ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Αγορά από τα φαρμακεία φαρμάκων αξίας μέχρι 1000 ευρώ επιβάλλει ο ΕΟΠΥΥ - Φαρμακοποιοί: Αποσύρτε το ή πάμε δικαστήρια

Αγορά από τα φαρμακεία φαρμάκων αξίας μέχρι 1000 ευρώ επιβάλλει ο ΕΟΠΥΥ - Φαρμακοποιοί: Αποσύρτε το ή πάμε δικαστήρια

Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

Την έντονη αντίδραση των φαρμακοποιών προκάλεσε η αιφνιδιαστική, χωρίς διάλογο, δημοσίευση σε ΦΕΚ του νέου Ενιαίου Κανονισμού Παροχών Υγείας που με άρθρο του απαγορεύει τη διάθεση από τα ιδιωτικά φαρμακεία φαρμάκων αξίας άνω των 1000 ευρώ.

Σε σχετική ανακοίνωσή του ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος κάνει λόγο για απαράδεκτη ενέργεια που περιορίζει το δικαίωμα πλήρους και απρόσκοπτης πρόσβασης των ασφαλισμένων στην παροχή φαρμακευτικής περίθαλψης και ζητά την απόσυρση του επίμαχου άρθρου προειδοποιώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα προσφύγει στη δικαιοσύνη.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΠΦΣ αναφέρει τα εξής:

«Αιφνιδιαστικά  και χωρίς καμιά προειδοποίηση δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ ο νέος  Ενιαίος Κανονισμός Παροχών Υγείας (Ε.Κ.Π.Υ.) στον οποίο περιλαμβάνεται διάταξη που απαγορεύει τη διάθεση από τα  ιδιωτικά φαρμακεία  φαρμάκων αξίας άνω των 1000 ευρώ.

Επιβάλει δηλαδή την διάθεση των φαρμάκων αυτών μόνο από τα ελάχιστα κρατικά φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ-  με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ταλαιπωρία των ασθενών - που όλοι γνωρίζουμε πόσο δυσχερής είναι η πρόσβαση σε  αυτά.

Η ενέργεια αυτή είναι απαράδεκτη γιατί έγινε χωρίς προηγούμενη ενημέρωση και διάλογο.

Συνιστά έλλειψη σεβασμού προς  τους ασφαλισμένους γιατί περιορίζει το δικαίωμα πλήρους και απρόσκοπτης πρόσβασης στην παροχή φαρμακευτικής  περίθαλψης.

Ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος ζητά  την απόσυρση του επίμαχου άρθρου και αναμένει την έναρξη ενός ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥΥ,  με  σκοπό την δημιουργία ενός νέου σύγχρονου και δίκαιου ΕΚΠΥ, προς όφελος των ασθενών και των ασφαλισμένων και την διασφάλιση της ισότιμης και απρόσκοπτης πρόσβασης τους στην Φαρμακευτική Περίθαλψη σύμφωνα με τις διεθνείς τάσεις.

Σε αντίθετη περίπτωση είναι αποφασισμένος να προσφύγει κατά του επιμάχου άρθρου με όσα θεσμικά και νομικά μέσα διαθέτει».

 

Διαφοροποιήσεις… Λουράντου

Σε σχέση με αυτό το θέμα –παρόλο που δεν έχει να κάνει ευθέως με τον νέο Ενιαίο Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ- αξίζει να γίνει αναφορά σε περιστατικό στο οποίο αναφέρεται ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής κ. Κώστας Λουράντος σε άρθρο του που δημοσίευσε στο Xρονολόγιό του στο Facebook με τίτλο «Διαφοροποιήσεις», καθώς πρόκειται για μία περίπτωση όπου ακριβώς φαίνεται η απελπισία ενός ασθενούς όταν αναζητά το φάρμακό του χωρίς να μπορεί να το έχει, ο σημαντικός ρόλος του φαρμακοποιού και ο τρόπος που λειτουργεί το όλο σύστημα απέναντι σε ασθενή και φαρμακοποιό με τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ να αντιμετωπίζονται προνομιακά από τις εταιρείες σε σχέση με τα ιδιωτικά φαρμακεία.  

