Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Οι περισσότεροι καθηγητές Πανεπιστημίου συνηθίζουν να διδάσκουν το μάθημά τους κάτω από συγκεκριμένα εκπαιδευτικά πλαίσια ή αρέσκονται να μιλούν συχνά στους φοιτητές τους για τις τελευταίες επιστημονικές ανακαλύψεις τους.
Σε σπάνιες περιπτώσεις όμως υπάρχουν και κάποιοι καθηγητές οι οποίοι επικεντρώνουν τη διδασκαλία τους σε κάτι πιο βαθύ και ουσιαστικό: στην ανθρώπινη φύση μας και στο πώς να αντιμετωπίζουμε τις μεγάλες προκλήσεις της ζωής με επιτυχία. Ο Δρ. Bryant Lin, καθηγητής Ιατρικής και Πρωτοβάθμιας Περίθαλψης και Υγείας του Πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, είναι ένας τέτοιος καθηγητής.
Πριν από ένα χρόνο ακριβώς, ένας επίμονος βήχας οδήγησε τον Δρ. Lin στο γιατρό. Δεν είχε καπνίσει ποτέ στην ζωή του, ούτε ήταν παθητικός καπνιστής, έτσι είχε τη βεβαιότητα ότι η αιτία του ενοχλητικού βήχα ήταν οι εποχικές αλλεργίες που τον ταλαιπωρούσαν κάθε χρόνο.
Η διάγνωση ωστόσο που έλαβε λίγες εβδομάδες αργότερα ανέτρεψε τα πάντα στην ζωή του: καρκίνος του πνεύμονα 4ου σταδίου. «Ένα απρόβλεπτο παιχνίδι της τύχης», λέει ο ίδιος, καθώς τα τελευταία χρόνια έχει επικεντρώσει την έρευνα και τη διδασκαλία του στον καρκίνο του πνεύμονα σε μη καπνιστές.
Από τη διάγνωση στον διάλογο: Η μάχη ενός γιατρού σε πραγματικό χρόνο με τον καρκίνο
Αμέσως μετά τη διάγνωση του καρκίνου, αντί να αποσυρθεί από την εργασία του όπως θα έκαναν οι περισσότεροι ασθενείς, ο Δρ. Lin αποφάσισε να μοιραστεί ανοιχτά την πορεία της ασθένειάς του με τους φοιτητές του, με την ελπίδα ότι η προσωπική του ιστορία του θα άφηνε πίσω της μια εκπαιδευτική κληρονομιά.
Με στόχο να μετατρέψει μια τρομακτική διάγνωση σε ευκαιρία για μάθηση, ο καθηγητής του Στάνφορντ δημιούργησε ένα πρωτοποριακό μάθημα για φοιτητές ιατρικής, στο οποίο διδάσκει με άμεσο και ρεαλιστικό τρόπο την πολυπλοκότητα της φροντίδας του καρκίνου από την οπτική γωνία τόσο του ασθενούς όσο και του γιατρού.
Το μάθημά του, που έχει τον τίτλο «Από τη διάγνωση στο διάλογο: Η μάχη ενός γιατρού με τον καρκίνο σε πραγματικό χρόνο», έχει ως στόχο να διδάξει στους φοιτητές, κατά τη διάρκεια 10 εβδομάδων, πώς είναι να ζεις με τον καρκίνο. Για μία ώρα κάθε εβδομάδα, ο Δρ. Lin παρουσιάζει με εντελώς αφιλτράριστο τρόπο στους φοιτητές του ένα πρόβλημα βασισμένο στην προσωπική του εμπειρία. Οι συνεδρίες αφορούν θέματα όπως η διατροφή, η ψυχική υγεία, η πνευματική φροντίδα ή η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, οι χημειοθεραπείες, οι παρενέργειες των θεραπειών, οι δύσκολες συζητήσεις με τους οικείους.
«Έχω καρκίνο του πνεύμονα στο τέταρτο στάδιο, ο οποίος δεν είναι ιάσιμος. Πιθανότατα θα πεθάνω από αυτόν τον καρκίνο ή από κάτι που σχετίζεται με αυτόν τον καρκίνο. Μπορεί να είναι σε ένα χρόνο, μπορεί να είναι σε δύο χρόνια, μπορεί να είναι σε πέντε χρόνια, πραγματικά δεν ξέρω. Ως κάποιος που έχει άμεση επαφή και με τους δύο κόσμους, ως ασθενής και ως γιατρός, ελπίζω με τα μαθήματα αυτά να προσφέρω στους φοιτητές μου ουσιαστική γνώση και να ενισχύσω το ενδιαφέρον τους για την υγειονομική περίθαλψη. Ας μην το ξεχνάμε, η ιατρική είναι πάνω απ΄όλα μια ανθρώπινη προσπάθεια» δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Δρ. Lin.
Επιπλέον, ως συνιδρυτής και συνδιευθυντής του Κέντρου Έρευνας και Εκπαίδευσης για την Ασιατική Υγεία, ο Δρ. Lin ελπίζει, μέσα από την έρευνα και τη διδασκαλία του να βελτιώσει τα αποτελέσματα υγείας για τους Ασιάτες ασθενείς και να προβλέψει και να αποτρέψει ασθένειες που επηρεάζουν δυσανάλογα τις ασιατικές κοινότητες παγκοσμίως. Μια από αυτές τις ασθένειες είναι και ο καρκίνος του πνεύμονα, ο οποίος, λόγω μιας σπάνιας γονιδιακής μετάλλαξης, έχει διπλάσια ποσοστά εμφάνισης στους ασιατικούς πληθυσμούς που δεν καπνίζουν.
Η φιλοσοφία διδασκαλίας του Δρ. Lin ωστόσο εκτείνεται πέρα από την ιατρική γνώση καθώς σχεδόν πάντα κατά τη διάρκεια των μαθημάτων μιλά για την καλοσύνη και τη δύναμη της ελπίδας.
«Είναι εύκολο να ξεχάσεις να είσαι ευγενικός όταν είσαι άρρωστος, όταν δεν αισθάνεσαι καλά, όταν είσαι απασχολημένος με τις θεραπείες, όταν η ζωή σε έχει καταβάλει» λέει ο Δρ. Lin.
Παρά τις πρακτικές δυσκολίες που του προκαλεί καθημερινά η ανίατη νόσος του, ο Δρ.Lin παραμένει επικεντρωμένος στη ζωή παρά στην προετοιμασία για τον θάνατο. Οι προτεραιότητές του εστιάζουν στην οικογένειά του, στη σύζυγό του και τους δύο έφηβους γιους τους. Έχει μάλιστα ήδη γράψει δύο επιστολές για τους γιους του, για όταν δεν θα είναι πια κοντά τους: «Είτε είμαι εδώ είτε όχι, θέλω να ξέρετε ότι σας αγαπώ. Από τα πολλά πράγματα που έχω κάνει και έχουν δώσει νόημα στη ζωή μου, το να είμαι ο μπαμπάς σας είναι το σπουδαιότερο από όλα».
