Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Ερευνητές από το King’s College του Λονδίνου ανέπτυξαν μια νέα τεχνική για τη μελέτη των λεμφαδένων έξω από το σώμα, επιδιώκοντας να υποστηρίξουν την ευρύτερη ερευνητική κοινότητα του καρκίνου του μαστού αλλά και να αλλάξουν ριζικά τα δεδομένα στη πρόγνωση της νόσου.
Στον καρκίνο του μαστού, οι μασχαλιαίες λεμφαδένες παίζουν ζωτικό ρόλο στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και στη διατήρηση της ισορροπίας των υγρών. Ωστόσο, είναι επίσης το πρώτο μέρος όπου εξαπλώνεται ο καρκίνος.
Σε περίπτωση κακοήθειας στο μαστό είναι απαραίτητο να εκτιμηθεί εάν η νόσος έχει επεκταθεί ή όχι στους λεμφαδένες, καθώς οι διηθημένοι ή όχι λεμφαδένες αποτελεί σημαντικό εύρημα που επηρεάζει την πρόγνωση της νόσου και τη συνολική επιβίωση των ασθενών. Η σύγχρονη τεχνική εκτίμησης των μασχαλιαίων λεμφαδένων είναι η ανίχνευση και βιοψία του λεμφαδένα φρουρού, που αναπτύχθηκε για πρώτη φορά στη δεκαετία του 1990.
Ωστόσο, η μελέτη των μασχαλιαίων λεμφαδένων είναι μια περίπλοκη διαδικασία, επειδή είναι δύσκολο να αποκτηθεί “φρέσκος” ανθρώπινος λεμφαδενικός ιστός. Οι περισσότερες έρευνες βασίζονται σε διατηρημένα δείγματα ιστού, τα οποία καταγράφουν μόνο ένα στάδιο της νόσου, περιορίζοντας τις γνώσεις που μπορούν να αποκτηθούν. Για να κατανοήσουν καλύτερα πώς εξαπλώνεται ο καρκίνος και πώς ανταποκρίνεται το ανοσοποιητικό σύστημα, οι επιστήμονες χρειάζονται βελτιωμένες μεθόδους για τη μελέτη αυτών των λεμφαδένων σε πραγματικό χρόνο.
Καλύτερη κατανόηση των μεταστάσεων και των ανοσολογικών αποκρίσεων
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του King’s College του Λονδίνου, ανέπτυξε μια νέα τεχνική για τη μελέτη των λεμφαδένων έξω από το σώμα, με τη βοήθεια της προσαρμοσμένης νορμοθερμικής ex vivo διάχυσης. Πρόκειται για μια τεχνική που χρησιμοποιείται εδώ και δεκαετίες για να κρατήσει ζωντανά τα όργανα των ζώων έξω από το σώμα για τις ανάγκες της έρευνας. Αυτή η μέθοδος βοηθά στη διατήρηση της βιωσιμότητας του ιστού παρέχοντάς του συνεχώς ζεστό, οξυγονωμένο υγρό, μιμούμενο τις φυσικές συνθήκες μέσα στο σώμα.
Οι ερευνητές, τροποποιώντας αυτή τη μέθοδο, μπόρεσαν να αναπτύξουν έναν τρόπο διατήρησης των ανθρώπινων λεμφαδένων για έως και 24 ώρες, διατηρώντας τους λειτουργικούς έξω από το σώμα του ασθενή. Αυτό επιτρέπει στους επιστήμονες να διερευνούν τη βιολογία των λεμφαδένων, να παρακολουθούν την εξέλιξη του καρκίνου και να ελέγχουν τα αποτελέσματα διαφορετικών φαρμάκων σε πραγματικό χρόνο.
«Η πραγματική δύναμη αυτού του μοντέλου είναι ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ιστό του ίδιου του ασθενούς για να διερευνήσουμε την ασθένειά του. Δεδομένου ότι οι λεμφαδένες είναι συχνά η πρώτη θέση μετάστασης, αυτή η προσέγγιση παρέχει μια μοναδική ευκαιρία να διερευνηθεί πώς το ανοσοποιητικό σύστημα κάθε ασθενούς αλληλεπιδρά με τον καρκίνο καθώς εξαπλώνεται. Πιστεύουμε ότι αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουμε τη θεραπεία του καρκίνου, ιδιαίτερα στην ανακάλυψη βιοδεικτών και στην ανάπτυξη φαρμάκων», εξηγεί η Δρ. Kalnisha Naidoo, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας και καθηγήτρια στη Σχολή Καρκίνου & Φαρμακευτικών Επιστημών του Kings College του Λονδίνου.
Οι ερευνητές, μέσα από τη δημοσίευση της νέας αυτής τεχνικής για την μελέτη των λεμφαδένων, στοχεύουν να την καταστήσουν προσιτή στην ευρύτερη ερευνητική κοινότητα, βοηθώντας στην προώθηση της κατανόησης της μετάστασης του καρκίνου και των ανοσολογικών αποκρίσεων.
Κάνοντας αυτή τη νέα προσέγγιση διαθέσιμη στην παγκόσμια ερευνητική κοινότητα, οι ερευνητές στοχεύουν να αναδιαμορφώσουν τον τρόπο μελέτης και θεραπείας του καρκίνου, ιδιαίτερα στον εντοπισμό πρώιμων σημείων ασθένειας και στην ανάπτυξη νέων θεραπειών. Αν και η μέθοδος αναπτύχθηκε αρχικά για την έρευνα για τον καρκίνο του μαστού, οι ερευνητές πιστεύουν ότι θα μπορούσε επίσης να εφαρμοστεί στη μελέτη λεμφαδένων από ασθενείς με άλλους τύπους καρκίνου και άλλες ασθένειες.
Πηγή: King’s College of London
