Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Ερευνητές της Cleveland Clinic έχουν σχεδιάσει μια υπό ανάπτυξη νέα κατηγορία φαρμάκων που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου, με τη στόχευση μιας μικροβιακής οδού στο έντερο, όπως αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Nature Medicine.

Η μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια, έδειξε ότι τα νέα φάρμακα κατάφεραν να αντιστρέψουν δύο κύριους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Με τη μείωση των επιπέδων TMAO (Ν-οξείδιου τριμεθυλαμίνης), ενός βακτηριακού παραπροϊόντος του εντέρου που σχηματίζεται κατά τη διάρκεια της πέψης, τα φάρμακα ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν την αυξημένη ανταπόκριση των αιμοπεταλίων και τον υπερβολικό σχηματισμό θρόμβων, που αποτελούν δύο σημαντικούς παράγοντες για καρδιακές παθήσεις.

Τα υψηλά επίπεδα TMAO στο αίμα έχουν αποδειχθεί ως θετικοί παράγοντες πρόβλεψης για καρδιακή προσβολή, εγκεφαλικό επεισόδιο και κίνδυνο θανάτου. Το TMAO παράγεται όταν τα βακτήρια του εντέρου χωνεύουν ορισμένα θρεπτικά συστατικά όπως τη χολίνη, τη λεκιθίνη και την καρνιτίνη που είναι άφθονα σε ζωικά προϊόντα. Τα θρεπτικά αυτά συστατικά περιέχονται ιδιαίτερα στο κόκκινο κρέας, κρόκους αυγών και γαλακτοκομικά προϊόντα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά. Το TMAO, επίσης, αποδείχτηκε ότι αυξάνει την πιθανότητα θρόμβωσης, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Η μελέτη έδειξε ότι μια νέα σειρά αναστολέων ήταν σε θέση να διακόψει τις μικροβιακές οδούς του εντέρου που παράγουν TMAO. Τα νέα φάρμακα που είναι δομικά παρόμοια με τη χολίνη, «ξεγελούν» το μηχανισμό πρόληψης του οργανισμού και τα εκλαμβάνει ως θρεπτικά συστατικά. Όμως, μόλις απορροφηθούν, προχωρούν στην παρεμπόδιση της παραγωγής του TMAO απενεργοποιώντας την πρωτεΐνη C της χρήσης της ένζυμης εντερικής χολίνης του εντέρου (cutC).

«Σύμφωνα με τη δική μας γνώση και εμπειρία, αυτή είναι η πιο ισχυρή θεραπεία μέχρι σήμερα χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής στο μικροβίωμα με στόχο την αλλαγή της διαδικασίας σχετικά με μία ασθένεια. Επιπλέον, τα βακτηρίδια του εντέρου υπέστησαν μεταβολή αλλά δε θανατώθηκαν από αυτό το συγκεκριμένο φάρμακο και δεν υπήρξαν παρατηρήσιμες τοξικές παρενέργειες», δήλωσε ο Δρ. Hazen που ηγήθηκε της μελέτης. «Η προσέγγιση που αναπτύχθηκε θα μπορούσε, ενδεχομένως, να χρησιμοποιηθεί για να στοχεύσει άλλες μικροβιακές οδούς του εντέρου. Ανυπομονούμε να προωθήσουμε αυτή τη νέα θεραπευτική στρατηγική σε ανθρώπους».

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μόνο μία από του στόματος δόση του φαρμάκου ήταν επαρκής για να μειώσει τα επίπεδα TMAO για έως και τρεις ημέρες.

Τέλος, πολύ σημαντικό θεωρείται ότι τα φάρμακα της νέας αυτής κατηγορίας σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να μην σκοτώνουν τα βακτηριακά κύτταρα και, κατά συνέπεια, να μη συμβάλλουν στην αντοχή στα αντιβιοτικά.