NEA

Έλληνας δημοσιογράφος στέλνει αισιόδοξο μήνυμα από το Τελ Αβίβ

Έλληνας δημοσιογράφος στέλνει αισιόδοξο μήνυμα από το Τελ Αβίβ

«Κορόνα Φινίτο!Το πείραμα εδώ πέτυχε, σας μιλάει ένα πειραματόζωο»

 

Από την Τάνια Η. Μαντουβάλου

 

Αναμένεται καλοκαίρι μεγάλης εξωστρέφειας και ξεσπάσματος χαράς. Σας μιλώ από το άμεσο μέλλον. Δεν σταματώ να αγκαλιάζω όποιον βρω μπροστά μου, δηλώνει στο DailyPharmaNews ο Έλληνας δημοσιογράφος του VICE Αχιλλέας Πεκλάρης,  που τα τελευταία 3,5 χρόνια ζει στο Τελ Αβίβ, και εδώ και  τρεις βδομάδες  βιώνει ένα ατελείωτο party mood, όπως  άλλωστε και ο περισσότερος κόσμος στο Ισραήλ.

Σαν κακό όνειρο, σαν να μην έγινε ποτέ. Σαν να μην υπήρξε πανδημία, περιγράφει την ατμόσφαιρα  γύρω του και μεταφέρει εικόνες  που μας πάνε στον Ιανουάριο του 2020.  «Χθες το βράδυ στην λεωφόρο Ντίζενγκοφ, στο κέντρο, που είναι μεγάλος δρόμος με μπαράκια δεξιά κι αριστερά, δεν χωρούσες να περάσεις και έπρεπε να περιμένεις ώρα στριμωγμένος για να βρεις κάπου να καθίσεις».

Όσον αφορά τις διαφορές σε σχέση με την Ελλάδα, ο Αχιλλέας Πεκλάρης τις εντοπίζει στη σχέση εμπιστοσύνης και καλής συνεργασίας κράτους - πολιτών που μειώνει το φόβο και τις εντάσεις, το πολύ καλά οργανωμένο και online σύστημα υγείας που άντεξε χωρίς σοβαρά προβλήματα και τη γρήγορη αντίδραση στην παραγγελία εμβολίων. «Η  συμφωνία κλείστηκε πριν καν εγκριθούν προς χρήση, χωρίς τη γραφειοκρατία της Ε.Ε».

 

Κορόνα φινίτο;

Χάχα, αυτή τη φράση, Κορόνα φινίτο, μου την είπε ένας ηλικιωμένος ταξιτζής στο Εϊλάτ, που εμβολιάστηκε, νιώθει άτρωτος, βλέπει τα νούμερα των κρουσμάτων και των θανάτων να πέφτουν κατακόρυφα κάθε μέρα εδώ και ένα μήνα και τώρα ετοιμάζεται να έρθει για διακοπές στην Κρήτη με την κυρά του τον Ιούνιο. Για την πλειονότητα των ανθρώπων εδώ, που έχουν δει καλά αποτελέσματα στη διαχείριση κρίσεων και έχουν εμπιστοσύνη στις κρατικές δομές και στο σύστημα υγείας, όταν η κυβέρνηση σου πει επίσημα ότι «αν εμβολιαστείς τελειώνει το πρόβλημα» και συνέχεια βλέπεις ότι αυτό επιβεβαιώνεται  εφ’ όσον πραγματικά τα νούμερα κατρακυλάνε ραγδαία και τα μέτρα καταργούνται, τότε δεν έχεις κανένα λόγο να αμφισβητήσεις μέχρι στιγμής την επιτυχία και το θεωρείς δεδομένο: Κορώνα φινίτο. Αυτό ακριβώς εξέφρασε ο ταξιτζής στο Εϊλάτ.

