Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει μια πιθανή αιτιώδη σύνδεση μεταξύ της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) και των αλλεργικών παθήσεων στην παιδική ηλικία .
Ενώ προηγούμενες παρατηρητικές μελέτες έχουν αναφέρει συσχετίσεις μεταξύ αυτών των παθήσεων, αυτή είναι η πρώτη έρευνα που χρησιμοποιεί γενετικά στοιχεία για να διερευνήσει εάν η ΔΕΠΥ μπορεί να αυξήσει άμεσα τον κίνδυνο αλλεργιών στα παιδιά.
Η ΔΕΠΥ είναι μια από τις συχνότερες νευροβιολογικές διαταραχές της παιδικής ηλικίας ωστόσο μπορεί να συνεχιστεί και μετά την ενηλικίωση. Τα κύρια χαρακτηριστικά της διαταραχής είναι η έλλειψη προσοχής και η παρορμητικότητα, τα οποία επηρεάζουν την ικανότητα του ατόμου να λειτουργήσει αποτελεσματικά, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σημαντικά προβλήματα στις διαπροσωπικές σχέσεις, την εργασία και την αυτοεκτίμηση.
Σύνδεση ΔΕΠΥ και παιδικών αλλεργιών
Ερευνητική ομάδα από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο Chongqing, στην Κίνα, χρησιμοποιώντας Μεντελική τυχαιοποίηση, μια μέθοδο που αξιοποιεί γενετικά δεδομένα για τη διερεύνηση της αιτιότητας, θέλησε να διερευνήσει εάν η ΔΕΠΥ μπορεί να συμβάλλει άμεσα σε μεγαλύτερη πιθανότητα εμφάνισης αλλεργικών παθήσεων.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια αμφίδρομη ανάλυση μαγνητικής τομογραφίας δύο δειγμάτων, βασιζόμενοι σε μεγάλης κλίμακας μελέτες συσχέτισης σε επίπεδο γονιδιώματος (GWAS) που περιελάμβαναν 38.691 άτομα με ΔΕΠΥ και 5.337 άτομα με αλλεργία στην παιδική ηλικία.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα παιδιά με ΔΕΠΥ έχουν 14% περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αλλεργίες από εκείνα που δεν έχουν την πάθηση.Αυτό σημαίνει ότι η σύνδεση μεταξύ ΔΕΠΥ και αλλεργιών μπορεί να μην οφείλεται αποκλειστικά σε κοινούς περιβαλλοντικούς παράγοντες ή άλλους μεσολαβητικούς παράγοντες αλλά αντίθετα μπορεί να υπάρχει άμεση αλληλεπίδραση μεταξύ του νευρικού και του ανοσοποιητικού συστήματος σε άτομα με ΔΕΠΥ.
Ο ρόλος της μικροχλωρίδας του εντέρου
Για να διερευνήσει πιθανούς βιολογικούς μηχανισμούς, η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε επίσης μια ανάλυση διαμεσολάβησης μαγνητικής τομογραφίας δύο σταδίων για να αξιολογήσει εάν η μικροχλωρίδα του εντέρου ή οι μεταβολίτες του ορού μπορεί να διαδραματίζουν διαμεσολαβητικό ρόλο. Ωστόσο, δεν βρέθηκαν στοιχεία που να υποστηρίζουν τη συμμετοχή τους στην οδό που συνδέει τη ΔΕΠΥ και την αλλεργία. Αυτό υποδηλώνει ότι η σχέση μπορεί να οφείλεται σε άμεση νευροανοσολογική αλληλεπίδραση και όχι σε παράγοντες που σχετίζονται με το έντερο.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η παρούσα μελέτη αποτελεί σημαντική πρόοδο στην κατανόηση της σχέσης μεταξύ νευροαναπτυξιακών και ανοσολογικών παθήσεων. Τα ευρήματα της μελέτης παρέχουν ισχυρά στοιχεία που υποστηρίζουν τη θεωρία ότι το νευρικό και το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να αλληλεπιδρούν στενότερα σε παιδιά με ΔΕΠΥ, επηρεάζοντας την ευαισθησία τους σε αλλεργικές αντιδράσεις.
Το ερευνητικό αυτό εύρημα έχεισημαντικές κλινικές επιπτώσεις, καθώς η έγκαιρη αναγνώριση και παρακολούθηση των αλλεργικών νοσημάτων σε παιδιά που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠΥ θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο αποτελεσματικές στρατηγικές διαχείρισης και πρόληψης.
Πηγή: PubMed