«Πριν λίγο καιρό ήρθε στο φαρμακείο μου μια άγνωστη κυρία από τα βόρεια προάστια των Αθηνών. Δεν την γνώριζα, αλλά φαινόταν πολύ αγχωμένη και προβληματισμένη.

Μου έδωσε την συνταγή της...

Μόλις την πέρασα στο σύστημα .... τρελάθηκα! Ήταν φάρμακο υψηλού κόστους!

Βρήκα από το πρόγραμμα την χονδρική τιμή, η οποία με το ΦΠΑ έφθανε τα 4.822,26! Λιανική τιμή: 4.918,72, με ποσοστό μαρκαπ 2%!!!

Επειδή η κυρία είχε πολύ σοβαρό πρόβλημα και ήταν απελπισμένη μίλησα με το ταμείο της που δεν ήταν ο ΕΟΠΥΥ. Οι του ταμείου προθυμοποιήθηκαν να με πληρώσουν σχετικά γρήγορα!

Τηλεφώνησα στην εταιρία και ζήτησα να μου πουν πως μπορώ να προμηθευτώ το φάρμακο. Μου είπαν πως έπρεπε να βάλλω στον τραπεζικό λογαριασμό της όλα τα χρήματα ως ΠΡΟΕΜΒΑΣΜΑ και μετά από δυο μέρες θα μου έστελναν το φάρμακο στο φαρμακείο! Ζήτησα πίστωση με τραπεζική επιταγή αλλά αρνήθηκαν κάθε συζήτηση. Ζήτησα έκπτωση τουλάχιστον αφού το ποσοστό κέρδους είναι 1% και κάτι, αλλά μου έκοψαν τον βήχα από την αρχή....

Γύρισα στην κυρία και της είπα πως ουδείς ενδιαφέρεται για την ίδια, αφού όπως διεπίστωσε, ούτε από το ταμεία μπορεί να πάρει το ΦΥΚ, ούτε η εταιρία έδειχνε κάποιο ίχνος ευαισθησίας, ούτε οι κρατικοί φορείς είχαν ενδιαφερθεί! Την είχαν αφήσει στην τύχη της....

Έκατσε στο καθιστικό και άρχισε να κλαίει. Ξανατηλεφώνησα στην εταιρία και είπα στον υπεύθυνο ότι θα έπρεπε να ντρέπεται, αφού το φάρμακο της εταιρίας είναι ορφανό και είναι αποκλειστικότητα της ίδιας και πως είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την ασφαλισμένη.

«Αυτή είναι η πολιτική της εταιρίας» απάντησε.

Δεν χρειάζεται να γράψω την συνέχεια της ιστορίας.... αποτελεί άλλωστε προσωπικό δεδομένο!!!

Αναλγησία να το πεις; Ίσως να είναι και «λίγη» η λέξη, αφού ως εταιρία είναι απρόσωπη, ενδιαφέρεται για το κέρδος και μόνο και οτιδήποτε άλλο δεν την απασχολεί!

Αυτό όμως που παρέμεινε στο μυαλό μου ήταν η διαφοροποίηση της οικονομικής πολιτικής των εταιριών απέναντι στα φαρμακεία σε σχέση με αυτήν απέναντι στα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ και τα νοσοκομεία. Πίστωση απεριόριστη εκεί.... προέμβασμα για εμάς!

Αργότερα έμαθα πως αυτό συμφέρει την εταιρία, αφού μεταξύ των άλλων, συμψηφίζει το χρέος του ΕΟΠΥΥ και των νοσοκομείων με την δίκη της υποχρέωση που προκύπτει από το clawback...».

Το πώς συνδέονται κάποια πράγματα μεταξύ τους δεν θέλει πολύ μυαλό για να το σκεφτεί κανείς…