Η υπογονιμότητα είναι ένα παγκόσμιο πρόβλημα που επηρεάζει ένα στα επτά ζευγάρια που προσπαθούν να συλλάβουν. Δανοί ερευνητές θέλησαν να δουν πώς συνδέεται η υπογονιμότητα με συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες και πιο συγκεκριμένα με τον θόρυβο και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Η μελέτη τους δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό The BMJ (www.bmj.com/content/386/bmj-2024-080664)
Μεθοδολογία έρευνας και αποτελέσματα
Οι ερευνητές μελέτησαν δεδομένα για 526.056 άνδρες και 377.850 γυναίκες ηλικίας 30-45 ετών, που διέμεναν στη Δανία μεταξύ 2000 και 2017. Υψηλό ποσοστό των συμμετεχόντων προσπαθούσαν ενεργά να συλλάβουν και συνεπώς διέτρεχαν κίνδυνο διάγνωσης υπογονιμότητας. Εξαιρέθηκαν τα άτομα με υφιστάμενη διάγνωση υπογονιμότητας. Στην έρευνα υπολογίστηκαν οι μέσες ετήσιες συγκεντρώσεις PM2.5 και τα επίπεδα θορύβου από την οδική κυκλοφορία μέσω της διεύθυνσης διαμονής κάθε συμμετέχοντα.
Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν οτι μακροχρόνια έκθεση στην ατμοσφαιρική ρύπανση από μικροσωματίδια PM2.5 φαίνεται να συνδέεται με υψηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας στους άνδρες, ενώ ο θόρυβος από την κυκλοφορία στους δρόμους με υψηλότερο κίνδυνο υπογονιμότητας στις γυναίκες άνω των 35 ετών
Πιο αναλυτικά, η έκθεση σε υψηλότερα μέσα επίπεδα PM2.5 κατά 2,9 μg/m3 σε διάστημα πέντε ετών συσχετίστηκε με 24% αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας σε άνδρες ηλικίας 30-45 ετών, αλλά όχι με κίνδυνο υπογονιμότητας σε γυναίκες. Επιπλέον, η έκθεση σε υψηλότερα μέσα επίπεδα θορύβου από την οδική κυκλοφορία κατά 10,2 ντεσιμπέλ σε διάστημα πέντε ετών συσχετίστηκε με 14% αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας σε γυναίκες ηλικίας άνω των 35 ετών. Ο θόρυβος δεν συσχετίστηκε με υπογονιμότητα στις νεότερες γυναίκες. Αντίστοιχα, στους άνδρες, ο θόρυβος συσχετίστηκε με μικρό αυξημένο κίνδυνο υπογονιμότητας στην ηλικιακή ομάδα 37-45 ετών, αλλά όχι στα άτομα κάτω των 37 ετών.
Οι κίνδυνοι αυτοί ήταν ίδιοι σε άτομα που ζουν σε αγροτικές, περιαστικές και αστικές περιοχές, καθώς και σε άτομα όλων των κοινωνικοοικονομικών επιπέδων.
Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι πρόκειται για μελέτη παρατήρησης, οπότε δεν μπορεί να διαπιστωθεί η αιτία και επισημαίνουν ότι εάν τα ευρήματα αυτά επιβεβαιωθούν σε μελλοντικές μελέτες, θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην καθοδήγηση στρατηγικών για τη ρύθμιση του θορύβου και της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, ώστε να προστατευθεί ο γενικός πληθυσμός.
Η υπογονιμότητα
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, υπογονιμότητα είναι η κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αδυναμία σύλληψης έπειτα από τουλάχιστον ένα χρόνο συχνών σεξουαλικών επαφών και κυρίως κατά τις γόνιμες ημέρες, χωρίς προφύλαξη. Διακρίνεται σε δύο τύπους: την πρωτοπαθή, που είναι η αδυναμία σύλληψης όταν δεν έχει προηγηθεί καμία εγκυμοσύνη και τη δευτεροπαθή, που αναφέρεται σε περιπτώσεις όπου έχει προηγηθεί εγκυμοσύνη, ανεξάρτητα από το αν θα έχει γεννηθεί τελικά παιδί ή όχι.
