Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

«Εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι!!!». Με αυτή τη φράση ξεκινά το σύντομο κείμενό του στο λογαριασμό του στο facebook ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Κώστας Λουράντος σχολιάζοντας τη συνέντευξη του προέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Απόστολου Βαλτά στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ και στην εκπομπή «Άσε μας πρωί - πρωί» των δημοσιογράφων Γιάννη Ντσούνο και Χρήστο Κούτρα με θέμα την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ανώτατου οργάνου εκπροσώπησης των φαρμακοποιών.

Η φράση αυτή έχει δύο αποδέκτες προφανώς. Τους δημοσιογράφους που σχολίασαν τα τεκταινόμενα αλλά και τον κ. Βαλτά για τη στάση του τόσο στο χειρισμό του ζητήματος γενικότερα όσο και στον τρόπο αντίδρασής του απέναντι στους δημοσιογράφους.

Ο πειρασμός για ένα σχόλιο ήταν μεγάλος. Οι δημοσιογράφοι πρέπει να έχουν άποψη για τα θέματα που χειρίζονται. Μόνη τους μέριμνα θα πρέπει πάντοτε να είναι η άποψή τους να είναι διακριτή από την προσπάθεια καταγραφής των γεγονότων που πάντα θα πρέπει να γίνεται με όσο το δυνατό πιο αντικειμενικό τρόπο, κάτι ωστόσο που δεν είναι πάντα εύκολο ακόμη και για δημοσιογράφους πολύ έμπειρους καθώς η αντικειμενικότητα έχει να κάνει αφενός με τη όσο το δυνατό πληρέστερη ενημέρωση για τα δεδομένα που υπάρχουν όσο όμως και από τη γενική θεώρηση που έχει ο κάθε δημοσιογράφος για ένα θέμα και η οποία επηρεάζεται από πάρα πολλούς παράγοντες.

Η ευθύνη βεβαίως για το τι λέει κανείς, όταν έχει δημόσιο λόγο είναι μεγάλη, ωστόσο ό,τι λέγεται υπόκειται στην κρίση ενός ακροατηρίου το οποίο μπορεί να βγάλει κάποια συμπεράσματα άμεσα και σε βάθος χρόνου να διαπιστώσει εάν αυτά τα συμπεράσματα ήταν σωστά ή όχι.

Ο κ. Λουράντος στο σύντομο κείμενό του με τίτλο «ΣΚΑΙ ο ... αχτύπητος εναντίον ... ανάλγητων φαρμακοποιών», αναφέρει τα εξής:    

«Ακούστε τον δημοσιογράφο του σταθμού να ειρωνεύεται τους φαρμακοποιούς, με καλεσμένο στην εκπομπή τον πρόεδρο του ΠΦΣ:

“Για ένα χρονικό διάστημα” ισχυρίζεται ο πρόεδρος “τα φαρμακεία θα χορηγούν τα ΦΥΚ δωρεάν στους έχοντες πολύ σοβαρό πρόβλημα ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ!!!” (Χωρίς να διευκρινίζει το ακριβές διάστημα)!

“Γιατί για ένα χρόνο” απαντά ο δημοσιογράφος “και όχι για .... πέντε”!!!

“Θα υπάρξει επιστημονική αμοιβή” ενημερώνει ο πρόεδρος, “από κάποια στιγμή και μετά”... Χειρότερο timing για να μιλήσουμε για επιστημονική αμοιβή δεν υπάρχει...

“Γιατί να υπάρξει;” ρωτά ο δημοσιογράφος “τα ΦΥΚ δεν είναι έτοιμα σκευάσματα; Εσείς πληρώνετε κάτι; Δεν είναι και πολύς ο κόσμος που καλείστε να εξυπηρετήσετε!”. Και συνεχίζει με στόμφο “αυτοί δεν παίρνουν και αλλά φάρμακα από τα οποία κάνετε τζίρο;”!

“Ξέρετε κανέναν επαγγελματία που να εργάζεται χωρίς κέρδος;” ρωτά ο πρόεδρος!

