ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Γιάννης Δαγρές: Ναι στα ασυμβίβαστα επί της Αρχής αλλά για τους σωστούς λόγους και με τον σωστό τρόπο

Γιάννης Δαγρές: Ναι στα ασυμβίβαστα επί της Αρχής αλλά για τους σωστούς λόγους και με τον σωστό τρόπο

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

Πολλά έχουν γραφτεί και έχουν ακουστεί τις τελευταίες μέρες για τη διάταξη που αφορά τη θέσπιση ασυμβίβαστου ταυτόχρονης διοίκησης σε τοπικό (ή τον Πανελλήνιο) Φαρμακευτικό Σύλλογο και σε Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών την οποία έφερε το Υπουργείο Υγείας σε σχέδιο Νόμου που προωθείται και αναμένεται να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή τις επόμενες μέρες.

Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος παρά την έντονη αντιπαράθεση επί του θέματος μεταξύ των υποστηρικτών της διάταξης και εκείνων που θεωρούν ότι εκτός του ότι είναι αντισυνταγματική θα δημιουργήσει πιο πολλά προβλήματα απ’ όσα έρχεται να λύσει, δεν έχει ακόμη τοποθετηθεί επίσημα, κάτι που όμως καλείται να το κάνει.

Μάλιστα προς αυτήν την κατεύθυνση ο Ταμίας της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος κ. Πέτρος Καφανέλης έστειλε ανοικτή επιστολή προς το Δ.Σ του ΠΦΣ μιλώντας «για επίθεση στους συνεταιρισμούς» και θέτοντας συγκεκριμένα ερωτήματα πάνω στα οποία καλεί το Δ.Σ. και προσωπικά τον Πρόεδρο κ. Απόστολο Βαλτά να πάρει θέση και να δώσει απαντήσεις.

Υπ’ αυτήν την έννοια έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι παρατηρήσεις του Αντιπροέδρου του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου και Ταμία του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Γιάννη Δαγρέ και της παράταξής του «Νέος δρόμος για το Φαρμακείο» λόγω ακριβώς της θέσης του στη διοίκηση του ΠΦΣ που ως φορέας εκπροσώπησης του κλάδου πρέπει να πάρει θέση επί του θέματος, πολύ περισσότερο όταν μέλος της διοίκησης τοποθετείται με ξεκάθαρο τρόπο απέναντι στο θέμα.

 

Αναφέρει λοιπόν  ο κ. Δαγρές:

 

1) ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ:

 

Και ξαφνικά, έρχεται σε Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Υγείας,

αιφνίδια διάταξη σύμφωνα με την οποία:

«Η ιδιότητα του Προέδρου, του Αντιπροέδρου, του Γραμματέα και του Ταμία του Φαρμακευτικού Συλλόγου δεν δύναται να συμπίπτει με την ιδιότητα του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου των Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών (Συ.Φα.)».

 

ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ ΚΑΤΟΧΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΩΝ:

Προφανώς και επί της Αρχής, τα ασυμβίβαστα γενικώς αποτελούν θεμιτά θεσμικά εργαλεία, μεταξύ άλλων εργαλείων,

για την περιφρούρηση της εύρυθμης λειτουργίας της Δημοκρατίας και του Κράτους Δικαίου.

Τα ασυμβίβαστα προστατεύουν από σοβαρότατους κινδύνους υπερσυγκέντρωσης και κατάχρησης εξουσίας στα χέρια ενός ή ολίγων, αλλά και από πολυθεσιτισμό, και νόθευση της Αρχής των ίσων ευκαιριών μεταξύ ίσων σε δικαιώματα και υποχρεώσεις πολιτών.

Αυτό όμως ισχύει μόνον όταν τα ασυμβίβαστα προκύπτουν από την εμπειρία της ζωής, από την κοινή λογική, και μετά από ευρεία διαβούλευση και συναίνεση.

