Πάνος Ζαγόρος στο DailyPharmaNews, αντιπρόσωπος στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λασιθίου

Συνέντευξη στον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Η νέα νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει οριστικά στους Γάλλους φαρμακοποιούς να διεξάγουν εμβολιασμούς (δες εδώ) η οποία ήρθε σε μία περίοδο που στη χώρα μας βρισκόμαστε στη φάση του καθορισμού των διαδικασιών πιστοποίησης που θα επιτρέψει ως χώρα να κάνουμε ό,τι έκαναν στη Γαλλία αποτέλεσε αντικείμενο συζητήσεων από τους έλληνες φαρμακοποιούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Πίσω από τη διάδοση της ενδιαφέρουσας αυτής είδησης είναι ο φαρμακοποιός κ. Πάνος Ζαγόρος ο οποίος μίλησε στο DailyPharmaNews, όχι τόσο για την είδηση όσο για το πώς μπορεί η Ελλάδα που βρίσκεται πολύ κοντά στις εξελίξεις σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ζήτημα των εμβολιασμών από τους φαρμακοποιούς να προχωρήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο στην αξιοποίηση αυτής της δυνατότητας που –επιτέλους- ύστερα από δεκαετίες αναγνώρισε πρόσφατα και επίσημα η ελληνική πολιτεία.

Στη Γαλλία το υπουργείο Υγείας εφάρμοσε πειραματικά, όπως εξήγησε ο κ. Ζαγόρος, σε κάποιες περιοχές το μέτρο του εμβολιασμού από τους φαρμακοποιούς, και βλέποντας ότι υπήρχαν θετικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά το ποσοστό των ατόμων που εμβολιάστηκαν αποφάσισε από φέτος να μπορούν όλοι οι φαρμακοποιοί να εμβολιάζουν υπό συγκεκριμένες βεβαίως συνθήκες. Βασική προϋπόθεση είναι να απευθυνθούν οι ίδιοι οι φαρμακοποιοί στην υγειονομική περιφέρεια στην οποία ανήκουν και να δηλώσουν ότι δέχονται να εμβολιάζουν ώστε το όνομά τους να συμπεριληφθεί στην κατάσταση των φαρμακοποιών στην οποία θα μπορούν οι πολίτες να απευθυνθούν για να δουν σε ποιο φαρμακείο μπορούν να πάνε να εμβολιαστούν ενώ υπάρχει και εκεί μία διαδικασία πιστοποίησης του φαρμακοποιού που θέλει να εμβολιάζει για να μπορεί και να το κάνει.

Στη χώρα μας εδώ και κάτι παραπάνω από ένα μήνα υπάρχει ο νόμος που επιτρέπει και στους Έλληνες Φαρμακοποιούς να μπορούν να εμβολιάζουν και «αυτό είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο, δείχνει πρόοδο», τονίζει ο κ. Ζαγόρος.

Υπάρχει ωστόσο και εδώ μία συζήτηση για τη σκοπιμότητα της πιστοποίησης που τίθεται ως προαπαιτούμενο για να μπορεί στην πράξη να εφαρμοστεί η δυνατότητα εμβολιασμών από τον φαρμακοποιό. Υπάρχουν αρκετοί φαρμακοποιοί που θεωρούν ότι δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή η οποιαδήποτε διαδικασία πιστοποίησης καθώς αυτής προσβάλει τον φαρμακοποιό και τις γνώσεις του που έχουν αναγνωριστεί από τις πενταετείς σπουδές του στη Φαρμακευτική.

Η άποψη του κ. Ζαγόρου πάνω σε αυτό το ζήτημα είναι διαφορετική. 

