ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Θέμα συζήτησης από τους φαρμακοποιούς η προτροπή του ΙΣΑ προς τον ΠΙΣ να κρίνει τη σκοπιμότητα του 1ου συνεδρίου Υπηρεσιών Υγείας Φαρμακείου

Θέμα συζήτησης από τους φαρμακοποιούς η προτροπή του ΙΣΑ προς τον ΠΙΣ να κρίνει τη σκοπιμότητα του 1ου συνεδρίου Υπηρεσιών Υγείας Φαρμακείου

Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Θέμα συζήτησης αποτέλεσε, όπως ήταν φυσικό κατά τη διάρκεια του 1ου συνεδρίου Υπηρεσιών Υγείας Φαρμακείου από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πέλλας το οποίο πραγματοποιήθηκε το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Σεπτεμβρίου στο Λουτράκι Αριδαίας η ανάρτηση από τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών στην ιστοσελίδα του (www.isathens.gr) το απόγευμα της 1ης Σεπτεμβρίου, παραμονής της ημέρας έναρξης του συνεδρίου,  εγγράφου με το οποίο ζητά την τοποθέτηση του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου για το εν λόγω συνέδριο.

Συγκεκριμένα ο ΙΣΑ στο έγγραφό του στο οποίο επισυνάπτει σε μορφή PDF και το σχετικό δημοσίευμα του DailyPharmaNews της 30ης Αυγούστου αναφέρει τα εξής:

«Κύριε Πρόεδρε,

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών έλαβε γνώση του από 30.08.2017 δημοσιεύματος, το οποίο σας επισυνάπτουμε, όπου γίνεται αναφορά για τη διεξαγωγή του 1ου Συνεδρίου Υπηρεσιών Υγείας Φαρμακείου από τον Φαρμακευτικό Σύλλογο Πέλλας.

Όπως θα διαπιστώσετε, με βάση το εν λόγω δημοσίευμα στόχος του συγκεκριμένου συνεδρίου είναι να αναδειχθεί η σημασία που έχει το φαρμακείο ως χώρος παροχής πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας.

Παρακαλούμε για τις άμεσες ενέργειές σας, ως καθ’ ύλην αρμόδιο όργανο».

Το DailyPharmaNews ήταν παρόν το συνέδριο και ζήτησε την τοποθέτηση του πρόεδρου του ΦΣ Πέλλας κ. Πάνου Ζαρογουλίδη στην ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.

Ο κ. Ζαρογουλίδης επισήμανε καταρχήν το γεγονός ότι «η διεύρυνση το όρου της υγείας από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας με τη διακήρυξη της Alma Ata για την πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας σύμφωνα με την οποία υγεία πλέον δεν είναι απλά η απουσία νόσου ή αναπηρίας αλλά η κατάσταση πλήρους σωματικής, ψυχικής και κοινωνικής ευεξία του  ατόμου σήμανε τη μετάβαση από ένα νοσοκομειακό -κεντρικό μοντέλο σ’ ένα ασθενο -κεντρικό μοντέλο φροντίδας υγείας το οποίο ποντάρει πάρα πολλά στην πρόληψη καθώς είναι πλέον ξεκάθαρο ότι και στην οικονομία της υγείας είναι καλύτερο το «προλαμβάνειν» σε σχέση με το «θεραπεύειν» καθώς κοστίζει λιγότερα χρήματα, όπως φαίνεται και από τις επιστημονικές μελέτες».

Ο κ. Ζαρογουλίδης τόνισε πως «είναι ιδιαίτερα σημαντικό στην ερμηνεία του ρόλου που μπορεί να έχει ο φαρμακοποιός, απαντώντας και σε κάποιους που μας θέλουν εκτός παιχνιδιού συμμόρφωσης των ασθενών και είναι ενάντια στην εμπλοκή μας στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, να σκεφτεί πως με τη διαστολή του ορισμού της υγείας είναι λογικό να διαστέλλονται και να διευρύνονται οι υπηρεσίες που μπορεί να ασκήσει και να φέρει σε πέρας ένα φαρμακείο».

Αυτό για τον κ. Ζαρογουλίδη είναι απόλυτα λογικό ειδικά σε μία χώρα που ο πληθυσμός της γερνάει. «Σκεφτείτε ότι το 2050 το 50% των κατοίκων της χώρας θα αποτελείται από άτομα μεγάλης ηλικίας με αυξημένες ανάγκες φαρμακευτικής φροντίδας. Με 500.000 επισκέψεις καθημερινά στα φαρμακεία θα έχουμε τη δυνατότητα ως επαγγελματίες υγείας να έρθουμε σε επαφή με όλους όσους έχουν κάποια ανάγκη σε δέκα μέρες. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτό είναι πολύ σημαντικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχει το φαρμακείο σήμερα»

Ουσιαστικά πάνω σε αυτό το πλεονέκτημα στηρίζεται και η πρωτοβουλία που πήρε ο ΦΣ Πέλλας για την εκστρατεία διακοπής καπνίσματος μέσα από τα φαρμακεία όλης της χώρας.