Είναι δηλαδή τεκμηριωμένα, αντικειμενικά, προϊόντα δημόσιου διαλόγου, και κοινώς αποδεκτά.

 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ναι λοιπόν στα ασυμβίβαστα επί της Αρχής. Αλλά για τους σωστούς λόγους και με τον σωστό τρόπο.

Α. Τι παρατηρούμε όμως στη συγκεκριμένη διάταξη, έτσι όπως είναι γραμμένη:

  1. Απομονώνει και ασχολείται με ένα μόνο από τα πολλά χαρακτηριστικά διττών (γενικώς πολλαπλών) ιδιοτήτων που μπορεί να χαρακτηρίζει έναν συνάδελφο,

τη στιγμή που υπάρχουν και άλλα συναφή χαρακτηριστικά:

Πχ. συνάδελφος που συγχρόνως να έχει συστήσει, ή να είναι συνιδιοκτήτης,

σε εμπορική εταιρεία οποιουδήποτε είδους και η οποία να δραστηριοποιείται εμπορικά στον χώρο του Φαρμακείου.

Και σε αυτές τις περιπτώσεις επίσης μπορεί εύλογα να ισχυριστεί κανείς ότι υπάρχει υπερσυγκέντρωση ισχύος και πολυθεσιτισμός,

που θα μπορούσαν εξίσου να γεννήσουν συμπεριφορές αλαζονίας και κατάχρησης εξουσίας, και να παρέχονται αθέμιτα εργαλεία χειραγώγησης ψηφοφόρων συναδέλφων.

Αλλά η συγκεκριμένη διάταξη ασχολείται μυστηριωδώς αποκλειστικά με το συνεταιρίζεσθαι και όχι με τα συναφή, συγγενή, δυνητικώς ισοδύναμα παραπάνω, εισάγει δηλαδή διακρίσεις μεταξύ ίσων σε δικαιώματα, υποχρεώσεις, και μέσα πολιτών.

  1. Αξιώνει αιφνίδια και βίαιη εκ των υστέρων ακύρωση των αποτελεσμάτων των τελευταίων νόμιμων εκλογικών διαδικασιών τόσο σε Φαρμ. Συλλόγους όσο και σε Συ.Φα.,

εκ των υστέρων.

Και τα δύο είναι εξίσου σοβαρά, και η τυχόν διόρθωση ενός ή δύο μόνο εξ αυτών δεν αποκαθιστά το ορθό ούτε καν μερικώς.

Β. Τι παρατηρούμε για τη συγκεκριμένη διάταξη, που δεν φαίνεται στη διατύπωσή της:

  1. Ο κλάδος δεν ρωτήθηκε καθόλου για αυτό.

Ούτε ο ΠΦΣ (Σύλλογοι), ούτε η ΟΣΦΕ (συνεταιρισμοί),

οι οποίοι και θίγονται αμφότεροι, και εκ βάθρων και ευθέως, από τη διάταξη αυτή.

Ούτε επίσημα κάποια διατυπωμένη πρόθεση Κυβέρνησης λάβαμε εκ των προτέρων, ούτε εμείς οι ίδιοι ως κλάδος διατυπώσαμε βούληση τέτοια σαν αυτή που αναφέρει η διάταξη, μέσω απόφασης μίας συνεδρίασης Διοικητικού Συμβουλίου ή Γενικής Συνέλευσης (που τέτοιο θέμα λόγω βαρύτητας αποτελεί ζήτημα Γ.Σ.).

  1. Δεν υπάρχει καμία νομική ή συνταγματική τεκμηρίωση της σκοπιμότητας, του λόγου δηλαδή, που αυτή η διάταξη έρχεται προς επιβολή ως Νόμος του Κράτους. Έρχεται δηλαδή χωρίς Αιτιολογική Έκθεση που να εξηγεί το «γιατί».
  2. Δεν υπάρχει καμία απολύτως τεκμηριωμένη Έκθεση Συνεπειών από την Εφαρμογή μίας τέτοιας διάταξης στην πράξη, όχι μόνο εξαιτίας του τρόπου που έρχεται, αλλά πάνω απ΄ όλα με βάση του τι αλλαγές θα προκαλέσει στον κλάδο μας.

