Σε συζήτηση χωρίς τέλος-προφανώς-εξελίσσεται η υπόθεση με τον υποχρεωτικό εμβολιασμό των παιδιών και τα παραθυράκια που αφήνει ο νόμος, προφανώς για να παίρνουν αέρα ανεγκέφαλοι γονείς αλλά και ανεγκέφαλοι γιατροί.

Ένας νόμος «ναι μεν αλλά» και πολλά παιδιά, απόγονοι αυτών των δήθεν μοντέρνων και εναλλακτικών γονιών που τα ξέρουν όλα, που πιστεύουν ότι η καλύτερη θεραπεία είναι οι φύτρες τσία και ο λιναρόσπορος, που μεγαλώνουν παιδιά vegetarian και μιλούν για τις κακές φαρμακευτικές και τους καλούς γκουρού της ιατρικής. Όλα αυτά εις βάρος όλων των άλλων παιδιών και των γονιών τους, που επιλέγουν την κλασική παιδιατρική και τηρούν τους άγραφους αλλά και γραπτούς νόμους, που ορίζουν ότι η προστασία του δικού μου παιδιού από ένα εμβόλιο, προστατεύει και όλα τα άλλα από διάφορες ασθένειες.

Θα συμφωνήσω ότι είναι δικαίωμα του κάθε γονιού να κάνει ότι θέλει με το παιδί του αλλά φαντάζομαι ότι αυτό θα πρέπει να περιορίζεται στο αν επιλέγει να το κοιμίζει στο κρεβάτι του μέχρι να γίνει 15 χρονών ή να το θηλάζει μέχρι να μάθει να τρώει ωμό κρέας. Σε όλα τα άλλα, όσα δηλαδή ελοχεύουν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, οφείλει να επεμβαίνει η πολιτεία με ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ και ΑΥΣΤΗΡΟΥΣ νόμους που να προστατεύουν το σύνολο και όχι τη μειοψηφία. Που να πρωθούν τα αποτελέσματα ερευνών πολλών ετών αλλά και επιδημιολογικών μελετών και όχι τις ορέξεις διαφόρων τσαρλατάνων που κατά καιρούς παίζουν παιχνίδια στην πλάτη αθώων παιδιών.

Έπρεπε να φτάσουμε στο 2018, να θρηνήσουμε θύματα από ασθένειες που έχουν ξεχαστεί για να φτάσουν οι φορείς να ασχοληθούν εντατικά με το θέμα και να εξαγγείλει ο υπουργός αυστηρότερα μέτρα για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό και συνεπώς την προστασία της δημόσιας υγείας.

Η πρόληψη σε όλο τον κόσμο, στην ιατρική, στην καθημερινότητα είναι αυτό που σώζει ζωές. Στην Ελλάδα η εκ των υστέρων αντιμετώπιση, σώζει πάντα όσους απομένουν…