“Εξαρτάται από τον επαγγελματία!!!” απαντά ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ. “Εσείς τι ... σοβαρό θέμα κόστους έχετε; Θα έπρεπε να το κάνετε εφ´ όρου ζωής!!!”.

Κάποια στιγμή φθάνει και στο αποκορύφωμα: “το κάνετε για να πάρετε ... πελάτες!!!”

Στο τέλος μάλιστα της συζήτησης αναφέρει ενδεικτικά ένα μήνυμα ακροατή που λέει “... ανοιχτό το επάγγελμα σε όλους ... τα φάρμακα στα super market”!!!

Ιδού που καταντήσαμε ... να μας χλευάζουν και να μας λοιδορούν!»

Και καταλήγει στο κείμενό του ο κ. Λουράντος με τη σημείωση ότι «μόνοι μας απαξιώνουμε το φαρμακείο μας!».

Σαφώς και ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής έχει εκ του ρόλου του και το δικαίωμα και την υποχρέωση να γνωστοποιεί και να διατυπώνει την άποψή του για θέματα που αφορούν τον κλάδο εκπροσωπώντας ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του, το οποίο μάλιστα είναι και εκείνο το οποίο αφορά περισσότερο το θέμα των ΦΥΚ. 

Η όποια ωστόσο δημόσια τοποθέτηση –που βεβαίως και αυτή κρίνεται- χάνει σημαντικό μέρος της δυναμικής της, όταν απλώς καταγράφει μία κατάσταση με μία κριτική που ουσιαστικά όμως δεν απαντά στα θέματα που τέθηκαν από τους δημοσιογράφους.

Τα ερωτήματα ήταν σαφή, τέθηκαν δημόσια και οι απαντήσεις πρέπει να είναι επίσης σαφείς εμπεριστατωμένες με στοιχεία, όπως αρμόζει σ’ έναν επιστημονικό κλάδο. Η κοινωνία, ο πολίτης, ο ασθενής περιμένει από τον φαρμακοποιό να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα που τίθενται. Ποια είναι η αξία του φαρμακοποιού στη διακίνηση των ΦΥΚ; Το θέμα δεν είναι επικοινωνιακό. Είναι ουσίας και είναι το πραγματικό στοίχημα που έχουν μπροστά τους οι φαρμακοποιοί ούτως ώστε να μη βρεθούν του χρόνου τον Σεπτέμβρη αδύναμοι μπροστά στις όποιες τυχόν επιθέσεις δεχτούν από αμφισβητίες του ρόλου τους, είτε αυτές προέρχονται από την πολιτεία είτε από τη φαρμακοβιομηχανία είτε από τα ΜΜΕ είτε από τους πολίτες – ασθενείς.     

Σε μία περίοδο που μιλάμε για hoaxes, για fake news, που βλέπουμε σε πρωτοσέλιδους τίτλους να υπάρχουν ακραίοι χαρακτηρισμοί σε θεσμικούς παράγοντες και να μην ανοίγει ρουθούνι, είναι προφανές ότι χρειάζεται μία άλλη, θετική προσέγγιση της πραγματικότητας. Η λογική της απαξίωσης ήταν πάντα και στις μέρες μας ακόμη περισσότερο ο εύκολος δρόμος. Αποτελεί μία συνήθη πρακτική στο δημόσιο λόγο. Δημιουργεί πρόσκαιρες εντυπώσεις και υιοθετείται από πολλούς γιατί είναι σχετικά άκοπη. Απέναντί της υπάρχει πάντα η αλήθεια των επιχειρημάτων που στηρίζεται σε δεδομένα, σε αριθμούς. Η αλήθεια που πολύ πιο δύσκολα διαβάλλεται από έωλους ισχυρισμούς, θέλει όμως πολύ περισσότερη και συστηματικότερη προσπάθεια για να χρησιμοποιηθεί ως όπλο στη δημόσια αντιπαράθεση.