Αυτά τα λίγα, στα πρόχειρα, περί των πρώτων διαπιστώσεων. Ειδικοί νομικοί επιστήμονες, Έλληνες ή ξένοι, σίγουρα θα έχουν να πουν πολλά ακόμα πάνω σε αυτό».

 

Ακολουθεί η ανοικτή επιστολή του κ. Πέτρου Καφανέλη:

 

«ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΠΦΣ

 

Η προσωπική κόντρα ανάμεσα στον Πρόεδρο του ΠΦΣ, και του προέδρου του ΦΣΑΧ, δεν είναι σωστό να μεταφερθεί στην Βουλή και να πάρει την μορφή νόμου, ο οποίος διατυπώνεται με προκλητικό τρόπο, ως φωτογραφική διάταξη. Ο πρώτος με τέσσερις θέσεις (πρόεδρος ΠΦΣ, Πρόεδρος ΦΣΛΕΣ, θέση στο ΕΣ του ΣΥΦΑ Λέσβου από ότι μαθαίνω και θέση στο ΔΣ του ΕΟΠΥΥ) δεν θα θίγεται από τον υπό ψήφιση νόμο, ενώ ο δεύτερος με θέση προέδρου σε ΔΣ συλλόγου και συνεταιρισμού θα θίγεται, όπως και πολλοί άλλοι που ανήκουν σε ΔΣ συνεταιρισμών και κατέχουν και θέσεις στο

ΔΣ του συλλόγου τους!!!!

Η ουσία όμως είναι ότι γίνεται επίθεση στους συνεταιρισμούς φαρμακοποιών με έναν παντελώς απαράδεκτο τρόπο. Ο συνάδελφος φαρμακοποιός, που είναι στην διοίκηση συνεταιρισμού, δεν θα μπορεί να συμμετέχει σε θέση διοίκησης του φαρμακευτικού συλλόγου, δηλαδή του αφαιρείται το δημοκρατικό δικαίωμα να συνδικαλιστεί!!! Η προκλητικότητα όμως δεν σταματά εδώ. Ο φαρμακοποιός, που θα έχει οικονομικές σχέσεις με ιδιωτική φαρμακαποθήκη, θα μπορεί να είναι σε θέση ευθύνης του συλλόγου!!! Ο κατήφορος και ο παραλογισμός όμως δεν έχει σταματημό. Ο φαρμακοποιός, που ανήκει στο σύλλογο διευρυμένων, θα έχει και αυτός την δυνατότητα να είναι σε θέση ευθύνης του συλλόγου του, όπως και ο φαρμακοποιός που είναι σε σχηματισμούς όπως Advance, pharmaplus κτλ. (εδώ δεν ξέρω πόσα θαυμαστικά να βάλω). Ό,τι έχει σχέση με την εφαρμογή του νόμου, μπορεί να προκύψουν πολλές κωμικές καταστάσεις, που δείχνουν ότι ο συντάκτης του νόμου είτε δεν γνωρίζει τον χώρο είτε έχει υπέρμετρη εμπάθεια. Από την άλλη έχουμε την θέση της ΟΣΦΕ που δεν δέχεται αυτούς τους αποκλεισμούς, αλλά όποιος είναι εκλεγμένος σε σύλλογο, να μπορεί να μετέχει στις εκλογικές διαδικασίες των συνεταιρισμών. Αυτό είναι σωστό και αυτό επιτάσσει η δημοκρατία. Όλοι να έχουν το δικαίωμα να εκτεθούν στην κρίση των συναδέλφων, χωρίς αποκλεισμούς, και εκείνοι και μόνο, να τους εκλέγουν ή να τους στέλνουν στα σπίτια τους. Έστω και την τελευταία στιγμή, θα πρέπει να αποφευχθεί η ψήφιση αυτού του νόμου,