 

Με πράσινη σφραγίδα (green pass) ή άνευ;

Μια εβδομάδα μετά και τη δεύτερη δόση του εμβολίου, στην εφαρμογή του ασφαλιστικού φορέα που είσαι εγγεγραμμένος, σου ανοίγει ένα νέο κουτάκι, από το οποίο έχεις πρόσβαση στο Πράσινο Πάσο, μια «ταυτότητα» με τα στοιχεία σου, το εμβόλιο και τις ημερομηνίες και ένα μοναδικό QR code. Δεν θα έλεγα ότι είναι μέρος της καθημερινότητας, υπό την έννοια ότι η πρώτη φορά που μου ζητήθηκε ήταν μόλις χθες, σε ένα μπεργκεράδικο στο Τελ Αβιβ. Δηλαδή μετά από τρεις εβδομάδες φυσιολογικής ζωής, όπου μπήκα σε αεροπλάνο, καφετέριες, εστιατόρια, χωρίς να μου ζητηθεί να το επιδείξω. Ουσιαστικά, αφορά  πτήσεις εξωτερικού και κλειστές ιδιωτικές εκδηλώσεις, μεγάλες συναυλίες, γήπεδα.  Ακόμα και στα εστιατόρια και τα μπαρ όπως το χθεσινό, που δεν επιτρέπουν την είσοδο στον κλειστό χώρο σε μη κατόχους του πάσου, υπάρχουν σχεδόν πάντα υπαίθριοι χώροι, που ούτως ή άλλως αυτή την εποχή, λόγω Άνοιξης, είναι πιο δημοφιλείς.

 

Πόσο καιρό ζείτε σχεδόν φυσιολογικά; Που το αποδίδεις;

Προφανώς, στο επιτυχημένο εμβολιαστικό πρόγραμμα. Θα έλεγα ότι δύο εβδομάδες μετά το πρώτο εμβόλιο, που ουσιαστικά έπιασα 85% προστασία και αποκλείστηκε κατά 95% η πιθανότητα βαριάς νόσησης για την ηλικιακή ομάδα των 45-50 που ανήκω, ένιωσα ότι για μένα ο κορωνοϊός έχει τελειώσει, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας. Σε επίπεδο κοινωνίας, αγοράς και άρσης μέτρων, η μεγάλη διαφορά είναι τις τελευταίες δύο με τρεις εβδομάδες, που πλέον όλα είναι ανοικτά. Και το γεγονός ότι τα νούμερα επαληθεύουν σταθερά ότι πάμε προς την έξοδο από την πανδημία, η κανονικότητα όλο και κερδίζει έδαφος στη λειτουργία των ανθρώπων, που προς το παρόν θεωρούν το θέμα λήξαν - εκτός απροόπτου ή άγνωστων μεταλλάξεων. Κάποιος χθες μου είπε «ακόμα κι αν μας ξανακλείσουν μέσα την άλλη εβδομάδα, κοίτα να απολαύσεις αυτές τις στιγμές, μετά από ένα χρόνο πίεσης». Συμφωνώ απόλυτα. Δεν είμαστε Θεοί, οι άνθρωποι κάνουμε ό,τι μπορούμε με όπλο την επιστήμη και τη μεταξύ μας συνεργασία για το καλύτερο.

 

Τι διαφορές θεωρείς ότι υπάρχουν με την Ελλάδα;

Η σχέση εμπιστοσύνης και καλής συνεργασίας κράτους - πολιτών που μειώνει το φόβο και τις εντάσεις, το πολύ καλά οργανωμένο και online σύστημα υγείας που άντεξε χωρίς σοβαρά προβλήματα και φυσικά, η γρήγορη αντίδραση στην παραγγελία εμβολίων. Η  συμφωνία κλείστηκε πριν καν εγκριθούν προς χρήση, χωρίς τη γραφειοκρατία της Ε.Ε. Επίσης η μικρή γεωγραφική έκταση και ο μικρός πληθυσμός. Ως προς τη διαχείριση αυτή καθαυτή, δεν υπάρχουν και πολλές διαφορές με την Ελλάδα.  Τα κρούσματα αρκετές φορές ξέφυγαν σε χιλιάδες, υπήρξαν απανωτά lockdowns, υπήρξε τεράστια οικονομική ζημιά και οι νεκροί ξεπέρασαν τους 6.000, που δεν είναι και λίγοι για μια χώρα με το παραπάνω ευνοϊκό περιβάλλον και με ένα τόσο άρτιο σύστημα υγείας. Το Ισραήλ είναι πρώτο στη επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά στη διαχείριση τα πήγε όπως αρκετές άλλες χώρες που το πέρασαν σχετικά ήπια, όπως η Ελλάδα.