«Θεωρώ ότι η πιστοποίηση για τον εμβολιασμό είναι μία κατοχύρωση ότι γνωρίζεις τι κάνεις, τα θετικά και τα αρνητικά αυτού που κάνεις τη στιγμή που το κάνεις. Θεωρώ ότι δεν έχουμε εκπαιδευτεί στο Πανεπιστήμιο να εμβολιάζουμε. Η πιστοποίηση χρειάζεται όπως και γενικότερα η συνεχιζόμενη εκπαίδευση σε όλη την περίοδο που κάποιος ασκεί το επάγγελμα του φαρμακοποιού. Δεν είναι δυνατό να τα γνωρίζουμε όλα. Μέσα από τις σπουδές μας μάθαμε ορισμένα συγκεκριμένα πράγματα όμως η επιστήμη προχωράει μπροστά, πολλά αλλάζουν –για παράδειγμα τα βιοτεχνολογικά φάρμακα δεν τα γνωρίζουμε τουλάχιστον οι παλιότεροι φαρμακοποιοί— οπότε είναι πολύ λογικό και να γνωρίζουμε και να παρακολουθούμε  και σεμινάρια αλλά και να πιστοποιούμε τη γνώση μας».

Ζητώντας του μία απάντηση για το λόγο που υπάρχει αντίδραση απέναντι στην πιστοποίηση ο κ. Ζαγόρος λέει κάτι που ακούγεται από πολλούς επίσης φαρμακοποιούς που συμφωνούν με κάτι το οποίο άλλωστε γίνεται σε όλες τις χώρες όπου ο φαρμακοποιός επιτρέπεται να εμβολιάζει. Μία άποψη που δεν περιορίζεται στο ζήτημα των εμβολιασμών.

«Πιστεύω ξεκάθαρα ότι ο Έλληνας φαρμακοποιός σε μεγάλο βαθμό είναι εφησυχασμένος. Οι εποχές όμως αλλάζουν, οι ανάγκες αλλάζουν, ο κόσμος έχει αλλάξει, ενημερώνεται περισσότερο και πολύ πιο εύκολα, ανεξάρτητα με το εάν αυτή η ενημέρωση είναι σωστή ή λάθος. Έχει ενημέρωση όμως και εμείς οι φαρμακοποιοί ως επιστήμονες υγείας πρέπει να κατοχυρώσουμε τη θέση μας και να διασφαλίσουμε αυτό που λέγεται “υγεία για τον ασθενή”. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε μόνο με τη σωστή γνώση. Με ενημέρωση, με σεμινάρια και με διαδικασίες μέσα από τις οποίες με κάποιο τρόπο να μπορούμε να ελεγχθούμε, λαμβάνοντας τις λεγόμενες πιστοποιήσεις».

Υπάρχει και το επιχείρημα ότι μέσα από τη διαδικασία των πιστοποιήσεων δημιουργούνται συνθήκες για φαρμακεία διαφορετικών ταχυτήτων. Ο κ. Ζαγόρος είναι καθησυχαστικός.

«Ήδη το φαρμακείο υπάγεται σε μία φαρμακευτική νομοθεσία που το καλύπτει πλήρως με τα συγκεκριμένα τετραγωνικά φαρμακοπωλείου, αποθήκης, εργαστηρίου. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται κάτι περαιτέρω τούτων για την πραγματοποίηση των εμβολιασμών. Την ερώτηση όμως που θα έκανα στους συναδέλφους αυτούς που έχουν αυτές τις ανησυχίες είναι ότι μήπως σήμερα δεν υπάρχουν φαρμακεία δύο ταχυτήτων. Ο εμβολιασμός θα δημιουργήσει τα φαρμακεία δύο ταχυτήτων;».

Για τον κ. Ζαγόρο έχει μεγάλη σημασία πως ό,τι γίνεται από πλευράς του κλάδου, όταν διεκδικεί και πετυχαίνει πράγματα, όπως για παράδειγμα συνέβη με το ζήτημα της επίσημης αναγνώρισης της δυνατότητας εμβολιασμών από τον φαρμακοποιό, θα πρέπει να δείχνει σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

