NEA

Κοινωνική πολιτική μέσω φαρμακευτικών επιχειρήσεων λόγω νοσοκομειακού clawback

Κοινωνική πολιτική μέσω φαρμακευτικών επιχειρήσεων λόγω νοσοκομειακού clawback

 

Διάθεση των ακριβών φαρμάκων μόνο μέσω νοσοκομείων και διακοπή της χορήγησής τους και από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ σχεδιάζει η Κυβέρνηση, σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου Υγείας, με την προώθηση της ρύθμισης για το claw back στη νοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη. Το μέτρο, παρότι δεν περιλαμβανόταν στα προαπαιτούμενα, φαίνεται πως υιοθετήθηκε με στόχο την προώθηση της κοινωνικής πολιτικής της κυβέρνησης, η οποία όπως αποφάσισε, θα στείλει το λογαριασμό στις φαρμακευτικές επιχειρήσεις. Αυτές από την πλευρά τους, βρίσκονται σε απόλυτη αναστάτωση, μελετώντας κατ΄ αρχήν όλες τις νομικές ενέργειες στις οποίες μπορούν να καταφύγουν, στην προσπάθειά τους να διατηρηθούν στην αγορά και να επιβιώσουν από το αιφνίδιο πλήγμα.

Τα ακριβά φάρμακα αφορούν πολύ σοβαρές παθήσεις και μέχρι σήμερα διανέμονται μέσω νοσοκομειακών φαρμακείων και φαρμακείων ΕΟΠΥΥ, διαμορφώνοντας μια αγορά της τάξης των 680 εκατ. ευρώ σε ετήσια βάση, από τα οποία τα 200 εκ. ευρώ αφορούν αμιγώς νοσοκομειακά φάρμακα που χορηγούνται μόνο μέσα στα νοσοκομεία. Από την πλευρά του, το υπουργείο Υγείας εκτιμά ότι το συνολικό ποσό περιορίζεται στα 600 εκ. ευρώ περίπου, με τα αμιγώς νοσοκομειακά φάρμακα να φτάνουν τα 120 εκ. ευρώ, με αποτέλεσμα να προσβλέπει για φέτος σε clawback της τάξης των 35 εκ. ευρώ. Βέβαια, στην πραγματικότητα, τα ποσά που θα απαιτηθούν από τη φαρμακοβιομηχανία εκτιμώνται σε 110 εκ. ευρώ περίπου, με αποτέλεσμα να δημιουργούν σοβαρούς τριγμούς στα θεμέλια των επιχειρήσεων, αφού δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη και το μέτρο εφαρμόστηκε αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία υποχρέωση!

Οι επιπτώσεις
Η ύπαρξη μιας τέτοιας ρύθμισης "λύνει" τα χέρια της κυβέρνησης από το πρόβλημα και φέρνει στην αγορά όσα φάρμακα είναι αναγκαία για την κάλυψη του πληθυσμού, χωρίς απαραίτητα να υπάρχουν οι απαιτούμενες πιστώσεις. Αυτό γίνεται γιατί οι φαρμακευτικές δεν έχουν δικαίωμα να αρνηθούν πώληση, οπότε τα νοσοκομεία, ανεξάρτητα από τον προϋπολογισμό τους, θα παραγγέλνουν τα φάρμακα που χρειάζονται - κάθε ένα από αυτά κοστίζει από 200 ευρώ μέχρι κάποιες χιλιάδες ευρώ - και με το μέτρο της επιστροφής, το ποσό που ξεπερνά τον κλειστό προϋπολογισμό, θα συμψηφίζεται με τις οφειλές του νοσοκομείου για τα υπόλοιπα φάρμακα που η κάθε εταιρία προμήθευσε!

Εξαιτίας του περιορισμού των κλειστών προϋπολογισμών στα νοσοκομεία, μέχρι τώρα παρατηρείται το φαινόμενο της σφραγίδας, που μπαίνει στις συνταγές των ασφαλισμένων από τα νοσοκομειακά φαρμακεία, όταν το σκεύασμα δεν είναι διαθέσιμο. Με τη σφραγίδα αυτή, ο ασθενής μπορεί να αναζητήσει το φάρμακό του στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, όμως στην περίπτωση αυτή, το φάρμακο δεν περιλαμβάνεται στη νοσοκομειακή δαπάνη, ούτε στην εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη του ΕΟΠΥΥ, που για φέτος έχει όριο τα 1,945 δισ. ευρώ, αλλά σε έναν ξεχωριστό λογαριασμό, και γι΄ αυτό υπάρχει πρόβλεψη στη σχετική διάταξη, αν και πάλι η ρύθμιση είναι ασαφής και αναμένεται η εξειδίκευσή της από την προς έκδοση υπουργική απόφαση.

Οι αντιδράσεις
Το πρόβλημα έχει πυροδοτήσει τις φαρμακευτικές επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται υπό συνεχείς πιέσεις δίχως δυνατότητα προγραμματισμού στην επιχειρηματική τους δραστηριότητα, προσπαθώντας να κρατήσουν τη λειτουργία τους και το προσωπικό τους σε ένα σταθερό επίπεδο. Κατ΄ αρχήν οι φαρμακευτικές θα επιχειρήσουν συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου για να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο θα εφαρμοστεί η ρύθμιση αυτή που είναι "στον αέρα" και πρακτικά ανεφάρμοστη. Στη συνέχεια, το λόγο θα πάρει η Δικαιοσύνη, καθώς εκκρεμεί κεντρική απόφαση του ΣτΕ για τη συνταγματικότητα του clawback, ενώ θα διερευνηθούν και τα λοιπά νομικά μέσα για την αποτροπή εφαρμογής του νέου μέτρου στα νοσοκομεία.

Ο λόγος είναι ότι τα φάρμακα που πωλούνται στα νοσοκομεία έχουν διαφορετικό καθεστώς από αυτά της εξωνοσοκομειακής περίθαλψης. Συνήθως χορηγούνται με εκπτώσεις που είναι διαφορετικές από κάθε εταιρία, κάποιες ζητούν πληρωμές τοις μετρητοίς, κάποιες προμήθειες έχουν γίνει - με περιορισμένους- διαγωνισμούς κλπ. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι πριν την εφαρμογή του μέτρου, από την πλευρά του κράτους, δεν έχουν ληφθεί τα απαιτούμενα μέτρα ελέγχου της κατανάλωσης, ώστε να χορηγούνται τα φάρμακα που έχουν πραγματικά ανάγκη οι ασθενείς, με την καθιέρωση κλειστών νοσηλίων (DRG's), τη χρήση γενοσήμων όπου υπάρχει δυνατότητα, ώστε να υπάρχει απελευθέρωση πόρων για αξιοποίηση σε τέτοιες περιπτώσεις  που είναι απαραίτητες, δεν έχουν προχωρήσει οι διαγωνισμοί στα νοσοκομεία, ούτε έχουν καθιερωθεί τα θεραπευτικά πρωτόκολλα, ενώ δεν έχει καν συγκροτηθεί η επιτροπή διαπραγμάτευσης για την προμήθεια μέσω προσφορών.