 

Πως είναι τα πράγματα σε δημόσιους χώρους, εστιατόρια, ΜΜΜ ;

Δεν βρίσκεις τραπέζι να κάτσεις. Ούτε σκαμπό. Την περασμένη Τρίτη, ημέρα εκλογών, στα εστιατόρια του κέντρου του Τελ Αβίβ είχε παρέες απ’ έξω που περίμεναν μισή ώρα στην ουρά για να αδειάσει τραπέζι και να μπουν να φάνε. Στην παραλία έβλεπες ένα ανθρώπινο χαλί. Εξωπραγματικές εικόνες. Δεν έχω ξαναδεί ποτέ το Τελ Αβίβ με τόσο κόσμο, τα 25 χρόνια που το επισκέπτομαι και τα τελευταία 3,5 που ζω εδώ. Χθες το βράδυ στην λεωφόρο Ντίζενγκοφ, στο κέντρο, που είναι μεγάλος δρόμος με μπαράκια δεξιά κι αριστερά, δεν χωρούσες να περάσεις και έπρεπε να περιμένεις ώρα στριμωγμένος για να βρεις κάπου να καθίσεις. Έχουν γίνει συναυλίες και αθλητικές εκδηλώσεις με εκατοντάδες έως και 2-3 χιλιάδες κόσμο (με πράσινο πάσο). Γενικά, το μόνο που βλέπεις πια είναι λίγες μάσκες, εδώ κι εκεί, κυρίως στο κέντρο των πόλεων και κυρίως τη μέρα στο δρόμο και σε εμπορικά καταστήματα ή σούπερ μάρκετ ή λεωφορεία και τρένα. Όλα τα υπόλοιπα, μικρότερες πόλεις, ήσυχες περιοχές, υπαίθριοι χώροι ψυχαγωγίας, παραλίες κα,  έχουν πλήρως επιστρέψει στην κανονικότητα.

 

Είστε σε party mood;

Ακόμα και εκείνοι που δεν ήταν ποτέ! Έχω έναν Έλληνα φίλο στην Ιερουσαλήμ, ο οποίος ενώ ήταν σπιτόγατος, τώρα δεν κάθεται σ’ ένα μέρος, όλο έξω είναι! Ο κόσμος δεν κρατιέται κυριολεκτικά, όλοι βγαίνουν! Και σε μια έντονη, συγκρουσιακή και ανταγωνιστική κοινωνία, όπως η Ισραηλινή, παρατηρώ μια πολύ σαφή αλλαγή, όλοι είναι πιο χαλαροί και χαρούμενοι αυτή την εποχή, πιο κοινωνικοί, πιο εξωστρεφείς, λιγότερα νεύρα. Δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει, μέχρι να επιστρέψουμε στην προ κορώνας ρουτίνα, αλλά νομίζω ότι σίγουρα μέχρι το επόμενο Φθινόπωρο, ειδικά τώρα που έρχεται καλοκαίρι και διακοπές. Είναι κάτι που όλοι αξίζουμε να το απολαύσουμε. Περάσαμε πολλά.

 

Ποια είναι τα συναισθήματα μετά από τόσο εγκλεισμό ;

Έχω παρατηρήσει ότι τις ταλαιπωρίες που περνάμε στην καθημερινότητά μας, για παράδειγμα μια κακή πτήση, ένα μποτιλιάρισμα ωρών, μια βροχή που μας πέτυχε στο δρόμο με σακούλες ψώνια, όσο επώδυνη κι αν είναι, την διαγράφουμε αμέσως από τη μνήμη μας και την ξεχνάμε για πάντα τη στιγμή που θα πατήσουμε το πόδι μας στο έδαφος ή θα παρκάρουμε ή θα μπούμε στο σπίτι μας και θα βγάλουμε τα βρεγμένα ρούχα. Αυτή η μνήμη δεν επανέρχεται. Χάνεται για πάντα. Η Κορώνα δεν ήταν ένα πολιτικό πρόβλημα, ούτε μια οικονομική κρίση, ούτε ένας πόλεμος, δεν είχε κοινωνικά αίτια, ρίζες, προϊστορία, στρατόπεδα κα.. Ήταν μια ταλαιπωρία. Μεγάλη, τεράστια, παγκόσμια, αλλά ταλαιπωρία. Το οποίο σημαίνει ότι θα ξεχαστεί αμέσως, μέσα σε λίγες μέρες, πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι φανταζόμαστε. Αυτό βιώνω εδώ κάθε μέρα, αυτό μου λένε όλοι γύρω μου. Σαν κακό όνειρο, σαν να μην έγινε ποτέ. Σαν να μην υπήρξε πανδημία.