«Ακόμη και καταστροφή των συρίγγων θα πρέπει να γίνεται από κάποια πιστοποιημένη εταιρεία γιατί αποτελεί μία καλή διαχείριση ενός θέματος που αφορά τον εμβολιασμό. Δεν θα πρέπει ο φαρμακοποιός να παίρνει τις σύριγγες και να τις πετάει στο καλάθι των αχρήστων. Θα πρέπει οι τοπικοί Σύλλογοι ή ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος να βρουν τρόπο με μία πιστοποιημένη εταιρεία ή μέσω των Συνεταιρισμών να βρουν λύση στο θέμα της καταστροφής των συριγγών. Εδώ στο Λασίθι έχουμε κάνει μία προσπάθεια και θα δούμε που θα καταλήξει ώστε να είμαστε πιο σωστοί σε αυτό που καλούμαστε πλέον και επίσημα να κάνουμε από τη στιγμή που πήραμε και επίσημα το πράσινο φως να προχωρούμε σε εμβολιασμούς».

Το θέμα των προδιαγραφών για το ζήτημα της παροχής πιστοποίησης στους φαρμακοποιούς που θέλουν να κάνουν εμβολιασμούς ο κ. Ζαγόρος πιστεύει ότι θα ρυθμιστεί άμεσα γιατί έτσι πρέπει να γίνει. «Πιστεύω ότι θα προχωρήσει άμεσα αλλά απλώς έτυχε να έχουμε μία αλλαγή στην ηγεσία του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου που ίσως πήγε λίγο πίσω τα πράγματα. Όμως θεωρώ ότι το θέμα θα πρέπει να λυθεί οπωσδήποτε μέχρι τον Ιούνιο – Ιούλιο για να είμαστε έτοιμοι, όταν ξεκινήσει τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο η εμβολιαστική περίοδος, να ανταποκριθούμε στις ανάγκες της κοινωνίας».

Με αφορμή το συγκεκριμένο θέμα των εμβολιασμών ο κ. Ζαγόρος θέτει ένα ζήτημα γενικότερης στήριξης του φαρμακείου ως πυλώνα παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας στους πολίτες από την πολιτεία αλλά και από τα όργανα των ίδιων των φαρμακοποιών, ειδικά για τα φαρμακεία που λειτουργούν σε χωριά και ακριτικές περιοχές.

«Γενικά πρέπει να υπάρχει μία διαφορετική αντιμετώπιση των φαρμακοποιών που ασκούν το επάγγελμα του φαρμακοποιού σε αυτές τις περιοχές. Αυτοί ουσιαστικά αποτελούν σήμερα τη δεύτερη ταχύτητα στο χώρο των φαρμακοποιών. Είναι απομονωμένοι, έχουν χάσει κάποια πράγματα από την κοινωνική τους ζωή λόγω τους ότι ζουν και εργάζονται μακριά από κάποια πόλη, μακριά σε κάποιες περιπτώσεις από την οικογένειά τους με χιόνια, με τρικυμίες για να είναι εκεί που είναι και να υπηρετούν το καθήκον τους απέναντι στο επάγγελμα και την κοινωνία προσφέροντας υπηρεσίες υγείας στους ασθενείς και σε όλους τους πολίτες που τις έχουν ανάγκη. Θεωρώ ότι οι συνάδελφοι αυτοί χρειάζονται βοήθεια, το φαρμακείο αντιμετωπίζει μία κρίση. Σε όλα τα κράτη του κόσμου υπάρχει και μία επιπλέον οικονομική ενίσχυση και μία διευκόλυνση σε αυτούς τους φαρμακοποιούς που βρίσκονται στις λεγόμενες απομονωμένες περιοχές.

Από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη και από την Κέρκυρα μέχρι το Καστελόριζο τα απομονωμένα χωριά τα ενώνει ένα δίκτυο με ένα σήμα και αυτό είναι ο Σταυρός του Φαρμακείου που αναβοσβήνει. Αυτοί οι άνθρωποι που υπηρετούν αυτόν τον Σταυρό που αναβοσβήνει πράσινος –το χρώμα της ελπίδας- κάθε μέρα προσφέρουν υγεία στους κατοίκους αυτών των περιοχών και κρατάνε ακόμη ζωντανά αυτά τα χωριά. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος θεωρώ ότι έχει υποχρέωση να κοιτάξει πιο ζεστά αυτό το θέμα γιατί το δίκτυο μόνο έτσι θα κρατηθεί».