ΠΑΘΗΣΕΙΣ & ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Ευρωπαϊκή έγκριση ανοσοθεραπείας για συγχορήγηση με χημειοθεραπεία ως θεραπεία 1ης γραμμής στην αντιμετώπιση του μεταστατικού ΜΜΚΠ

Ευρωπαϊκή έγκριση ανοσοθεραπείας για συγχορήγηση με χημειοθεραπεία ως θεραπεία 1ης γραμμής στην αντιμετώπιση του μεταστατικού ΜΜΚΠ

 Μια νέα θεραπευτική επιλογή για την αντιμετώπιση του μη πλακώδους, μη μικροκυτταρικού καρκίνου του πνεύμονα (ΜΜΚΠ) (ανεξαρτήτως έκφρασης του βιοδείκτη PD-L1) είναι πλέον διαθέσιμη και στους ασθενείς στην Ευρώπη, μετά την πρόσφατη έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για χορήγηση του pembrolizumab σε συνδυασμό με καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας ως θεραπεία 1ης γραμμής. Έτσι, το pembrolizumab καθίσταται η πρώτη ανοσοθεραπεία (anti-PD1 παράγοντας) που λαμβάνει έγκριση για χορήγηση σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία για τη θεραπεία του μεταστατικού ΜΜΚΠ.

 

Πιο συγκεκριμένα, η  Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε τη χορήγηση του pembrolizumab σε συνδυασμό με πεμετρεξίδη και πλατίνη (σισπλατίνη ή καρβοπλατίνη) ως θεραπεία πρώτης γραμμής για τον μεταστατικό, μη πλακώδη ΜΜΚΠ σε ασθενείς χωρίς EGFR ή ALK θετικές μεταλλάξεις όγκου. Η έγκριση αυτή βασίστηκε στα αποτελέσματα της μελέτης φάσης ΙΙΙ, Keynote 189, τα οποία έδειξαν ανεξαρτήτως έκφρασης του βιοδείκτη PD-L1, ένα σημαντικό όφελος επιβίωσης με μείωση κατά το ήμισυ του κινδύνου θανάτου (HR=0.49 [95% CI, 0.38-0.64]; p<0.00001) και κατά 48% του κινδύνου προόδου της νόσου ή θανάτου (HR=0.52 [95% CI, 0.43-0.64]; p<0.00001) των ασθενών που έλαβαν το συνδυασμό pembrolizumab με χημειοθεραπεία σε σχέση με αυτούς που έλαβαν μόνο το καθιερωμένο σχήμα χημειοθεραπείας.

 

H μελέτη Keynote 189

Είναι μια πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη με ενεργό παράγοντα, διπλά τυφλή μελέτη, κατά την οποία συνολικά 616 ασθενείς τυχαιοποιήθηκαν ώστε να λάβουν το συνδυασμό pembroliuzmab και χημειοθεραπεία ή χημειοθεραπεία μόνο. Τα πρωτεύοντα σημεία έκβασης της αποτελεσματικότητας ήταν η συνολική επιβίωση και το διάστημα ελεύθερο υποτροπής.

 

Στην Ευρώπη το pembrolizumab έχει εγκριθεί ως μονοθεραπεία πρώτης γραμμής για την αντιμετώπιση του μεταστατικού πλακώδους και μη πλακώδους ΜΜΚΠ σε ασθενείς με υψηλή έκφραση του βιοδείκτη PD-L1 (PD-L1 ≥50%) χωρίς EGFR ή ALK θετικές μεταλλάξεις όγκου και ως θεραπεία δεύτερης γραμμής σε ασθενείς με τοπικά προχωρημένο ή μεταστατικό ΜΜΚΠ με έκφραση του βιοδείκτη PD-L1 ≥1% που έχουν λάβει προηγουμένως τουλάχιστον ένα σχήμα χημειοθεραπείας.

 

Η έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ανοίγει το δρόμο για τη διάθεση του συνδυασμού pembrolizumab με χημειοθεραπεία με πεμετρεξίδη και πλατίνα στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ καθώς και στις Ισλανδία, Λιχτενστάιν και Νορβηγία. Οι ασθενείς θα πρέπει να λαμβάνουν το pembroliuzmab στην εγκεκριμένη δόση των 200 mg κάθε τρεις εβδομάδες μέχρι την εξέλιξη της νόσου ή την εμφάνιση μη αποδεκτής τοξικότητας.

 

 

Το pembrolizumab     

Είναι ένα εξανθρωποποιημένο μονοκλωνικό αντίσωμα, το οποίο δρα αυξάνοντας την ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπου να εντοπίζει και να καταπολεμά τα νεοπλασματικά κύτταρα. Το pembrolizumab εμποδίζει την αλληλεπίδραση μεταξύ του PD-1 και των συνδετών του (των PD-L1 και PD-L2) ενεργοποιώντας έτσι τα Τ- λεμφοκύτταρα γεγονός που μπορεί να έχει επίδραση τόσο στα  νεοπλασματικά αλλά και τα υγιή κύτταρα.

 

Η ασφάλειας του pembrolizumab

Η ασφάλεια του pembrolizumab, ως μονοθεραπεία, έχει αξιολογηθεί σε κλινικές μελέτες, σε 4.439 ασθενείς με προχωρημένο μελάνωμα, μη μικροκυτταρικό καρκίνο του πνεύμονα (NSCLC), κλασικό λέμφωμα Hodgkin (cHL), καρκίνωμα του ουροθηλίου ή καρκίνωμα κεφαλής και τραχήλου εκ πλακωδών κυττάρων (HNSCC) σε τέσσερις δόσεις (2 mg/kg κάθε 3 εβδομάδες, 200 mg κάθε 3 εβδομάδες ή 10 mg/kg κάθε 2 ή 3 εβδομάδες). Σε αυτό τον πληθυσμό ασθενών, οι πιο συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες με το pembrolizumab ήταν κόπωση (21 %), εξάνθημα (17 %), κνησμός (16 %) και διάρροια (11 %). Η πλειοψηφία των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με τη μονοθεραπεία ήταν σοβαρότητας Βαθμού 1 ή 2. Οι πιο σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες ήταν σχετιζόμενες με το ανοσοποιητικό ανεπιθύμητες ενέργειες και σοβαρές σχετιζόμενες με την έγχυση αντιδράσεις

 

Το pembrolizumab έχει συνδεθεί πιο συχνά με σχετιζόμενες με το ανοσοποιητικό ανεπιθύμητες ενέργειες. Οι περισσότερες από αυτές, συμπεριλαμβανομένων των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών υποχώρησαν μετά την έναρξη της κατάλληλης ιατρικής θεραπείας ή της παύσης του pembrolizumab.