ο οποίος διχάζει τον κλάδο και είναι ότι χειρότερο στις δύσκολες στιγμές και προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Περιμένω από τον πρόεδρο του ΠΦΣ να πράξει ότι ενώνει και όχι ότι χωρίζει, να απορρίψει τις φωνές που τον προτρέπουν να πάει στον λάθος δρόμο και συντηρούν ένα κλίμα πόλωσης. Εξάλλου από τα παραπάνω φαίνεται ότι προσβάλλονται πολλές αρχές του συντάγματος και της λογικής. Το ποιος έχει δίκαιο θα μας το πει η δικαιοσύνη, στην οποία προσφεύγουν οι άνθρωποι που σέβονται την δημοκρατία και το νομικό πολιτισμό. Δυστυχώς, όποια δικαίωση, εκ των υστέρων, ενδεχομένως να μην μπορεί να θεραπεύσει τις πληγές που θα δημιουργηθούν. Να ληφθεί υπόψη ότι σαν Πρόεδρος Συνεταιρισμού δεν έχω θέση στο ΔΣ του τοπικού συλλόγου αλλά ούτε είμαι εκλέκτορας στον ΠΦΣ, αρά δεν θίγομαι προσωπικά από αυτή την διάταξη, ούτε έχω κανένα προσωπικό συμφέρον. Η δημόσια αυτή τοποθέτηση δεν έχει σκοπό να προσβάλει ούτε και να συγχαρεί κανέναν εμπλεκόμενο, αλλά το θεωρώ υποχρέωσή μου.

Πρέπει να απαντήσει κανείς και στο ερώτημα ποιος χαίρεται και ποιος ευνοείται. Σίγουρα οι εκλεγμένοι στους συλλόγους και στους συνεταιρισμούς, γιατί δεν θα είναι πολλοί οι μνηστήρες για τις θέσεις διοίκησης, εξασφαλίζοντας έτσι δια βίου είτε συνεταιριστική είτε συνδικαλιστική διοίκηση. Ως φαρμακοποιός δεν θα ήθελα να μην μπορεί ένας ικανός συνάδελφος που είναι στο σύλλογο να εκλεγεί στο συνεταιρισμό μου, ούτε βέβαια το αντίθετο. Χαίρετε και πανηγυρίζει ακόμα και αυτός που μέχρι τώρα δεν εκλεγόταν από τους συναδέλφους. Τώρα αυξάνονται οι πιθανότητες, ιδιαίτερα στους μικρούς νομούς, λόγο μειωμένης συμμετοχής στα κοινά. Ξεβολεύονται κάποιοι ή είναι η χαρά φαρμακοποιών που με ανοιχτές διαδικασίες δεν ήταν επιλογή των συναδέλφων; Χαίρονται επίσης και οι ιδιώτες φαρμακοποθηκάριοι που βλέπουν συναδέλφους ικανούς σε διοικήσεις συνεταιρισμών να μην μπορούν να συμμετέχουν στην διοίκηση του συλλόγου τους.

Σε κάθε περίπτωση πρέπει να απαντηθεί γιατί δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο στην Ευρώπη, που τόσο συχνά επικαλούμαστε όλοι μας. Εμείς πρωτοτυπούμε προς τη θετική ή προς αρνητική κατεύθυνση και τη θέση έχουν τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά όργανα; Θα ληφθεί υπόψη η λογική και θα καθίσουμε να δούμε πως θα λύσουμε τα θεσμικά θέματα που επείγουν (ΦΥΚ, Ιατροτεχνολογικά κτλ) ή βολεύει να ασχοληθούμε με ένα θέμα που δεν ήταν επείγον αλλά αποπροσανατολίζει από την πραγματικότητα».