Του Χαράλαμπου Πετρόχειλου

Η σημασία της διαφωνίας του προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων κ. Θεόδωρου Πέππα με την πρόσφατη ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών που ζητούσε την άμεση απόσυρση της τροπολογίας που –ψηφίστηκε εντέλει στη Βουλή και- επιτρέπει τη διενέργεια πράξεων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, στα φαρμακεία επειδή, όπως υποστηρίζει εγκυμονεί σοβαρούς  κινδύνους, για τη δημόσια υγεία, δεν αναδείχθηκε ίσως όσο θα έπρεπε από τα ΜΜΕ.

Κι όμως θα έπρεπε να συμβεί αυτό καθώς, αφενός μιλάμε για ένα ζήτημα που αφορά τη δημόσια υγεία, αφετέρου μιλάμε για τη διαφωνία ενός κορυφαίου συνδικαλιστικού οργάνου της ιατρικής κοινότητας με μία επιστημονική εταιρεία ιατρών απόλυτα εξειδικευμένη στο αντικείμενο στο οποίο αναφέρεται η τροπολογία που ψηφίστηκε, τους εμβολιασμούς.

Μια διαφωνία που εκφράζεται δημόσια και αφορά ζητήματα δημόσιας υγείας δεν γίνεται απλά να μένει στον «αέρα» και ο καθένας τελικά να την προσεγγίζει κατά τον τρόπο που τον εξυπηρετεί τη στιγμή που εκείνος θέλει.

Το ζήτημα της δυνατότητας των φαρμακοποιών να προβαίνουν σε εμβολιασμούς δεν είναι κάτι το καινούργιο. Έρχεται και επανέρχεται κατά καιρούς. Με τρόπο όμως που πιο πολύ δημιουργεί σύγχυση στον πολίτη, με τρόπο που δεν πείθει ότι πράγματι θέτει επί τάπητος, σ’ ένα υπεύθυνο δημόσιο διάλογο ένα ζήτημα γύρω από το οποίο σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχει μία κινητικότητα, όπου όλοι, επιστημονική κοινότητα, πολιτεία αλλά και πολίτες-ασθενείς συμμετέχουν ενεργά.

Πόσο δύσκολο είναι να συμβεί κάτι τέτοιο και γιατί δεν συμβαίνει;

Ο κ. Πέππας έκανε μία δημόσια παρέμβαση που λόγω της θέσης του ως προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων έχει ιδιαίτερη βαρύτητα.

Τοποθετήθηκε απέναντι σε μία ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στις 6 Μαρτίου η οποία ανέφερε τα εξής:

«O Ιατρικός Σύλλογος  Αθηνών εκφράζει την κατηγορηματική του αντίθεση, για την τροπολογία που κατατέθηκε αιφνιδιαστικά, χθες στη Βουλή, με την οποία δίνεται η δυνατότητα, στα φαρμακεία, να εκτελούν εμβολιασμούς και πράξεις Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ζητά από το Υπουργείο Υγείας, να την αποσύρει άμεσα.

Ο ΙΣΑ  εκτιμά ότι υπάρχει κίνδυνος, για τη Δημόσια υγεία, καθώς καμία ιατρική πράξη, δεν μπορεί να εκτελείται από μη γιατρούς και σε ακατάλληλους χώρους.

Θυμίζουμε για ακόμη μία φορά, ότι ο φαρμακοποιός, δεν είναι ο θεράπων γιατρός και δε μπορεί ούτε να εκτελέσει ιατρικές πράξεις, ούτε να ελέγξει την κλινική αποτελεσματικότητα των χορηγούμενων σκευασμάτων, καθώς δε μπορεί να αξιολογήσει τις κλινικές ανεπιθύμητες ενέργειες.

Είναι ευθύνη αποκλειστικά του ιατρού που έχει την απαραίτητη εκπαίδευση, να πάρει το ιστορικό του ασθενή και να αξιολογήσει εάν πρέπει να γίνει μία ιατρική πράξη, όπως π.χ. ο εμβολιασμός, ή εάν υπάρχουν αντενδείξεις, καθώς και να αντιμετωπίσει τυχόν παρενέργειες που μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο, την υγεία του ασθενή.

