Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Ενόψει των εκλογών για την ανάδειξη νέου Διοικητικού της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας την ερχόμενη Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου (δες εδώ), το DailyPharmaNews μίλησε με έναν από τους δέκα υποψηφίους για τις επτά θέσεις της νέας διοίκησης.

Πρόκειται για τον κ. Τάσο Τερζή, Πρόεδρος του Συνεταιρισμού Φαρμακοποιών Έβρου και τέως πλέον Προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Έβρου καθώς ο κ. Τερζής ανακοίνωσε την παραίτησή του κατά τη διάρκεια των εγκαινίων των νέων εγκαταστάσεων της διοίκησης του ΦΣ Έβρου το περασμένο Σάββατο 11 Σεπτεμβρίου (δες εδώ)

Αν και θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για ένα πρώτο «θύμα» του νόμου για το ασυμβίβαστο που ψηφίστηκε στα τέλη Ιουνίου και εφαρμόζεται ύστερα από την εκλογική διαδικασία σε κάθε Φαρμακευτικό Συνεταιρισμό (οι εκλογές στον Συνεταιρισμό Φαρμακοποιών Έβρου διεξήχθησαν στις 18 Ιουλίου) καθώς  μετά την ανάδειξή του σε πρόεδρο του Συνεταιρισμού έπρεπε υποχρεωτικά να επιλέξει μία από τις δύο θέσεις, του προέδρου του Συλλόγου ή του Συνεταιρισμού, ο κ. Τερζής ξεκαθαρίζει ότι η απόφασή του να είναι πρόεδρος στον Συνεταιρισμό ήταν απόλυτα συνειδητή και δεν είχε καμία απολύτως σχέση με μία ανάγκη επιλογής. 

«Για λόγους ουσιαστικούς και πρακτικούς θα πρέπει να αφοσιωθώ μόνο στα θέματα που αφορούν τον Συνεταιρισμό». Σε ό,τι αφορά το Σύλλογο βέβαια παρά την παραίτησή του από τη θέση του προέδρου παρέμεινε μέλος του ΔΣ του Συλλόγου και φυσικά και αντιπρόσωπους του ΦΣΕ στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο αναφέροντας ότι «δεν φεύγω, δεν εγκαταλείπω, θα είμαι δίπλα στα παιδιά που θα συνεχίσουν. Νομίζω ότι αυτά τα χρόνια έγιναν πάρα πολλά πράγματα. Εκσυγχρονιστήκαμε, είμαστε από τους πιο δραστήριους και ενεργούς Φαρμακευτικούς Συλλόγους στην Ελλάδα  και έχω την πεποίθηση ότι οι επόμενοι θα το συνεχίσουν και θα το εξελίξουν αυτό και θα πάμε το ίδιο καλά και ακόμη καλύτερα».

Ο κ. Τερζής βέβαια από την άλλη εξακολουθεί να πιστεύει ότι κακώς θεσπίστηκε το ασυμβίβαστο και ότι είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει προβλήματα σε μικρούς φαρμακευτικούς Συλλόγους και Συνεταιρισμούς. «Αυτό που είχα πει τότε εξακολουθεί να είναι η άποψή μου. Το ασυμβίβαστο πολύ κακώς θεσπίστηκε, ήταν τρομερά άδικο, δεν έλυνε κανένα πρόβλημα, δημιουργούσε πολλά. Από εκεί και πέρα πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα καταλαμβάνουν θέσεις και οι άνθρωποι που της καταλαμβάνουν θα κριθούν. Αυτό που εγώ δεν ήθελα να συμβεί και δεν πρέπει να συμβαίνει είναι κάποιος που έχει διάθεση και οι άλλοι τον προτιμούν –γιατί όλοι εκλεγόμαστε- να του απαγορεύεις να ασχοληθεί με έναν χώρο που επιθυμεί ο ίδιος να προσφέρει».

Το θέμα πάντως είναι ότι ο ίδιος επέλεξε να μείνει στον Συνεταιρισμό και όχι στη θέση του προέδρου του Συλλόγου όπως η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι στο χώρο του φαρμακείου ανέμεναν. Και ήταν επιλογή που φαίνεται ότι ήταν απόλυτα συνειδητή. «Εάν με ρωτάτε προσωπικά εάν θα έμενα στον Συνεταιρισμό σε άλλη θέση και όχι στη θέση του προέδρου, θα το πήγαινα μέχρι τέλους. Εάν υπήρχε πράξη καθαίρεσης θα πηγαίναμε δικαστικά. Ήταν κάτι το οποίο το είχα συζητήσει και με την Ομοσπονδία, θα το κυνηγούσαμε. Θα ήμουν κι από τους πρώτους άλλωστε που θα συνέβαινε καθώς στον Έβρο ήταν ήδη προγραμματισμένες να γίνουν και έγιναν οι εκλογές για την ανάδειξη νέου Δ.Σ. του συνεταιρισμού και επομένως πλέον μετά τις εκλογές ισχύει το ασυμβίβαστο, όπως θα γίνει σταδιακά και στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας, μόλις διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη των Δ.Σ των τοπικών συνεταιρισμών. Δεν θα παρέμενα, ανεξαρτήτως του νόμου, και στις δύο θέσεις γιατί δεν είναι πρακτικά δυνατό. Ο Συνεταιρισμός είναι ακόμη πιο δύσκολο “μαγαζί”, έχει ακόμη μεγαλύτερες απαιτήσεις, έχει πάρα πολλά μικρά πράγματα που θα πρέπει καθημερινά να γίνονται και επειδή δεν θα ήθελα να αδικήσω, να υποβαθμίσω κάποιον από τους δύο ρόλους καθώς έχω μάθει να είμαι 100% αφοσιωμένος σε κάτι, ήταν ήδη ειλημμένη η απόφασή μου να αφήσω το Σύλλογο».

