Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Μια νέα μελέτη αναδεικνύει μια ανησυχητική τάση ψυχικής υγείας μεταξύ των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων, αποκαλύπτοντας ότι σχεδόν τα 2/3 των ατόμων ηλικίας 14-30 ετών αναφέρουν ότι βιώνουν μέτρια έως σοβαρή μοναξιά.
Καθώς η μοναξιά επηρεάζει ολοένα και περισσότερο τους νέους σε όλο τον κόσμο, η παρούσα έρευνα παρέχει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με πιθανές ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις και ενισχύει την ανάγκη για συστήματα υποστήριξης ψυχικής υγείας προσαρμοσμένα στις ανάγκες των μαθητών.
Η μοναξιά, μια πολυδιάστατη συναισθηματική εμπειρία που προκύπτει από ανεκπλήρωτες κοινωνικές ανάγκες, επηρεάζει άτομα όλων των ηλικιών, ωστόσο τα τελευταία χρόνια είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στους νέους. Μπορεί να είναι κοινωνική ή συναισθηματική και να συνδέεται με αναπτυξιακές μεταβάσεις, μειωμένα κοινωνικά δίκτυα, ψυχικές παθήσεις και υπερβολική χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Σε αντίθεση με την μοναξιά από επιλογή, η ακούσια μοναξιά σχετίζεται με σημαντικούς κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία, όπως η κατάθλιψη, η αυτοκτονία και οι χρόνιες ασθένειες. Παρά τις επιπτώσεις της στη δημόσια υγεία, η μοναξιά των νέων παραμένει υποαναγνωρισμένη, απαιτώντας εξατομικευμένες παρεμβάσεις.
Η μοναξιά, παράγοντας κινδύνου για ψυχικές ασθένειες
Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα, στην Ισπανία, θέλησε να εξετάσει την επικράτησή και τη σχέση της μοναξιάς με την κοινωνική υποστήριξη, τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την αυτοεκτίμηση και την υγεία μεταξύ μαθητών και φοιτητών ηλικίας 14-30 ετών.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν έρευνα σε 536 μαθητές λυκείου και πανεπιστημίου στη Σαραγόσα της Ισπανίας, χρησιμοποιώντας επικυρωμένα μέτρα όπως η Κλίμακα Μοναξιάς του UCLA και η Κλίμακα Μοναξιάς De Jong Gierveld, μαζί με κοινωνικοδημογραφικές, κοινωνικές και ψυχολογικές μεταβλητές όπως η αυτοεκτίμηση, η υγεία, η ψυχική υγεία και η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το 31,2% των ερωτηθέντων πληρούσε τα κριτήρια για τη μοναξιά στην κλίμακα UCLA, ενώ το 49,1% ανέφερε μέτρια μοναξιά και το 27,1% σοβαρή μοναξιά σύμφωνα με την κλίμακα De Jong Gierveld. Τα ευρήματα δεν έδειξαν σημαντικές διαφορές ανά ηλικία ή φύλο.
Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της μοναξιάς και διαφόρων ψυχολογικών και κοινωνικών παραγόντων. Οι συμμετέχοντες που αφιέρωναν περισσότερο χρόνο στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και είχαν λιγότερες ή χαμηλότερης ποιότητας σχέσεις ανέφεραν υψηλότερες βαθμολογίες μοναξιάς.
Τα αυτοαναφερόμενα προβλήματα ψυχικής υγείας, η χαμηλότερη αυτοεκτίμηση και η χειρότερη αυτοαντίληψη για σωματική και ψυχική υγεία ήταν επίσης προγνωστικά σημάδια μοναξιάς.
Τα ευρήματα αναγνωρίζουν τη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την αυτοεκτίμηση και την αντιλαμβανόμενη κατάσταση της υγείας τους ως βασικούς παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτή την αυξανόμενη ανησυχία για τη δημόσια υγεία.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αν και η μοναξιά είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα, όταν επιμένει, γίνεται σοβαρός παράγοντας κινδύνου για ψυχικές ασθένειες, χρόνιες ασθένειες και αυτοκτονικές ιδέες. Οι ερευνητές τονίζουν ότι η μοναξιά των νέων παραμένει υποτιμημένη στις προσπάθειες δημόσιας υγείας, παρά τις σαφείς ενδείξεις για την επικράτησή της και τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία.
Η αντιμετώπιση της μοναξιάς σε νεαρή ηλικία μπορεί να σχετίζεται με καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα υγείας, μετριάζοντας ενδεχομένως τον κίνδυνο εμφάνισης παθήσεων όπως οι καρδιαγγειακές παθήσεις, η γνωστική εξασθένηση και η αυξημένη θνησιμότητα
Δεδομένου του αναπτυξιακού σταδίου αυτού του πληθυσμού και της ευαλωτότητάς του σε κοινωνικές και συναισθηματικές διαταραχές, η μελέτη προτρέπει τους εκπαιδευτικούς και τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, ιδίως στην πρωτοβάθμια περίθαλψη, να ενσωματώσουν στοχευμένα προγράμματα προληπτικού ελέγχου, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των νέων.
