Ενόψει της συνάντησης που θα έχει η διοίκηση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου με τον νέο Υπουργό Υγείας κ. Βασίλη Κικίλια έχει ενδιαφέρον κάθε τοποθέτηση πάνω στα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο, ειδικά όταν διατυπώνονται από μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του ΠΦΣ.

Έτσι λοιπόν το DailyPharmaNews δημοσιεύει άρθρο του κ. Ηλία Χαλιγιάννη που αναφέρεται στην πρόθεση της Κυβέρνησης να προχωρήσει στη διάθεση Φαρμάκων Υψηλού Κόστους από τα ιδιωτικά φαρμακεία. Ο κ. Χαλιγιάννης θεωρεί την εκπεφρασμένη αυτή πρόθεση ως ένα θετικό βήμα, θεωρεί ωστόσο ότι η συζήτηση που θα ακολουθήσει μεταξύ Υπουργείου Υγείας και ΠΦΣ για να οριστούν οι λεπτομέρειες της όποιας συμφωνίας έχει αγκάθια τα οποία η διοίκηση του ΠΦΣ οφείλει να βρει τον τρόπο να τα αντιμετωπίσει ώστε η όλη συζήτηση να μην καταλήξει σ’ ένα αποτέλεσμα που θα καταστήσει τον φαρμακοποιό μεσάζοντα και ταχυδρομικό πράκτορα, μακριά από τον επιστημονικό ρόλο του, δέσμιο στην εξυπηρέτηση αλλότριων συμφερόντων.

Στο άρθρο του ο κ. Χαλιγιάννης αναφέρει τα εξής: 

«Οι εξαγγελίες περί επιστροφής των ΦΥΚ στα ιδιωτικά φαρμακεία ακούγονται εύηχα στα αυτιά του κλάδου. Και πράγματι, είναι ένα θετικό βήμα καθώς θα πρέπει να ανακτήσουμε σιγά σιγά αυτά τα οποία χάσαμε.

Φυσικά, η λογική λέει ότι η παροχή τους, όπως και όλων ανεξαιρέτως των φαρμάκων, στον ασθενή από το χέρι του φαρμακοποιού της γειτονιάς δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από το επιστημονικά και θεσμικά κατοχυρωμένο δικαίωμα του θεματοφύλακα του φαρμάκου, το όποιο βιαίως αμφισβητήθηκε, καταργήθηκε και απαξιώθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης με το πρόσχημα της εξοικονόμησης πόρων. Πόρων που όπως αποδεδείχθηκε μεταφράστηκαν σε ολοκληρωτική απορρόφηση του κέρδους του φαρμακοποιού προς τη βιομηχανία.

Η οποιαδήποτε συζήτηση με το υπουργείο, όσον αφορά την πολιτική βούληση για επιστροφή των ΦΥΚ στα ιδιωτικά φαρμακεία θα πρέπει να ξεκινήσει από μηδενική βάση. Και ο πρώτος παράγοντας ο οποίος θα κρίνει τη διαπραγματευτική ισχύ του κλάδου αλλά και τις προθέσεις της κυβέρνησης, δεν είναι άλλος από τον προσδιορισμό του κέρδους, είτε αυτό μεταφράζεται ως πάγια αμοιβή είτε ως κλιμακούμενο ποσοστό στην τιμή του, είτε ως υπηρεσία (εδώ υπάρχει μια χρυσή ευκαιρία τώρα που άνοιξε το θέμα, για διενέργεια του εμβολιασμού σε ευρύτερο φάσμα ασθενών).

Φυσικά, ο υπάρχων προϋπολογισμός δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας ότι χωράμε κάπου σε αυτόν και αποτελεί ερώτημα ο τρόπος με τον οποίο μπορούμε να χωρέσουμε. Οι εταιρείες όλα αυτά τα χρόνια δε φάνηκαν ούτε πρόθυμες ούτε συνεργάσιμες να κάνουν πίσω και ο ΕΟΠΥΥ αδιαφόρησε πλήρως σε προτάσεις που θα μπορούσαν να έχουν εφαρμοστεί μέχρι σήμερα για να αποφύγουμε τις εικόνες τριτοκοσμικής χώρας που βιώσαν οι ασθενείς έξω από τα φαρμακεία του.

Αν λοιπόν η επιστροφή προς την κανονικότητα, την ομαλότητα και την καλύτερη εξυπηρέτηση του ασθενή περνάει μέσα από τη θεσμική, επιστημονική και οικονομική πριμοδότηση του ελληνικού φαρμακείου, τότε δεν έχουμε παρά να δηλώσουμε και πάλι έτοιμοι για το αυτονόητο και προσεγγίζοντας το ζήτημα με την ευαισθησία που αξίζει πραγματικά σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών. Διαφορετικά, αν η πρόθεση του Υπουργείου είναι απλά η αναζήτηση μεσαζόντων και ταχυδρομικών πρακτόρων, οι οποίοι θα είναι δέσμιοι των αποφάσεων των εταιρειών να τροφοδοτήσουν την αγορά με τους όρους που αυτοί θα επιβάλουν και την Πολιτεία να παραμένει σε απλό ρόλο θεατή χωρίς να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις, τότε είναι σίγουρο ότι θα προστεθούν πολλαπλάσια προβλήματα σε αυτά που δημιουργήθηκαν στην καθημερινότητά μας τα 9 τελευταία χρόνια».