NEA

ΑΠΟΨΗ: Η σημαντικότητα της συμμόρφωσης στη θεραπεία και τα εμπόδια του Ελληνικού συστήματος

 ΑΠΟΨΗ: Η σημαντικότητα της συμμόρφωσης στη θεραπεία και τα εμπόδια του Ελληνικού συστήματος

Γράφει η Κατερίνα Βουρλάκη

 

Εκδότρια DailyPharmaNews

 

Εχτές πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε το 2nd Patient Compliance Conference από το DailyPharmaNews.gr. Στα Ελληνικά, η Ημερίδα που διοργανώσαμε για δεύτερη χρονιά και αφορά στη συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία. Ίσως ένα από τα πιο σημαντικά κομμάτια ενός συστήματος υγείας. Τόσο για τη διασφάλιση των δημόσιων πόρων, όσο και για την αποτελεσματικότητα των θεραπειών.

Είναι θετικό πώς όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς (υπουργείο, φαρμακοβιομηχανία, επαγγελματικοί και επιστημονικοί φορείς), αναγνωρίζουν τη σημαντικότητα της συμμόρφωσης, όπως αναγνωρίζουν και τα «κενά» που παρουσιάζει προς αυτή την κατεύθυνση το σύστημα υγείας στη χώρα. Και είναι εντυπωσιακό, πως ενώ όλοι γνωρίζουν και τις λύσεις, είναι τρομερά δύσκολο να εφαρμοστούν. Είτε γιατί δεν έχουμε τα χρήματα, είτε γιατί στην Ελλάδα τα διάφορα «συστήματα» δεν συνδέονται μεταξύ τους-ακόμη και στον ίδιο χώρο της υγείας-αλλά λειτουργούν αυτόνομα, αυτοκέφαλα και πολλές φορές σποραδικά.

Για πρώτη φορά εχτές άκουσα από τον κ. Θεοφάνη Ρηγάτο Προιστάμενο της Διεύθυνσης Στρατηγικού Σχεδιασμού του ΕΟΠΥΥ, ότι ο Οργανισμός διαθέτει στην ιστοσελίδα του εφαρμογή με το όνομα Φάκελλος Ασφάλισης Υγείας όπου μέσα σε αυτήν μπορεί ο ασθενής να ανατρέξει στο ιστορικό του, όπως και ο γιατρός που τον παρακολουθεί, απλά βάζοντας έναν κωδικό. Όπως πρώτη φορά άκουσα ότι ο ΕΟΠΥΥ αναλαμβάνει τη μετακίνηση ασθενών που το έχουν ανάγκη (π.χ. καρκινοπαθών), για τις εξετάσεις τους. Και αναρωτήθηκα εμείς οι πολίτες-όχι οι δημοσιογράφοι(!)-γιατί δεν το γνωρίζουμε και σε αυτή την υπηρεσία έχουν εγγραφεί μόνο 400.000 πολίτες έως σήμερα, σύμφωνα με όσα μας είπε ο κ. Ρηγάτος.

Όπως επίσης αναρωτήθηκα-χωρίς να διαθέτω τις απαραίτητες τεχνοκρατικές γνώσεις- γιατί ο πολυσυζητημένος Ηλεκτρονικός Φάκελος Υγείας δεν συνδέεται με αυτή την ΕΤΟΙΜΗ εφαρμογή του ΕΟΠΥΥ και συνεχίζουμε απλώς να τον συζητάμε. Ρωτήσαμε και τον κ. Ρηγάτο και μας απάντησε ότι αυτό είναι κάτι που έχουν προτείνει στο υπουργείο. Προφανώς απάντηση δεν πήραν και δεν θέλω να μπω σε δεύτερες σκέψεις σχετικά με τη σχέση ΕΟΠΥΥ-Υπουργείου Υγείας. Ωστόσο δεν παύω να αναρωτιέμαι γιατί πράγματα που θα διευκόλυναν τους πολίτες, θα διευκόλυναν τους επιστήμονες αλλά και θα εξοικονομούσαν χρήματα σ’ αυτή την «φτωχοποιημένη» όπως όλοι λένε χώρα, απλά και άσκοπα δεν γίνονται.

