Διαπιστώσεις της μελέτης TRIMECO για τη μεταμόσχευση νησίδων σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1

Ευρήματα από την πολυκεντρική, ανοικτής επισήμανσης, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή φάσης 3, TRIMECO για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια της μεταμόσχευσης νησίδων έναντι της θεραπείας με ινσουλίνη σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 με βαριά υπογλυκαιμία ή μετά από μεταμόσχευση νεφρού.

η μελέτη δημοσιεύτηκε στο THE LANCET την Τρίτη, 24 Ιουλίου 2018

Η μεταμόσχευση νησίδων ενδείκνυται για ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 με βαριά υπογλυκαιμία ή μετά από μεταμόσχευση νεφρού. Διενεργήθηκε μια τυχαιοποιημένη δοκιμή για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας και της ασφάλειας της μεταμόσχευσης νησίδων σε σύγκριση με τη θεραπεία με ινσουλίνη σε αυτούς τους ασθενείς.

Μέθοδοι που χρησιμοποιήθηκαν

Σε αυτή την πολυκεντρική, ανοικτής επισήμανσης, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη δοκιμή, τυχαιοποιήθηκαν (1:1) ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 σε 15 πανεπιστημιακά νοσοκομεία για να λάβουν άμεση μεταμόσχευση νησίδων ή εντατική θεραπεία με ινσουλίνη (ακολουθούμενη από καθυστερημένη μεταμόσχευση νησίδων). Οι κατάλληλοι ασθενείς ήταν ηλικίας 18–65 ετών και είχαν βαριά υπογλυκαιμία ή άγνοια της υπογλυκαιμίας τους ή μοσχεύματα νεφρού με ανεπαρκή γλυκαιμικό έλεγχο. Χρησιμοποιήθηκε τυχαιοποίηση παραγόμενη με υπολογιστή, διαστρωματωμένη κατά κέντρο και τύπο ασθενούς. Οι λήπτες νησίδων προγραμματίστηκε να λάβουν 11.000 ισοδύναμα νησίδων ανά χιλιόγραμμο σωματικού βάρους σε μία έως τρεις εγχύσεις. Η κύρια έκβαση ήταν η αναλογία ασθενών με τροποποιημένη βαθμολογία β (στην οποία κατανεμήθηκε μια συνολική βαθμολογία 0 όταν το διεγερμένο πεπτίδιο C ήταν αρνητικό) της τάξης του 6 ή υψηλότερου στους 6 μήνες μετά από την πρώτη έγχυση στην ομάδα άμεσης μεταμόσχευσης ή 6 μήνες μετά από την τυχαιοποίηση στην ομάδα ινσουλίνης. Η κύρια ανάλυση περιλάμβανε όλους τους ασθενείς που έλαβαν την κατανεμημένη παρέμβαση. Η ασφάλεια αξιολογήθηκε σε όλους τους ασθενείς που έλαβαν εγχύσεις νησίδων. Η δοκιμή έχει ολοκληρωθεί και καταχωριστεί στον ιστότοπο ClinicalTrials.gov με αριθμό NCT01148680.

Ευρήματα της μελέτης

Κατά την περίοδο από 8 Ιουλίου 2010 έως 29 Ιουλίου 2013, 50 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν σε άμεση μεταμόσχευση νησίδων (n=26) ή θεραπεία με ινσουλίνη (n=24), από τους οποίους τρεις (ένας στην ομάδα άμεσης μεταμόσχευσης νησίδων και δύο στην ομάδα θεραπείας με ινσουλίνη) δεν έλαβαν την κατανεμημένη παρέμβαση. Η διάμεση περίοδος παρακολούθησης ήταν 184 ημέρες (IQR 181–186) στην ομάδα άμεσης μεταμόσχευσης και 185 ημέρες (172–201) στην ομάδα θεραπείας με ινσουλίνη. Σε 6 μήνες, 16 (64% [95% ΔΕ 43–82]) από τους 25 ασθενείς στην ομάδα άμεσης μεταμόσχευσης νησίδων είχε τροποποιημένη βαθμολογία β της τάξης του 6 ή υψηλότερη έναντι μηδενός (0% [0–15]) εκ των 22 ασθενών στην ομάδα της ινσουλίνης (p<0,0001). Στους 12 μήνες μετά την πρώτη έγχυση, επιπλοκές αιμορραγίας προέκυψαν σε τέσσερις (7% [2–18]) από τις 55 εγχύσεις και παρατηρήθηκε μείωση στον διάμεσο ρυθμό σπειραματικής διήθησης από 90,5 mL/min (IQR 76,6–94,0) σε 71,8 mL/min (59,0–89,0) στους λήπτες νησίδων, οι οποίοι δεν είχαν λάβει στο παρελθόν μόσχευμα νεφρού και από 63,0 mL/min (55,0–71,0) σε 57,0 mL/min (45.5–65.1) σε λήπτες νησίδων, οι οποίοι είχαν λάβει στο παρελθόν μόσχευμα νεφρού.

Ερμηνεία

Για τις ενδείξεις που αξιολογήθηκαν σε αυτή τη μελέτη, η μεταμόσχευση νησίδων βελτιώνει αποτελεσματικά τις μεταβολικές εκβάσεις. Αν και χρειάζονται οι μελέτες με μακροχρόνια παρακολούθηση, η μεταμόσχευση νησίδων φαίνεται να είναι μια έγκυρη επιλογή για ασθενείς με βαρύ, ασταθή διαβήτη τύπου 1, οι οποίοι δεν ανταποκρίνονται σε εντατικές ιατρικές θεραπείες. Ωστόσο, η ανοσοκαταστολή μπορεί να επηρεάσει τη νεφρική λειτουργία, υπαγορεύοντας την προσεκτική επιλογή των ασθενών.

Χρηματοδότηση

Έγινε με χορηγία του προγράμματος Programme Hospitalier de Recherche Clinique της Γαλλικής Κυβέρνησης.