Από την Αθηνά Γκόρου
Επιστήμονες στην Ιαπωνία ανέπτυξαν ένα πλαστικό που διαλύεται στο θαλασσινό νερό μέσα σε ώρες, προσφέροντας μια ενδεχόμενη λύση σε ένα σύγχρονο πρόβλημα που μολύνει τους ωκεανούς και βλάπτει τη θαλάσσια ζωή.
Αν και οι επιστήμονες έχουν κάνει πολλά πειράματα με βιοδιασπώμενα πλαστικά, οι ερευνητές από το Κέντρο Επιστήμης RIKEN και το Πανεπιστήμιο του Τόκιο αναφέρουν ότι το νέο υλικό τους διαλύεται πολύ πιο γρήγορα και δεν αφήνει κανένα υπόλειμμα. Στο εργαστήριο στην πόλη Wako, κοντά στο Τόκιο, η ομάδα παρουσίασε ένα μικρό κομμάτι πλαστικού που εξαφανίστηκε σε δοχείο με αλμυρό νερό αφού αναδεύτηκε για περίπου μία ώρα.
Παρά το γεγονός ότι η ομάδα δεν έχει αποκαλύψει σχέδια για εμπορική εκμετάλλευση, ο επικεφαλής της έρευνας, Takuzo Aida, δήλωσε ότι η έρευνά τους έχει προσελκύσει σημαντικό ενδιαφέρον, ιδιαίτερα από τον τομέα της συσκευασίας.
Οι επιστήμονες παγκοσμίως καταβάλλουν μεγάλη προσπάθεια για την ανάπτυξη καινοτόμων λύσεων στην αυξανόμενη κρίση των πλαστικών απορριμμάτων, με καμπάνιες ενημέρωσης όπως η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος (5 Ιουνίου) να τονίζουν την ανάγκη για δράση. Η μόλυνση από πλαστικά αναμένεται να τριπλασιαστεί μέχρι το 2040, σύμφωνα με το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του ΟΗΕ, προσθέτοντας 23-37 εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς κάθε χρόνο. “Τα παιδιά δεν μπορούν να επιλέξουν τον πλανήτη στον οποίο θα ζήσουν. Είναι καθήκον μας ως επιστήμονες να εξασφαλίσουμε ότι θα τους αφήσουμε το καλύτερο δυνατό περιβάλλον,” δήλωσε ο Aida.
Ο Aida ανέφερε ότι το νέο υλικό είναι εξίσου ανθεκτικό με τα πλαστικά από πετρέλαιο, αλλά διαλύεται στα αρχικά του συστατικά όταν εκτίθεται σε αλάτι. Αυτά τα συστατικά μπορούν στη συνέχεια να υποστούν περαιτέρω επεξεργασία από βακτήρια που υπάρχουν φυσικά, αποφεύγοντας την παραγωγή μικροπλαστικών που βλάπτουν τη θαλάσσια ζωή και εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα.
Εφόσον το αλάτι υπάρχει και στο έδαφος, ένα κομμάτι του υλικού, μεγέθους περίπου πέντε εκατοστών, διαλύεται και στην ξηρά μετά από 200 ώρες.
Το υλικό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν κανονικό πλαστικό όταν επικαλύπτεται, και η ομάδα επικεντρώνεται στην τρέχουσα έρευνά τους στις καλύτερες μεθόδους επίστρωσης, σύμφωνα με τον Aida. Το πλαστικό είναι μη τοξικό, μη εύφλεκτο και δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα, πρόσθεσε.
Αναγκαία Δράση για την Καταπολέμηση της Πλαστικής Ρύπανσης στον Ωκεανό
Πρόσφατες έρευνες από επιστήμονες στο Ηνωμένο Βασίλειο δείχνουν ότι η πλαστική ρύπανση έχει φτάσει σε κρίσιμο επίπεδο, με μικροπλαστικά να εισέρχονται στην τροφική αλυσίδα μέσω θαλάσσιων οργανισμών. Το πρόβλημα αυτό αναδεικνύει την επιτακτική ανάγκη για λύσεις όπως τα βιοδιασπώμενα πλαστικά και τη συνεχιζόμενη αναζήτηση νέων υλικών που να είναι φιλικά προς το περιβάλλον.
Η καινοτόμος έρευνα για τα πλαστικά που διαλύονται στο νερό μπορεί να βοηθήσει στο να μειωθεί η μόλυνση των θαλάσσιων οικοσυστημάτων, ενώ είναι σύμφωνη με τη γενική τάση να χρησιμοποιούνται πιο βιώσιμα και ανακυκλώσιμα υλικά. Μια άλλη σημαντική ανακάλυψη έρχεται από τη χρήση ενός νέου ενζύμου που διασπά πλαστικά πιο αποτελεσματικά, προσφέροντας λύση στην ανακύκλωση και απομάκρυνση των απορριμμάτων από το θαλάσσιο περιβάλλον.
Νέα Βιοδιασπώμενα Υλικά: Μια Ελπιδοφόρα Πρωτοβουλία
Στο ίδιο πνεύμα, πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι το βιοδιασπώμενο πλαστικό από φύκια μπορεί να αποτελέσει τη λύση για την καταπολέμηση της πλαστικής ρύπανσης, καθώς το υλικό αυτό διασπάται εύκολα στο θαλασσινό νερό και δεν αφήνει υπολείμματα που βλάπτουν τα θαλάσσια οικοσυστήματα. Αυτή η καινοτομία από το Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να αποτελέσει τη βάση για νέες, βιώσιμες λύσεις στον τομέα των πλαστικών.
Η πρόοδος που γίνεται στην ανάπτυξη νέων βιοδιασπώμενων πλαστικών και η ανακάλυψη νέων τεχνολογιών για την απομάκρυνση και ανακύκλωση των πλαστικών υλικών είναι ενθαρρυντική. Αντίστοιχα, οι επιστήμονες αγωνίζονται να βρουν εναλλακτικές λύσεις και να περιορίσουν την πλαστική ρύπανση στον πλανήτη. Ωστόσο, η πραγματική αλλαγή θα επέλθει μόνο με τη συνεργασία και τη συλλογική δράση για την εφαρμογή αυτών των λύσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με πληροφορίες από: Reuters, Science Daily, The Guardian
