ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Στα...ενδότερα των ελλείψεων

Στα...ενδότερα των ελλείψεων

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

Πολλά φάρμακα «σπρώχνονται» στην αγορά και χρησιμοποιούνται για να ανοίξουν την πόρτα σε εκείνα που πραγματικά λείπουν και η αγορά τα έχει ανάγκη. Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα των όσων αναφέρει ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Θάνος Κουτσούκης ο οποίος τους τελευταίους μήνες συχνά κάνει παρεμβάσεις με άρθρα του για το θέμα των ελλείψεων φαρμάκων.

Στο νέο του αυτό άρθρο το οποίο δημοσιεύει σήμερα το DailyPharmaNews ο κ. Κουτσούκης δίνει μέσα από την εμπειρία του στο φαρμακείο μία εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει αναφέροντας τα εξής:

 «Πολλοί είναι πράγματι οι λόγοι που δημιουργούν τις ελλείψεις. Το φαινόμενο δεν υφίσταται μόνο στη χώρα μας αλλά στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Στη χώρα μας, όμως, ας μην κρυβόμαστε, ο κυριότερος λόγος των ελλείψεων είναι οι παράλληλες εξαγωγές. Γι αυτό άλλωστε, οι περισσότερες αναζητήσεις σκευασμάτων αφορούν αυτά των οποίων η πατέντα δεν έχει “σπάσει” και άρα γι αυτά τα σκευάσματα δεν υπάρχουν αντίγραφα. Τα περισσότερα εξ αυτών, δεν βρίσκονται σε έλλειψη, στις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες. Στη χώρα μας, λόγω της τεράστιας διαφοράς της τιμής με άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, γίνεται παράλληλη εξαγωγή των σκευασμάτων αυτών. 

 Δεν λείπουν, δηλαδή, από τα φαρμακεία μας τα off-patent φάρμακα και τα γενόσημα. Αυτά, ακόμη κι αν λείψουν κάποια στιγμή, όπως μπορεί να συμβαίνει οπουδήποτε στον κόσμο, τότε εύκολα θα βρεθούν σκευάσματα άλλων εταιρειών για να τα αντικαταστήσουν. Δεν θα φωνάζαμε αν για το πρόβλημα υπήρχε μια τόσο απλή λύση. Συνήθως, τα off-patent και τα γενόσημα όχι απλώς δεν λείπουν, αλλά αντιθέτως προσφέρονται στα φαρμακεία με έκπτωση από αποθήκες οι οποίες προσπαθούν με κάθε τρόπο να τα ξεφορτωθούν. 

 Τα off-patent, μάλιστα, προσπαθούν να τα ξεφορτωθούν ακόμη περισσότερο, διότι αναγκάζονται οι αποθήκες να προμηθεύονται μεγάλες ποσότητες από τις πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες προκειμένου να έχουν πρόσβαση στα ελλειμματικά πρωτότυπα φάρμακα των οποίων η πατέντα είναι σε ισχύ. Το θέμα είναι τι τα κάνουν στη συνέχεια αυτά, τα εξαγώγιμα, ελλειμματικά φάρμακα. Τα προωθούν στα ελληνικά φαρμακεία ή τα πουλάνε ακριβότερα στο εξωτερικό;

 Καλό είναι, λοιπόν, να μην παραπληροφορούμε τον κόσμο και να είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας ο καθένας στο βαθμό που μας αναλογούν. Σίγουρα οι ευθύνες αναλογούν σε πολλούς από εμάς που εμπλεκόμαστε στην εφοδιαστική αλυσίδα. Δεν αναλογούν όμως σε όλους οι ίδιες ευθύνες. Η παράλληλη εξαγωγή φαρμάκων είναι πράγματι μια νόμιμη διαδικασία. Προσωπική μου άποψη κακώς είναι νόμιμη. Αλλά έστω κι έτσι η ερώτηση παραμένει. Ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό; 

 Και κάτι τελευταίο. Άκουσα με έκπληξη τις δηλώσεις της κυρίας Ειρήνης Μαρκάκη, Προέδρου των Φαρμακαποθηκάριων Ελλάδας, (πρόκειται για τις ιδιωτικές φαρμακαποθήκες) που αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στο παράδειγμα του Tamiflu, το οποίο, όπως είπε, λείπει από την αγορά γιατί δεν έγινε σωστός υπολογισμός στις ποσότητες που θα έπρεπε να μοιραστούν στις αποθήκες σε σχέση με την αυξημένη ζήτηση που τελικά υπήρξε για το σκεύασμα. Είπε χαρακτηριστικά ότι γι αυτό το σκεύασμα δεν ευθύνονται οι εξαγωγές, αφού εξήχθησαν αμελητέες ποσότητες από τα 81.000 τεμάχια τα οποία μοιράστηκαν στην αγορά. Η έκπληξη μου οφείλεται στο ότι η κ. Μαρκάκη χρησιμοποιεί ως βασικό παράδειγμα στη συζήτηση, για να απενοχοποιήσει τις εξαγωγές, αυτό με το Tamiflu. Τις αμελητέες ποσότητες που εξήχθησαν τελικά, από αυτό το σκεύασμα, τις στερήθηκαν ή όχι οι Έλληνες ασθενείς που τις τελευταίες μέρες ταλαιπωρούνται από ιώσεις; Είναι αμελητέο σαν γεγονός, αν έστω κι ένας άνθρωπος στερηθεί το φάρμακο του; Που, φυσικά, δεν θα είναι μόνο ένας. Τελικά καταλήγουμε στην ίδια απορία. Ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό;