Το γλοίωμα είναι ένα είδος νεοπλασίας, που αναπτύσσεται στον εγκέφαλο αλλά και στον νωτιαίο μυελό και ανήκει στην ευρύτερη κατηγορία των γλοιωμάτων του εγκεφαλικού στελέχους. Αποτελούν το 80% των όγκων που αφορούν το κεντρικό νευρικό σύστημα αλλά αξιολογούνται ως σπάνια, αφού εμφανίζονται περίπου σε 6 ανά 100.000 ανθρώπους.
Τα γλοιώματα ανάλογα με τα ιστολογικά τους χαρακτηριστικά, ταξινομούνται και σε βαθμούς από το I-IV ανάλογα με την επιθετικότητά τους.
Συνήθως τα γλοιώματα παρουσιάζουν διήθηση και τάση για τοπική διασπορά αλλά δεν επεκτείνονται εκτός του κεντρικού νευρικού συστήματος.
Τα αίτια εμφάνισης του γλοιώματος δεν είναι σαφή, ωστόσο έχει διαπιστωθεί ότι η εμφάνισή τους σχετίζεται με την ηλικία. Τα γλοιώματα είναι πιο συχνά σε άτομα ηλικίας από 60-80 ετών. Ωστόσο διάφοροι τύπου γλοιωμάτων καταγράφονται και σε νεαρότερες ηλικίες, ακόμα και παιδιά.
Εξωγενείς και κληρονομικοί παράγοντες επηρεάζουν κάποιες μορφές γλοιωμάτων. Άτομα τα οποία έχουν εκτεθεί σε ακτινοθεραπείες εμφανίζουν αυξημένο κίνδυνο, όπως και άτομα τα οποία έχουν οικογενειακό ιστορικό γλοιώματος παρουσιάζουν διπλάσιες πιθανότητες εμφάνισης αυτής της μορφής εγκεφαλικών όγκων. Επίσης το γλοίωμα δείχνει να συνδέεται και με διάφορα γενετικά σύνδρομα.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα του γλοιώματος διαφέρουν ανάλογα με τον ρυθμό ανάπτυξης του όγκου αλλά και τη θέση στην οποία βρίσκεται, ανάλογα με την οποία επηρεάζει διαφορετικές λειτουργίες. Έτσι μερικά από τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα είναι:
- Πονοκέφαλος
- Σύγχιση
- Ναυτία & έμετοι
- Ευερεθιστότητα
- Απώλεια μνήμης
- Διαταραχές της όρασης
- Διαταραχές της ομιλίας
- Αδυναμία των άκρων και έλλειψη ισσορροπίας
- Κρίσεις επιληψίας
- Έκπτωση των εγκεφαλικών λειτουργιών
Διάγνωση και θεραπεία
Η διάγνωση γίνεται από τον θεράποντα ιατρό, κυρίως νευρολόγο ή νευροχειρουργού), λαμβάνοντας υπ’ όψη τα συμπτώματα και το ιστορικό του ασθενούς. Συνήθως οι διαγνωστικές μέθοδοι συμπεριλαμβάνουν την κλινική νευρολογική εξέταση και τις απεικονιστικές εξετάσεις MRI, αξονική τομογραφία, PET Scan και βιοψία.
Η μέθοδος που θα ακολουθηθεί εξαρτάται από την ηλικία, τον τύπο του γλοιώματος, τον βαθμό της κακοήθειας αλλά και την ηλικία του ασθενή, την γενική του κατάσταση κλπ. Η χειρουργική αντιμετώπιση των γλοιωμάτων είναι η πιο συνηθισμένη μέθοδος ανεξάρτητα από τον τύπο του γλοιώματος.
Σε κάθε περίπτωση ο ιατρός κρίνει ανάλογα με τα συμπτώματα, σε συνεργασία με τον ασθενή του την ενδεδειγμένη μέθοδο αντιμετώπισης.
Ο ειδικός ιατρός είναι ο κατάλληλος για να δώσει της απαραίτητες συμβουλές στον ασθενή που αντιμετωπίζει κάποια συμπτώματα.