Είναι θέμα νοοτροπίας, φιλοσοφίας του για τη ζωή, η επιλογή που έκανε. «Δεν ήμουν ποτέ άνθρωπος που νοιαζόμουν για την καρέκλα. Σαφώς η θέση του προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου είναι ας το πούμε, περισσότερο glamorous (σ.σ. έχει μεγαλύτερη λάμψη) σε σχέση με τη θέση του προέδρου του Συνεταιρισμού για να το πως έτσι απλά από άποψη προβολής στην τοπική κοινωνία. Τον πρόεδρο του Συνεταιρισμού μπορεί να μην τον ξέρει κανένας, ο πρόεδρος του Συλλόγου είναι αλλιώς. Θα βγεις στα κανάλια να μιλήσεις, θα κάνεις παρεμβάσεις σε τοπικό επίπεδο κτλ. Για μένα όμως αυτά δεν έχουν σημασία, δεν θέλω να κρατάω μία θέση μόνο για να με βγάζουν στα κανάλια και να είμαι διάσημος αλλά αισθάνομαι μεγαλύτερη ικανοποίηση να κάνω δουλειά, να προσφέρω, να καλύπτω μέσα από εκείνον τον ρόλο για τον οποίο υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη. Αυτή τη στιγμή στον Συνεταιρισμό, μετά την αποχώρηση του προηγούμενου προέδρου, του κ. Γιώργου Καϊσα, δεν υπήρχε άνθρωπος που να είχε μεγαλύτερη ενασχόληση από μένα, οπότε ήταν φυσιολογικό να επιλέξω να πάω εκεί. Είναι ένας πολύ πιο δύσκολος ρόλος γιατί ο Συνεταιρισμός αφορά άμεσα την καθημερινή λειτουργία των φαρμακείων. Ίσως τα αφορά πολύ περισσότερο από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο, όσο κι εάν αυτό ίσως να φαίνεται κάπως περίεργο σε εκείνον που είναι έξω από τα πράγματα. Η καθημερινή μας λειτουργία εξαρτάται πολύ περισσότερο από το χονδρεμπόριο. Θεωρώ ότι η ανάγκη η τοπική των συναδέλφων μου είναι να γίνουν και κάποια βήματα προόδου και στον Συνεταιρισμό. Υπήρξε μία προηγούμενη γενιά που έκανε κάποια πράγματα αλλά θεωρώ ότι ερχόμενοι εμείς –επειδή δεν είμαι μόνο εγώ, στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο είναι νέα παιδιά περίπου της ηλικίας μου και πιο μικροί – έχουμε πολλή διάθεση να αλλάξουμε πράγματα, να εκσυγχρονίσουμε τον Συνεταιρισμό, να τον κάνουμε μία πιο οργανωμένη επιχείρηση, να κάνουμε περισσότερα πράγματα για τα φαρμακεία. Όπως όταν μπήκα στο Φαρμακευτικό Σύλλογο έτσι και τώρα υπάρχει αυτή η φόρα γιατί αναλαμβάνεις, ξεκινάς με έναν καινούργιο ρόλο. Η προβολή δεν με ενδιαφέρει. Όσοι με ξέρουν, ξέρουν ποιος είμαι και τι μπορώ να κάνω. Στους άλλους δεν έχω να αποδείξω τίποτα και θα κάνω αυτό που χρειάζεται να κάνω στο Συνεταιρισμό, όσα χρόνια κρίνω απαραίτητο και οι συνάδελφοι θεωρούν ότι τους εξυπηρετώ και κάνω καλά τη δουλειά μου. Από εκεί και πέρα έχω κι άλλα πράγματα, έχω την οικογένειά μου, τη δουλειά μου. Έχω κι άλλα πράγματα να ασχοληθώ. Όσο είμαστε χρήσιμοι και μπορούμε να παράγουμε έργο και έχουμε διάθεση, θα είμαστε εκεί, εφόσον μας θέλουν και οι συνάδελφοι».