 

Τι καλό και τι κακό θεωρείς ότι σου άφησε αυτή η εμπειρία;

Για μένα, κάθε εμπειρία (εφ’ όσον δεν συνδέεται με απώλεια ανθρώπινης ζωής κάποιου αγαπημένου ή κοντινού σου προσώπου), είναι θετική, είναι ευκαιρία για γνώση, εξέλιξη και κέρδος, ακόμα και οι αρνητικές - για να μην πω ιδίως αυτές, που όπως ξέρουμε μας κάνουν σοφότερους. Προφανώς, δεν είναι το ίδιο για κάποιον ή κάποια που έχασε ένα αγαπημένο πρόσωπο σ’ αυτή την ιστορία. Είναι πολύ άσχημο, πολύ βαρύ και πολύ άδικο και δυστυχώς έχω τέτοιες περιπτώσεις στον ευρύτερο κύκλο μου, όπως σχεδόν όλοι μας. Όλα τα άλλα, ξεχνιούνται εύκολα. Σε προσωπικό επίπεδο διάβασα και κάλυψα αρκετά κενά (πχ. στα εβραϊκά μου), δούλεψα πολύ με τους μουσικούς της μπάντας μου και έχουμε φτάσει τον ήχο μας σε πολύ καλό επίπεδο, αρίστευσα στο μαγείρεμα ελληνικής κουζίνας, δούλεψα σε μια οργανική φάρμα και γενικά δεν μπορώ να πω ότι πέρασα άσχημα, αποφεύγοντας το περισσότερο διάστημα τις μεγάλες πόλεις, που η ζωή είναι πιο δύσκολη υπό αυτές τις συνθήκες.

 

Πως θεωρείς ότι επηρεάζονται οι διαπροσωπικές σχέσεις και πως αυτό αποτυπώνεται στον οδικό χάρτη του κορωνοϊού;

Αναμένεται καλοκαίρι μεγάλης εξωστρέφειας και ξεσπάσματος χαράς. Σας μιλώ από το άμεσο μέλλον. Οι άνθρωποι, γινόμαστε πιο φιλικοί και πιο ανοικτοί στους γύρω μας, ας πούμε 2 κλικ πιο πάνω απ’ ό,τι ήταν ο καθένας προ Κορώνας. Να πω το παράδειγμα ενός πολύ ήσυχου νέου ζευγαριού φίλων μας, με δυο παιδιά, ντροπαλοί, πράοι άνθρωποι, που μόλις αποφάσισαν για πρώτη φορά να ανοίξουν το σπίτι τους και κάνουν ένα μεγάλο πάρτι στον κήπο με 50-60 άτομα, οικογένεια και φίλους, και μας κάλεσαν να παίξουμε. Δύο κλικ πιο πάνω, λοιπόν. Για μένα που πάντα ήμουν σούπερ κοινωνικός, δεν σταματώ να αγκαλιάζω όποιον βρω μπροστά μου.

 

 Τι θες να πεις σε εμάς που είμαστε ακόμη κλεισμένοι;

Πηγαίνετε να κάνετε τα εμβόλια όσο πιο γρήγορα γίνετε για να τελειώνει αυτή η ιστορία. Μη φοβάστε τίποτα, είναι ένα εμβόλιο σαν όλα τα άλλα, πχ. της γρίπης. Το πείραμα εδώ πέτυχε απόλυτα. Σας μιλάει ένα από τα πειραματόζωα. Ραντεβού στα νησιά.