Οποιαδήποτε ιατρική πράξη, που εκτελείται από μη γιατρούς και μάλιστα σε ακατάλληλους χώρους πώλησης προϊόντων, αποτελεί αντιποίηση, του ιατρικού επαγγέλματος και εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, για την υγεία του ασθενή.

Η  χώρα μας πληρώνει ήδη ακριβά, τέτοιες παράνομες και αντιεπιστημονικές πρακτικές που έχουν οδηγήσει στην κατάχρηση αντιβιοτικών και στα υψηλά επίπεδα ανθεκτικών μικροβίων που σκοτώνουν εκατοντάδες ασθενείς κάθε χρόνο.

Οι πράξεις Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, πρέπει να εκτελούνται μόνο σε χώρους που έχουν άδεια από τους Ιατρικούς Συλλόγους.

Κανένα φάρμακο δεν μπορεί να χορηγείται χωρίς ιατρική συνταγή.

Καμία ιατρική πράξη δεν μπορεί να εκτελείται από μη γιατρούς».

Η τοποθέτηση του προέδρου της Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων

Ο κ. Πέππας λοιπόν τοποθετήθηκε απέναντι  στην ανακοίνωση του ΙΣΑ διαφωνώντας ως προς το αίτημά του για απαγόρευση διενέργειας εμβολιασμών στα φαρμακεία.

Η τοποθέτησή του την οποία ανήρτησε στο Χρονολόγιό του στο Facebook o Πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Κώστας Λουράντος έχει ως εξής:

«Να μου επιτραπεί, με την ιδιότητα του Προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων να διαφωνήσω με την κατωτέρω ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών στο θέμα της αίτησης για απαγόρευση διενέργειας εμβολιασμών στα φαρμακεία.

Όταν θέλουμε, όλοι ελπίζω, να αυξηθεί το ποσοστό εμβολιαστικής κάλυψης έναντι της γρίπης (που σημειωτέον, και μεταξύ ιατρών. δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό!) είναι το ολιγότερο ανεδαφικό να το χαρακτηρίζουμε "ιατρική πράξη"-στα νοσοκομεία το εκτελούν ιατροί; ή οι επισκέπτριες υγείας;

Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού εμβολιάζεται στα φαρμακεία. Ο αριθμός των εχόντων ένδειξη ανέρχεται σε εκατομμύρια. Θεωρεί ο ΙΣΑ ρεαλιστικό να πάνε όλοι αυτοί σε νοσοκομεία και ιδιωτικά ιατρεία;

Η ένδειξη του εμβολιασμού, ναι, βεβαιότατα, ε ί ν α ι ιατρική πράξη. Και ευθύνη. Μπορώ να προσθέσω ότι έχω δει εκατοντάδες ατόμων που άλλοι ιατροί, θεράποντες και μη, ΔΕΝ τους τον είχαν συστήσει.

Ως προς το να μην συνιστούν οι φαρμακοποιοί λήψη αντιμικροβιακών συμφωνώ απόλυτα. Με την προσθήκη και του να μην τα συνταγογραφούν ά κ ρ ι τ α, εκατοντάδες ιατρών, εντός και εκτός νοσοκομείων!»

Είναι προφανές ότι τόσο η ανακοίνωση του ΙΣΑ όσο και η απάντηση του προέδρου της Ελληνικής Εταιρείας Ελέγχου Λοιμώξεων θέτουν συγκεκριμένα ζητήματα.

Αυτά τα ζητήματα θα πρέπει να αποτελέσουν την αφορμή να ανοίξει ένας διάλογος. Πρέπει να ανοίξει αυτός ο διάλογος. Πρέπει να βρεθούν όλοι –επαγγελματίες υγείας, πολιτεία, ασθενείς- σ’ ένα τραπέζι να συζητήσουν και να καταλήξουν σε κάποια βασικά τουλάχιστον συμπεράσματα.

Εάν δεν το κάνει κάποιος άλλος θα πρέπει να το κάνουν οι ίδιοι οι ασθενείς.