαλονίκη για κάτι που έπρεπε να κλείσει και φυσικά ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος θα πρέπει να καλύψει έξοδα με χρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αλλού.

Στην πραγματικότητα αυτή η εκδοχή είναι η χειρότερη γιατί δεν είναι απλώς ένα λάθος που διορθώνεται εύκολα. Αποτελεί έναν καρκίνο του συνδικαλισμού στη χώρα μας που εν πολλοίς έχει συμβάλει στο να βρίσκεται η Ελλάδα σε αυτή τη θέση που βρίσκεται σήμερα.

Η άποψη αυτή δεν έχει να κάνει με πρόσωπα ούτε με παρατάξεις. Είναι πέρα και πάνω από αυτά.

Το γεγονός αυτό, το λάθος που έγινε ήταν μία χρυσή ευκαιρία για να ακουστεί αυτή η άποψη. Και δεν είναι άποψη του γράφοντος. Είναι άποψη πολλών απ’ όσους βρέθηκαν και πήραν μέρος στη Γενική Συνέλευση. Μίλησαν για λάθος, έστω κι αν το χαρακτήρισαν σύνηθες. Και μερικά πράγματα πρέπει να ακούγονται για να ανοίγει η κουβέντα, να γίνεται κριτική και αυτοκριτική και τα λάθη να διορθώνονται μαζί –και το κυριότερο- με τη νοοτροπία που οδηγεί σε αυτά.

Aς σημειωθεί ότι ο κ. Λουράντος από την πρώτη στιγμή ανέλαβε προσωπικά την ευθύνη και ζήτησε -   επειδή  επρόκειτο για οικονομικό θέμα , το οποίο βέβαια είχε εγκριθεί ομόφωνα από το ΔΣ του Π.Φ.Σ. - την αναβολή της συζήτησης του θέματος.

Μάλιστα άσκησε βέτο στην πρότασή του για συζήτησή του την ίδια μέρα, για να μπορέσουν οι εκλέκτορες να παραλάβουν τα σχετικά στοιχεία και να διαμορφώσουν άποψη.   

Το dailypharmanews.gr ζήτησε από τον πρόεδρο του Π.Φ.Σ. κ. Κωνσταντίνο Λουράντο, να σχολιάσει το γεγονός ενώ βέβαια είναι ανοιχτό να φιλοξενήσει την άποψη οποιουδήποτε θα ήθελε να τοποθετηθεί επί του θέματος. 

 «Επειδή ποτέ τα αξιώματα δεν απετέλεσαν την πρωταρχική μου επιδίωξη , αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη για ότι συμβαίνει στον Σύλλογο που έχω την τιμή να προεδρεύω.

Η σημερινή διοίκηση λοιδορήθηκε -και εκ των έσω - γιατί προσπάθησε να ξεφύγει από τα κομματικά και παλαιοσυνδικαλιστικά στερεότυπα.

Ας καταλάβουν αυτοί που προσπαθούν να δημιουργήσουν θέματα ότι δεν θα σταματήσω και δεν θα αλλάξω. Με τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσω να μάχομαι.

Έχω κάνει λάθη και θα κάνω ακόμη περισσότερα. Ποτέ όμως δεν απέφυγα να αναλάβω τις ευθύνες μου. Από αύριο κιόλας θα προχωρήσω σε ΕΔΕ για να διερευνηθεί κατά πόσο το «λάθος» αυτό ήταν τυχαίο και πώς συγκριμένα άτομα το εντόπισαν.

Ωστόσο εντύπωση μου προκαλεί γιατί οι δήθεν επικριτές ενώ το γνώριζαν εκ των προτέρων, δεν φρόντισαν να προφυλάξουν το Σώμα των εκλεκτόρων ενημερώνοντας το εγκαίρως προκειμένου να αποφευχθεί η δεύτερη συνέλευση που έχει σαν αποτέλεσμα την ταλαιπωρία του Σώματος και την οικονομική επιβάρυνση του Συλλόγου.

Η ενέργεια αυτή  δεν θα αναιρούσε το δικαίωμά των δήθεν υπερασπιστών της διαδικασίας,  να ζητήσουν αργότερα εξηγήσεις για το πραγματικά απαράδεκτο αυτό “λάθος”

Αυτά προς ώρας και θα επανέλθω».