Σύσσωμος ο κλάδος εξέφρασε την πλήρη αντίθεσή του στην εφαρμογή κλειστών προϋπολογισμών, με κοινό υπόμνημα των ΣΦΕΕ, ΠΕΦ και PIF, το οποίο δόθηκε ιδιοχείρως στην Επιτροπή Παρακολούθησης της Φαρμακευτικής Δαπάνης.

Συγκεκριμένα, στο κοινό υπόμνημα, το οποίο υπογράφουν οι πρόεδροι των ΣΦΕΕ, Ολύμπιος Παπαδημητρίου, ΠΕΦ, Θεόδωρος Τρύφων και PIF, Μάκης Παπαταξιάρχης, και το οποίο παρέδωσαν στην Επιτροπή Παρακολούθησης Φαρµακευτικής Δαπάνης, την Παρασκευή 22 Ιουνίου, εκφράζεται ομόφωνα και εντονότατα η θέση του κλάδου για τους Κλειστούς Προϋπολογισμούς και καλούνται οι αρµόδιοι φορείς σε επαναπροσδιορισµό της δηµόσιας φαρµακευτικής δαπάνης στη βάση των πραγµατικών αναγκών του πληθυσµού, ώστε να διασφαλίζεται η επαρκής χρηµατοδότηση και ως εκ τούτου η πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στα φάρµακα, ο εξορθολογισµός του δηµόσιου συστήµατος Υγείας, αλλά και η βιωσιµότητα του φαρµακευτικού κλάδου.

Αναλυτικά, το κείμενο του υπομνήματος αναφέρει:

«Εκφράζουµε την πλήρη αντίθεση µας στην εφαρμογή κλειστών προϋπολογισμών για τους κάτωθι λόγους: 

Επί της αρχής: 

• Οποιαδήποτε κατάτµηση του υπάρχοντος κλειστού προϋπολογισµού δεν αποτελεί µέτρο µείωσης του clawback, αλλά αναδιανοµής του µε αδιαφανή µάλιστα τρόπο, και θα οδηγήσει σε ακρότητες. Πιο συγκεκριµένα, η σηµαντική αύξηση του clawback σε ορισµένες κατηγορίες θα έχει ως αποτέλεσµα την απόσυρση φαρµάκων µε αρνητικές επιπτώσεις στην πρόσβαση των ασθενών. Πολλώ δε µάλλον, όταν ξεκινάµε αυτή τη στιγµή από µέσο clawback 20%, το οποίο έχει µεγάλες πιθανότητες να γίνει 25% εντός του 2018 (µε βάση τις τρέχουσες τάσεις). 
• Η επιβολή κλειστού προϋπολογισµού σε καµία περίπτωση δε σχετίζεται µε τη συγκράτηση ή τον εξορθολογισµό της δαπάνης, ενώ η κατάτµηση του µε τον οποιοδήποτε τρόπο δε συμβάλλει στη δικαιότερη κατανοµή του clawback. Η οριοθέτηση κλειστών προϋπολογισµών δε θα έχει καµία απολύτως επίδραση στις συνταγογραφικές συνήθειες/νοοτροπίες και δεν αντιµετωπίζει το θέµα της ζήτησης. 
• Η κατάτµηση του υπάρχοντος ανεπαρκούς κλειστού προϋπολογισµού σε επιµέρους προϋπολογισµούς δεν συναντάται σε καµία χώρα της Ευρώπης και δεν τεκµηριώνεται εν απουσία επιστηµονικού πλαισίου καταγραφής των αναγκών του πληθυσµού. 
• Οι πολιτικές πρέπει να προσανατολίζονται στο πώς θα εξαλείψουν το clawback ή θα το µειώσουν, και όχι στο πώς θα το ανακατανείµουν. 

Επί της προτεινόµενης µεθοδολογίας: 

• Οι κλειστοί προϋπολογισµοί σε επίπεδο ATC4 δεν εφαρµόζονται σε καµία χώρα της Ευρώπης, πιθανώς και του κόσµου. 
• Η σύγκριση µε άλλες χώρες είναι τελείως άστοχη, διότι µεταξύ άλλων έχουν εντελώς διαφορετικά δοµηµένο σύστηµα υγείας, διαφορετικό επιδηµιολογικό προφίλ, διαφορετικές συνταγογραφικές συνήθειες ή θεραπευτικές τάσεις. 
• Η παρέµβαση στα ATC4 βάσει Δανίας και Νορβηγίας είναι παντελώς υποκειµενική, αυθαίρετη και δεν έχει καµία τεκµηρίωση. 
• Δε λαµβάνεται υπόψη το σύνολο µιας νόσου, δεδοµένου πως σε πολλά νοσήµατα χρησιµοποιούνται περισσότερα του ενός ATC4. Αντίθετα, σε αρκετές άλλες περιπτώσεις χρησιµοποιείται το ίδιο ATC4 σε πολλές νόσους. 
• Σύµφωνα µε τον ΠΟΥ, ο σκοπός της ATC κατηγοριοποίησης είναι η ενδεικτική χρήση φαρµάκων σε DDD µε σκοπό την ορθολογική κατανάλωση, ενώ η υιοθέτηση της ATC κατηγοριοποίησης για οποιανδήποτε άλλο λόγο είναι εσφαλµένη (https://www.whocc.no/use_of_atc_ddd/). 

Καλούµε τους αρµόδιους φορείς σε επαναπροσδιορισµό της δηµόσιας φαρµακευτικής δαπάνης στη βάση των πραγµατικών αναγκών του πληθυσµού, ώστε να διασφαλίζεται η επαρκής χρηµατοδότηση και ως εκ τούτου η πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στα φάρµακα, ο εξορθολογισµός του δηµόσιου συστήµατος Υγείας, αλλά και η βιωσιµότητα του φαρµακευτικού κλάδου. 

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εφαρµογή µέτρων, όπως η ανάπτυξη Μητρώου Ασθενειών, η πλήρης εφαρµογή θεραπευτικών πρωτοκόλλων και η παραµετροποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης και η πιο γενικευµένη δραστηριοποίηση της Επιτροπής Διαπραγµάτευσης».