Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Μια πρόσφατη μελέτη αποκαλύπτει ότι, οι αισιόδοξοι άνθρωποι έχουν παρόμοια πρότυπα ενεργοποίησης του εγκεφάλου όταν σκέφτονται το μέλλον, αντίθετα, οι απαισιόδοξοι έχουν ένα μοναδικό τρόπο σκέψης.
Όπως έχει διαπιστωθεί από προηγούμενες μελέτες, η αισιοδοξία, που χαρακτηρίζεται από μια θετική προοπτική για το μέλλον, παίζει ζωτικό ρόλο στη διαμόρφωση της γνωστικής δομής κάθε ατόμου και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε διάφορα μελλοντικά σενάρια.
Για παράδειγμα, τα αισιόδοξα άτομα οραματίζονται θετικά μελλοντικά γεγονότα όχι μόνο πιο έντονα από τα αρνητικά γεγονότα, αλλά και ως πιο πιθανό να συμβούν σύντομα, σαν να τα βίωναν στην παρούσα στιγμή.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, μια τέτοια αισιόδοξη γνωστική δομή, μπορεί να αντισταθμίσει την αρνητική διάθεση και να μετριάσει το άγχος. Γενικότερα, η αισιοδοξία έχει θετικό αντίκτυπο όχι μόνο στη γενική ευεξία αλλά και στην ψυχική και σωματική υγεία.
Παρά τα διαπιστωμένα οφέλη της αισιοδοξίας στην υγεία και την ευημερία, το πώς ο εγκέφαλος αναπαριστά αυτές τις ιδιοσυγκρασιακές διαφορές που διαμορφώνονται από την αισιοδοξία στην μελλοντική σκέψη παραμένει ασαφές.
Το απαισιόδοξο άτομο φαντάζεται το μέλλον με το δικό του μοναδικό τρόπο
Σύμφωνα με μελέτες, οι αισιόδοξοι άνθρωποι εντάσσονται ευκολότερα σεμεγαλύτερα κοινωνικά δίκτυακαι είναι πιο αποδεκτοί από το κοινωνικό τους περίγυρο.
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Κόμπε, στην Ιαπωνία, θέλησε να διερευνήσει εάν αυτή η «κοινωνική ευκολία» οφείλεται αποκλειστικά στην προσωπικότητα ή αν υπάρχει ένας κοινός εγκεφαλικός μηχανισμός που συμβάλλειστη σύναψη κοινωνικών σχέσεων.
Στην μελέτη συμμετείχαν 87 άτομα, στα οποία ζητήθηκε να φανταστούν διάφορα μελλοντικά γεγονότα, θετικά, ουδέτερα ή αρνητικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, η εγκεφαλική τους δραστηριότητα καταγράφηκε με λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI).
Η ανάλυση εστίασε σε μια περιοχή που είναι ιδιαίτερα ενεργή κατά τη φαντασίωση μελλοντικών γεγονότων: τον έσω προμετωπιαίο φλοιό, που βρίσκεται στη μέση του μπροστινού μέρους του εγκεφάλου.
Οι ερευνητές συνέκριναν τα πρότυπα ενεργοποίησης του εγκεφάλου σε κάθε πιθανό ζεύγος συμμετεχόντων και χρησιμοποίησαν στατιστικά τεστ για να προσδιορίσουν πόσο παρόμοιες ήταν οι ενεργοποιήσεις μεταξύ τους σε αυτά τα ζεύγη.
Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα ζευγάρια όπου και τα δύο άτομα ήταν αισιόδοξα, εμφάνιζανπαρόμοια εγκεφαλικά πρότυπα,υποδηλώνοντας ένα κοινό γνωστικό πλαίσιο για το πώς οραματίζονται το μέλλον.
Αντίθετα, στα ζευγάρια όπου το ένα ή και τα δύο άτομα ήταν απαισιόδοξα, η εγκεφαλική δραστηριότητα διέφερε σημαντικά από άτομο σε άτομο, αντανακλώντας έναν υψηλότερο βαθμό ατομικότητας στις εγκεφαλικές αντιδράσειςόταν αυτά τα άτομα οραματίζονταν το μέλλον.
«Πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι εγκέφαλοι των ανθρώπων που κατέχουν κεντρικές κοινωνικές θέσεις αντιδρούν στα ερεθίσματα με παρόμοιους τρόπους. Επομένως, είναι πιθανό οι άνθρωποι που μοιράζονται μια παρόμοια στάση απέναντι στο μέλλον να το οραματίζονται πραγματικά με παρόμοιο τρόπο στον εγκέφαλό τους και αυτό τους διευκολύνει να κατανοήσουν ο ένας τις οπτικές γωνίες του άλλου» εξηγεί η Δρ. Yanagisawa Kuniaki, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα ευρήματα προσφέρουν νέες προοπτικές για το πώς η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία επηρεάζουν και διαμορφώνουν την κοινωνική συμπεριφορά και τις διαπροσωπικές συνδέσεις.
Πηγή: Proceedings of the National Academy of Sciences