Άλλη μία συζήτηση που ταιριάζει απόλυτα με το «φτωχοποιημένη» και το σύστημα υγείας είναι ένα θέμα στο οποίο αναφέρθηκε ο Υπουργός Υγείας και έχει να κάνει με την αδυναμία του συστήματος να υποστηρίξει τους γιατρούς και να τους πείσει να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε απομακρυσμένες περιοχές που τους έχουν ανάγκη. Παράδοξο. Είμαστε η χώρα με τους περισσότερους γιατρούς ανά 1000 κατοίκους και δεν έχουμε έναν γιατρό να στελεχώσει ένα κέντρο υγείας σε μία ακριτική περιοχή. Αντιθέτως έχουμε χιλιάδες γιατρούς πρόθυμους να φύγουν από τη χώρα και αυτό είναι οκ. Δεν έχουμε χρήματα να «πληρώσουμε» αξιοπρεπώς τους γιατρούς αλλά έχουμε χρήματα να «χτίσουμε», «δημιουργήσουμε», «εξοπλίσουμε» νέες ΤΟΜΥ, κλείνοντας παλιές δομές. Στο δικό μου μυαλό, πετώντας χρήματα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν διαφορετικά.

Άκουσα δε και από το στόμα της κ. Αθηνάς Λινού, Καθηγήτριας της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και Πρόεδρο του Ινστιτούτου Περιβαλλονγικής και Εργασιακής Ιατρικής, Prolepsis, ότι η Επικοινωνία, δηλαδή το Α και το Ω του σημερινού κόσμου αλλά και της ιατρικής πράξης, δεν διδάσκεται σε καμία Ιατρική Σχολή. Δηλαδή, το πώς ένας γιατρός πρέπει να πλησιάσει τον ασθενή του, πώς να του μιλήσει για την ασθένεια του και πώς να τον πείσει ότι η θεραπεία που του προτείνει είναι η σωστή, εναπόκειται στον χαρακτήρα και την «κοινωνική μόρφωση» του ιατρού, όπως είπε και ο Αντιπρόεδρος της ΕΙΝΑΠ κ. Σιώρας.

Δεν ξέρω γιατί μου έρχεται συνεχώς στο μυαλό η έκφραση «ακριβοί στα πίτουρα και φτηνοί στα λάχανα». Το δημόσιο σύστημα υγείας όπως και κάθε σύστημα δηλαδή- δεν αποτελεί αυτό εξαίρεση- λειτουργεί με την αρχή των συγκινονούντων δοχείων. Η κάθε κίνηση επηρεάζει και αποσυντονίζει τη βάση, τον κορμό και κάθε παρακλάδι. Την απάντηση έδωσαν κάποιοι από τους ομιλητές. «Χρειάζεται ένα σύστημα που να μην λειτουργεί πολιτικοκεντρικά». Ένα σύστημα ανεξάρτητο δηλαδή, με ανθρώπους που να είναι εντεταλμένοι και εκπαιδευμένοι πάνω στη σωστή λειτουργία και αλληλουχία μεταξύ δομών. Πόσο δύσκολο, έως απογοητευτικά ακατόρθωτο, μοιάζει κάτι τέτοιο στην Ελλάδα.

Από την άλλη μεριά βλέπεις επιστήμονες όπως ο κ. Ευαγγέλου, Επίκουρος καθηγητής Κλινικής και Μοριακής Επιδημιολογίας του εργαστηρίου Υγιεινής και Επδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ο τίτλος του πιστέψτε με είναι μικρός μπροστά στο έργο του) και σκέφτεσαι ότι μικρά λιθαράκια, οραματιστές-ιδεολόγοι-επιστήμονες, με ακόμη πιο μικρά μέσα, με άρνηση συνεννόησης από το κράτος, δημιουργούν, ανακαλύπτουν, εξελίσουν και τέλος δίνουν πνοή ελπίδας σ’ αυτή τη χώρα.

Πραγματικά ευχαριστώ όλους όσοι παρακολούθησαν και συμμετείχαν σε αυτή την Ημερίδα, θεσμικούς, φορείς και συμμετέχοντες. Αντιλήφθηκα πλήρως την αγωνία τους για την Υγεία στη χώρα, την αγωνία τους για την προσφορά, για την εξέλιξη. Περιμένω με μεγάλη λαχτάρα τη στιγμή που θα δούμε όλοι οι πολίτες την πραγματική και ουσιαστική συνεργασία μεταξύ τους για να μπορούμε να έχουμε αξιοπρεπή και σωστή πρόσβαση στην υγεία. Με άλλα λόγια, αναμένω με αγωνία τη Συμμόρφωση όλων των Φορέων στη παραγωγική και εποικοδομητική θεραπεία του συστήματος που νοσεί.