Νέες αποκαλύψεις ρίχνουν φως σε υπόθεση παιδικής κακοποίησης, που συγκαλύφθηκε από «λάθος» ιατροδικαστική ερμηνεία. Και στην υπόθεση αυτή, ο ιατροδικαστής που έκανε τη λάθος διάγνωση ήταν ο ίδιος με τις υποθέσεις της Ρούλας Πισπιρίγκου και της Ειρήνης Μουρτζούκου.
Ρούλα Σκουρογιάννη
Μια παλιά, συγκλονιστική υπόθεση θανάτου βρέφους επανέρχεται στο προσκήνιο με νέες, ανατριχιαστικές αποκαλύψεις. Πρόκειται για ένα βρέφος μόλις 2,5 μηνών, που μεταφέρθηκε από το ΕΚΑΒ σε νοσοκομείο των Ιωαννίνων για αναπνευστικό πρόβλημα, διασωληνώθηκε και τελικά μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Ρίου, όπου και κατέληξε περίπου στις αρχές Ιανουαρίου 2013.
Οι θεράποντες γιατροί διαπίστωσαν σοβαρά ευρήματα που παρέπεμπαν σε κακοποίηση: εκχυμώσεις στους γλουτούς, μώλωπες στο μέτωπο, εκδορές στη μύτη, αιμορραγία στον αμφιβληστροειδή (βυθοσκόπηση), καθώς και εικόνα που παραπέμπει σε το σύνδρομο του «ταρακουνήματος». Από τη μαγνητική εγκεφάλου προέκυψαν υποσκληρίδια αιματώματα, υπαραχνοειδής αιμορραγία, κεφαλαιματώματα και ακτινογραφία θώρακα αποκάλυψε παλαιά κατάγματα στα πλευρά.
Παράλληλα, οι γιατροί κατέθεσαν στοιχεία στις αρχές, καθώς υπήρχαν ενδείξεις για ύποπτη, βίαιη συμπεριφορά στο οικογενειακό περιβάλλον. Ο πατέρας φέρεται να είχε ύποπτη στάση, ενώ η μητέρα εμφανιζόταν φοβισμένη.
Ωστόσο, ο ιατροδικαστής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Πάτρας, Ανδρέας Γκότσης, επέμεινε ότι ο θάνατος προκλήθηκε από ιογενή μηνιγγοεγκεφαλίτιδα, στηριζόμενος σε παθολογικές εκθέσεις. Το πόρισμά του οδήγησε στο κλείσιμο της υπόθεσης και στην αθώωση των γονέων.
Σήμερα, ο φάκελος έχει διαβιβαστεί στη Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων με κατηγορίες πιθανής εγκληματικής ενέργειας, ακριβώς επειδή η εικόνα πληροφόρησης αγνοήθηκε, χωρίς να ληφθούν υπόψη τα κακοποιητικά ευρήματα.
Ιατροδικαστικές εκθέσεις χωρίς σαφή ευρήματα: ένα συστημικό πρόβλημα
Ο Δημήτρης Γαλεντέρης, ιατροδικαστής με εκτενή εμπειρία, σχολίασε, χτες (9/9/25) σε τηλεοπτική του παρέμβαση, πως σε περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης, τα στοιχεία πρέπει να καταγράφονται και να αναφέρονται ανεξαρτήτως της αιτίας θανάτου: «Ανεξάρτητα από την αιτία θανάτου, εάν υπάρχουν ευρήματα κακώσεων —παλαιές ραγισμένες, αιμορραγίες, άλλες τραυματικές βλάβες— πρέπει να αναφέρονται και να παραπέμπουν σε κακοποίηση».
Παράλληλα, τονίζει πως η ιδιότητα του ιατροδικαστή απαιτεί επαγρύπνηση και ενημέρωση, ιδίως όταν διαπιστώνεται ότι μία μητέρα έχει χάσει άλλα παιδιά με ύποπτο τρόπο.
Στην ίδια γραμμή, ο κ. Γαλεντέρης καταγγέλλει χρόνια υποστελέχωση της ιατροδικαστικής υπηρεσίας και ζητά μακρόχρονη αναδιοργάνωση: η χώρα διαθέτει ελάχιστα παθολογοανατομικά εργαστήρια που καλύπτουν εκατομμύρια πολίτες, με εκθέσεις να παραδίδονται συχνά μετά από μήνες, κάτι που δυσχεραίνει την έγκαιρη δικαστική διερεύνηση.
Γιατί έχει σημασία αυτή η υπόθεση
Η υπόθεση δείχνει πώς ένα παιδί με σαφή σημάδια κακοποίησης θεωρήθηκε ότι πέθανε από παθολογικά αίτια λόγω μιας ιατροδικαστικής διάγνωσης, αποτέλεσμα είτε επιστημονικής αβλεψίας είτε οργανωτικής αδυναμίας είτε λόγω χρηματισμού, όπως καταγγέλλεται από την κοινωνία της Πάτρας. Ο χρόνος δεν ακυρώνει την ανάγκη για πλήρη αποκάλυψη της αλήθειας και για λογοδοσία.
Οφείλουμε να αποδώσουμε στα θύματα δικαιοσύνη —ακόμη και εκ των υστέρων— μέσα από:
· Αναθεώρηση όλων των παρόμοιων περιπτώσεων,
· Δημιουργία ασφαλών δικλείδων στο σύστημα ώστε να προστατεύονται ευάλωτα παιδιά και να μην σκεπάζονται εγκλήματα,
· Αξιοποίηση γνώσης γιατρών, που πολλές φορές είναι οι μόνοι που μπορούν να ανιχνεύσουν την αλήθεια.
Η υγεία δεν είναι απλώς ιατρική φροντίδα, αλλά και δικαιοσύνη, λογοδοσία, και προστασία των πλέον αδύναμων.