Σύμφωνα με τον κ. Ζαρογουλίδη «στο συνέδριο αποδείχθηκε περίτρανα ότι οι Φαρμακευτικοί Σύλλογοι μπορούν πραγματικά να αποτελέσουν το πεδίο της σύμπραξης, της δημιουργίας joint venture δηλαδή μεταξύ βιομηχανίας, πανεπιστημίου και φαρμακείων που ουσιαστικά αποτελούν τις απολήξεις στην αγορά του όποιου σχήματος με γνώμονα και τη βελτιστοποίηση και των παρεχόμενων υπηρεσιών και των προϊόντων στα οποία θα μπορούν να έχουν πρόσβαση οι καταναλωτές».

Ειδικά δε στο εγχείρημα της εκστρατείας για τη διακοπή καπνίσματος «η εμπλοκή του εργαστηρίου Υγιεινής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας θα είναι καθοριστική, γιατί με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να καταμετρήσουμε την αξία της διακοπής αυτής και  να κοστολογήσουμε το όφελος της πολιτείας από αυτήν».

Ακούστηκαν πολλές απόψεις για την κίνηση αυτή του ΙΣΑ οι οποίες λίγο πολύ συγκλίνουν στο ότι τέτοια ζητήματα δεν υφίστανται μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες, μόνο που αλλού στα σημεία που υπάρχουν τριβές οι ίδιοι οι επαγγελματίες υγείας των διαφόρων κλάδων φροντίζουν να ρίχνουν γέφυρες με σκοπό όχι την εξυπηρέτηση στενών συντεχνιακών συμφερόντων αλλά τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών προς τον πολίτη.

Στη συγκεκριμένη δε περίπτωση της σχέσης ιατρών και φαρμακοποιών στη χώρα μας έχει φανεί στην πράξη ότι οι δύο κλάδοι μπορούν να συνεργαστούν αρμονικά με καλά αποτελέσματα, ξεπερνώντας την όποια αρχική καχυποψία, όπως σημείωσε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνεταιρισμών Φαρμακοποιών Ελλάδας κ. Σταύρος Μπελώνης ο οποίος ζητώντας το λόγο, σε σχετική με το θέμα παρέμβασή του αναφέρθηκε στο πρόγραμμα «Αρεταίος» για το διαβήτη και την εμπειρία από το συγκεκριμένο πρόγραμμα. Αυτό που φάνηκε από αυτό το πρόγραμμα είναι ότι «οι επιστημονικές ενώσεις των ιατρών και μας κατανοούν και είναι μαζί μας», έστω κι εάν αυτό δεν έγινε από την πρώτη προσέγγιση αλλά χρειάστηκε κάποιος χρόνος.

Σύμφωνα με τον κ. Μπελώνη ο ρόλος του φαρμακοποιού είναι ξεκάθαρος στο κομμάτι της συμμόρφωσης του ασθενούς στη θεραπεία και είναι ένας πολύ σπουδαίος ρόλος καθώς «είναι το μεγάλο ζητούμενο σήμερα, όχι μόνο για τα φάρμακα ρουτίνας αλλά και για τα νέα ακριβά βιολογικά φάρμακα». Όπως φαίνεται μάλιστα «η φαρμακευτική εταιρεία καίγεται περισσότερο απ’ ό,τι καίγεται το κράτος να μη σταματήσει κάποιος τη θεραπεία του». Και αυτό, όταν «η συμμόρφωση, όπως είπε ο κ. Μπελώνης, των καρκινοπαθών στη θεραπεία δεν ξεπερνά το 42%».

Ακούστηκαν πάρα πολλά για την κίνηση αυτή του ΙΣΑ. Γενική εικόνα είναι ότι οι φαρμακοποιοί θεωρούν ότι τελικά αυτό που κάνουν και προσπαθούν είναι να επιμορφώνονται για να μπορούν να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες αφιλοκερδώς στο πλαίσιο του ρόλου που έχουν, ότι συχνά βρίσκονται εκτεθειμένοι αφού ως επαγγελματίες υγείας σε περιοχές που δεν υπάρχει εύκολη πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες είναι ανθρώπινα υποχρεωμένοι να βοηθούν τους πολίτες που έχουν ανάγκη και ότι η πολιτεία τελικά δεν έχει αναγνωρίσει τη σημασία αυτού του ρόλου που έχουν και μπορούν να παίξουν.

Στην Ελλάδα, όπως αναφέρθηκε υπάρχει μία νοοτροπία η πολιτεία σε θέματα που αποδεδειγμένα στην πράξη χρειάζονται κάποια νομοθετική ρύθμιση να κάνει τα στραβά μάτια ή να προχωρά σε νομοθετικές ρυθμίσεις με πρόχειρο τρόπο δημιουργώντας αντί να λύνει προβλήματα.

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι σχολιάστηκε αρκετά και ο τρόπος με τον οποίο ο ΙΣΑ ζήτησε από τον ΠΙΣ να πάρει θέση για το συνέδριο, με ανακοίνωση σε μία φάση που είναι γνωστό ότι έχει ανοίξει και βρίσκεται σε εξέλιξη μία συνδικαλιστική κόντρα στο χώρο των γιατρών με αφορμή το Σχέδιο Νόμου για τη μεταρρύθμιση της νομοθεσίας των Ιατρικών Συλλόγων.