Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Η πανδημία της γρίπης των χοίρων –που ξεκίνησε από το Μεξικό την άνοιξη του 2009 και άρχισε να μεταδίδεται σε όλον τον κόσμο προκαλώντας πανικό σε σημείο να κηρύξει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) παγκόσμιο συναγερμό– μπορεί να είχε απρόβλεπτες συνέπειες σε ορισμένους πληθυσμούς, αφού οι ερευνητές ανακάλυψαν μια σύνδεση με υψηλότερα ποσοστά διαβήτη τύπου 1 σε αυτούς που είχε διαπιστωθεί ότι είχαν νοσήσει ή είχαν υποστεί σύμπτωμα του ιού H1N1.

 Η έρευνα, που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Όσλο και παρουσιάστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη Μελέτη του Διαβήτη, βασίστηκε σε μελέτες που πραγματοποιήθηκαν στη Νορβηγία. Τα αποτελέσματα διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος διπλασιάστηκε για το διαβήτη τύπου 1 μετά την ανάρρωση από τον ιό της γρίπης.

 Ο διαβήτης τύπου 1 είναι μια χρόνια αυτοάνοση ασθένεια, κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα καταστρέφει τα β κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, η έλλειψη της οποίας οδηγεί σε αυξημένη γλυκόζη στο αίμα και στα ούρα. Αν και είναι συνήθως λιγότερο διαδεδομένη από το διαβήτη τύπου 2, είναι πιο δύσκολα διαχειρίσιμη και είναι ευρέως ύποπτο ότι οι περιβαλλοντικές αιτίες μπορεί να διαδραματίσουν κάποιο ρόλο στις πιθανότητες ορισμένων ατόμων να αναπτύξουν την πάθηση.

 Ειδικότερα, η μελέτη διαπίστωσε ότι από τα 2.376 άτομα που διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1 μετά την πανδημία του 2009, στη Νορβηγία, όσοι ανέφεραν ασθένεια παρόμοια με τη γρίπη ήταν 18% πιθανότερο να διαγνωστούν με την πάθηση, ενώ παιδιά ηλικίας κάτω των 15 ετών, ήταν 25% πιθανότερο να διαγνωστούν με την πάθηση.

 Σε επαληθευμένες εργαστηριακές μελέτες, αυτά τα αποτελέσματα ενισχύθηκαν, διαπιστώνοντας ότι όσοι είχαν επιβεβαιωμένα νοσήσει από τη γρίπη H1N1 είχαν διπλό κίνδυνο να αναπτύξουν αργότερα διαβήτη τύπου 1.

 «Η μελέτη αυτή μπορεί να υποστηρίξει την υπόθεση ότι οι λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 1, λόγω του άγχους και της φλεγμονής σε άτομα με προδιάθεση», κατέληξε η Paz Lopez-Doriga Ruiz και οι συνεργάτες της από το Νορβηγικό Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Όσλο.

 Η έρευνα παραμένει επί του παρόντος στο στάδιο της υπόθεσης, βασισμένη μόνο σε αιτιώδεις συνδέσεις μεταξύ των δύο συνθηκών. Ωστόσο, τα ευρήματα ανοίγουν τη δυνατότητα για περαιτέρω έρευνα στο θέμα για τον προσδιορισμό του τρόπου αλληλεπίδρασης της γρίπης και του διαβήτη τύπου 1 υπό ορισμένες συνθήκες.