Για το εάν πιστεύει ότι μπορεί και στον Συνεταιρισμό να έχει μία πορεία επιτυχιών ανάλογη με εκείνη που είχε ως πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Έβρου ο κ. Τερζής απαντά ότι «πέρα από τις προθέσεις το να πετύχεις πράγματα, ειδικά στο χώρο των συνεταιρισμών έχει να κάνει με διάφορους παράγοντες και όχι μόνο από σένα».

Και εξηγεί: «Τα θέματα στο χονδρεμπόριο είναι σύνθετα. Είμαστε σε πολύ δύσκολους καιρούς, έχουμε πολύ μεγάλες προκλήσεις να αντιμετωπίσουμε. Γι’ αυτό το λόγο κιόλας είμαι υποψήφιος και για το Διοικητικό Συμβούλιο της Ομοσπονδίας στις επερχόμενες εκλογές. Εκεί να πω την αλήθεια, αρχικά δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ αλλά από καλούς φίλους και συναδέλφους παρακινήθηκα και πιστεύω ότι θα δημιουργηθεί μία καλή ομάδα. Αυτή τη στιγμή είναι πολύ σημαντικό να καθίσουμε και να βάλουμε στο τραπέζι θέματα συνεργασίας των συνεταιρισμών διότι, όπως ξέρουμε το συνεταιριστικό χονδρεμπόριο χάνει συνεχώς μερίδια από τους ιδιώτες. Οι καιροί θα αλλάξουν και πρέπει να βρούμε τρόπους να εκσυγχρονίσουμε τις μονάδες μας ώστε να γίνουν πιο χρήσιμες και να εξυπηρετούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το φαρμακείο αλλά και να παρέχουμε υπηρεσίες τύπου «Αρεταίος» κλτ. Πρέπει να βρούμε τους τρόπους με τους οποίους οι Συνεταιρισμοί μπορούν να συνεργαστούν δημιουργώντας ενδεχομένως μεγαλύτερα σχήματα ή με κάποιους άλλους τρόπους συνεργασιών και στο βάθος του χρόνου συνενώσεων προκειμένου να μπορέσουν να παραμείνουν ανταγωνιστικοί και να εξακολουθήσουν να εκπληρώνουν αυτόν τον πολύ σπουδαίο ρόλο τους».

Με την ευκαιρία της συζήτησης αυτής ο κ. Τερζής τόνισε την ανάγκη να εκφράσει την άποψή του για κάτι που ακούγεται συχνά αλλά ο ίδιος το θεωρεί λάθος προσέγγιση. «Λένε πολλοί ότι οι συνεταιρισμοί και η ΟΣΦΕ (σ.σ. Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδος) αντιπροσωπεύουν, εκπροσωπούν το 50% των ελληνικών φαρμακείων. Αυτό το θεωρώ τελείως λάθος. Δεν εκπροσωπούν κανέναν. Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος εκπροσωπεί τα φαρμακεία, τους φαρμακοποιούς, όπως και οι τοπικοί φαρμακευτικοί σύλλογοι. Οι συνεταιρισμοί δεν εκπροσωπούν το 50% των φαρμακοποιών, εκπροσωπούν το 100% των φαρμακοποιών, ακόμη και τους μη συνεταιρισμένους στο κομμάτι της επιχειρηματικής έκφρασης. Ο ρόλος του έχει να κάνει με όλα τα φαρμακεία. Εμείς εδώ στην περιοχή μας ποτέ δεν ξεχωρίσαμε τα συνεταιρισμένα και τα μη συνεταιρισμένα φαρμακεία στον τρόπο της αντιμετώπισης».

Η άποψη του κ. Τερζή είναι ότι αυτό γίνεται ή πρέπει να γίνεται σε όλη την Ελλάδα και ότι αυτό θα πρέπει να συνεχιστεί να γίνεται και οι συνεταιρισμοί να ανταποκριθούν σε νέους ρόλους στο μέλλον. Όπως τονίζει ότι «εκεί υπάρχει πολύ μεγάλο έδαφος για ανθρώπους που έχουν διάθεση να βοηθήσουν, να έρθουν και να βοηθήσουν». Θεωρεί μάλιστα ότι «σήμερα υπάρχει ένα καλύτερο κλίμα από εκείνο που βλέπω τα τελευταία χρόνια στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο – να πω την αλήθεια δεν μου αρέσει η ένταση η πολύ μεγάλη και οι προσωπικές διαμάχες κλπ. Νομίζω ότι είναι λίγο πιο ήσυχα τα πράγματα, πιο ήπια και θεωρώ ότι εκεί υπάρχει ο χώρος και το έδαφος να δουλέψεις περισσότερο απερίσπαστος από προσωπικές έριδες και διαμάχες οι οποίες στο τέλος σε αποπροσανατολίζουν».