Το υαλοειδές σώμα είναι το διάφανο υγρό που βρίσκεται στο μάτι μας μεταξύ του φακού και του αμφιβληστροειδούς χιτώνα και βοηθάει στη διατήρηση του στρογγυλού σχήματος του ματιού μας. Με την πάροδο της ηλικίας το υαλοειδές σώμα αποσυντίθεται και συρρικνώνεται, με αποτέλεσμα να αποκολλάται από τον αμφιβληστροειδή.
Στην πλειονότητα των περιπτώσεων η αποκόλληση του υαλοειδούς είναι αβλαβής, ωστόσο σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συνοδεύεται από ρήξη ή αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.
Αίτια
Η αποκόλληση του υαλοειδούς εμφανίζεται με την πάροδο της ηλικίας, και ειδικότερα σε άτομα άνω των 50 ετών.
Άλλοι παράγοντες που μπορεί να συμβάλλουν στην αποκόλληση του υαλοειδούς, ακόμη και σε νεότερη ηλικία, είναι:
• Η υψηλή μυωπία.
• Ο σακχαρώδης διαβήτης.
• Προηγούμενη οφθαλμική επέμβαση, όπως η επέμβαση καταρράκτη.
•Τραυματισμοί στο βολβό ή καταστάσεις που προκαλούν φλεγμονή στο μάτι, όπως η ραγοειδίτιδα.
Συμπτώματα
Τα κυριότερα συμπτώματα της αποκόλλησης υαλοειδούς είναι:
• Αιωρούμενες σκιές σε περιοχές των οπτικών πεδίων.
• Μυγάκια (μυωψίες).
• Κλωστές (σαν ιστοί αράχνης).
• Στιγμιαίες λάμψεις (φωταψίες).
• Διαταραχές στην όραση.
Διάγνωση
Η αποκόλληση του υαλώδους είναι μία φυσιολογική διαταραχή που από μόνη της δεν επιφέρει ουσιαστικούς κινδύνους για την όραση. Ωστόσο, επειδή μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές επιπλοκές, ο ασθενής θα πρέπει να επισκεφτεί άμεσα τον οφθαλμίατρο του για διερεύνηση των συμπτωμάτων
Για τη διάγνωση της αποκόλλησης του υαλοειδούςαπαιτείται πλήρης οφθαλμολογικός έλεγχος που θα περιλαμβάνει τη μέτρηση της οπτικής οξύτητας, την εξέταση του πρόσθιου υαλοειδούς για τυχόν ύπαρξη χρωστικών κυττάρων (πιθανή ρωγμή αμφιβληστροειδούς) και τη βυθοσκόπηση.
Θεραπεία
Δεν υπάρχει ειδική φαρμακευτική θεραπεία για την αντιμετώπιση της αποκόλλησης του υαλοειδούς. Οι μυωψίες και οι λάμψεις φωτός συνήθως βελτιώνονται συνήθως με το χρόνο και δεν απαιτούν καμία θεραπεία.
Αν από την αποκόλληση του υαλοειδούς προκύψουν επιπλοκές, όπως δημιουργία οπής ή αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, θα απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση. Οι συνήθεις χειρουργικές επεμβάσεις περιλαμβάνουν την φωτοπηξία με τη χρήση λέιζερ, την κρυοθεραπεία και την υαλοειδεκτομή.
Εάν έχετε διαγνωστεί με αποκόλληση του υαλοειδούς και παρουσιάσετε αύξηση στις μυωψίες, αύξηση των αναλαμπών φωτός ή απώλεια όρασης, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε άμεσα τον οφθαλμίατρο σας.
