Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Ερευνητική ομάδα από το Institut Curie, το Inserm και το CNRS ανακάλυψε έναν νέο, άγνωστο μέχρι σήμερα μοριακό μηχανισμό που συνδέει τα οιστρογόνα (τις γυναικείες ορμόνες φύλου) με την επιδείνωση ορισμένων καρκίνων που παραδοσιακά δεν θεωρούνται ορμονοεξαρτώμενοι, όπως το μελάνωμα, ο καρκίνος του στομάχου και ο καρκίνος του θυρεοειδούς.
Ένας καρκίνος χαρακτηρίζεται ως «ορμονοεξαρτώμενος» ή «ορμονοευαίσθητος» όταν οι ορμόνες παίζουν ρόλο στον πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Αυτοί οι καρκίνοι σχηματίζονται κυρίως σε ιστούς των οποίων οι λειτουργίες συνδέονται στενά με τις ορμόνες. Αυτό ισχύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των καρκίνων του προστάτη και την πλειοψηφία των καρκίνων του μαστού, καθώς και για ορισμένους καρκίνους του ενδομητρίου, του θυρεοειδούς και των ωοθηκών.
Ενώ είναι αποδεκτό ότι οι ορμονοεξαρτώμενοι καρκίνοι αντιπροσωπεύουν περίπου το 20% των περιπτώσεων καρκίνου παγκοσμίως , αυτή η νέα μελέτη αμφισβητεί αυτή την αντίληψη. Με βάση μια μεγάλη επιδημιολογική ανάλυση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αρκετοί καρκίνοι, και κυρίως το μελάνωμα, είναι πιο συχνοί στις γυναίκες μεταξύ της εφηβείας και της εμμηνόπαυσης, μια περίοδο που χαρακτηρίζεται από υψηλή έκθεση σε οιστρογόνα.
«Εμπειρικά, οι δερματολόγοι παρατηρούσαν υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης μελανωμάτων σε νεαρές γυναίκες, ιδιαίτερα μετά την εγκυμοσύνη. Επιδιώξαμε να κατανοήσουμε επιστημονικά αυτό το φαινόμενο. Η καλύτερη κατανόηση της επίδρασης του φύλου και της ηλικίας στην ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων είναι απαραίτητη για την προώθηση της ιατρικής ακριβείας», εξηγεί ο Δρ. Lionel Larue, διευθυντής έρευνας στο Inserm και συν- συγγραφέας της μελέτης.
Η επίδραση του φύλου και της ηλικίας στην ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων
Οι αναλύσεις που διεξήχθησαν εντόπισαν μια προηγουμένως άγνωστη οδό σηματοδότησης, η οποία εξαρτάται αυστηρά από το γυναικείο ορμονικό περιβάλλον. Αυτός ο μηχανισμός προάγει την ανάπτυξη του όγκου, τη μετανάστευση και την εισβολή των καρκινικών κυττάρων, καθώς και την αντίστασή τους σε μια διαδικασία κυτταρικού θανάτου, ιδιαίτερα ενεργή στις γυναίκες, η οποία κανονικά εμπλέκεται στην πρόληψη της μεταστατικής εξάπλωσης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στον καρκίνο και προσδιόρισε την Ε-καδερίνη, ένα μόριο κυτταρικής προσκόλλησης, ως βασικό συστατικό της οιστρογονικής απόκρισης σε διάφορους καρκίνους, συμπεριλαμβανομένου του μελανώματος.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη που αναδεικνύει μια νέα πτυχή των ανισοτήτων μεταξύ των φύλων στον καρκίνο και υπογραμμίζει τη σημασία της καλύτερης ενσωμάτωσης ορμονικών και βιολογικών παραγόντων στην πρόληψη, τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Προσφέρει επίσης νέες προοπτικές για την επαναχρησιμοποίηση υπαρχόντων φαρμάκων για χρήση στην ογκολογία και θέτει τα θεμέλια για καινοτόμες θεραπευτικές προσεγγίσεις, ειδικά για τις γυναίκες. Η εφαρμογή συνδυαστικών θεραπειών κατά των οιστρογόνων θα μπορούσε να αποτελέσει μια σημαντική προσέγγιση στη θεραπεία των μελανωμάτων και άλλων τύπων καρκίνου.
Πηγή: Nature
