Από τη Γιάννα Τριανταφύλλη.
Η ωτοσκλήρυνση είναι μια προοδευτική πάθηση των αυτιών, κατά την οποία παρατηρείται μια μη φυσιολογική ανάπτυξη των οσταρίων του μέσου ωτός.
Στο μέσο ους υπάρχουν 3 οστάρια – η σφύρα, ο άκμονας και ο αναβολέας- τα οποία δονούνται μεταφέροντας τα ηχητικά κύματα στο έσω ους, δηλαδή στον κοχλία. Στην ωτοσκλήρυνση ο αναβολέας «καθηλώνεται» με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η μεταφορά των ηχητικών κυμάτων στο έσω ους.
Στην πλειονότητα των ασθενών, η νόσος προσβάλλει και τα δύο αυτιά και η βαρηκοΐα ξεκινάει από τις χαμηλές συχνότητες (μπάσα) και εξελίσσεται με την πάροδο των χρόνων σε μείωση της ακοής των υψηλών συχνοτήτων (πρίμα).
Πλέον, η ωτοσκλήρυνση δεν θεωρείται μια σπάνια νόσος καθώς σύμφωνα με τους ειδικούς, περίπου 1 στους 200 ανθρώπους παγκοσμίως εκδηλώνει τη συγκεκριμένη πάθηση. Η νόσος τείνει να εμφανίζεται συχνότερα στις ηλικίες 18 έως 40 ετών, με το 70% των ασθενών να είναι γυναίκες.
Πιστεύεται ότι από τη συγκεκριμένη νόσο έπασχε ο Μπετόβεν, η οποία σταδιακά οδήγησε στην οριστική απώλειά της ακοής του σπουδαίου συνθέτη.
Τα αίτια της πάθησης
Αν και τα ακριβή αίτια της ωτοσκλήρυνσης παραμένουν άγνωστα, τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα υποστηρίζουν πως ο κληρονομικός παράγοντας, η λοίμωξη από τον ιό της ιλαράς και η εγκυμοσύνη φαίνεται ότι αποτελούν παράγοντες που συνδέονται με την εκδήλωση της νόσου.
Τα συνήθη συμπτώματα
Η ωτοσκλήρυνση εκδηλώνει ορισμένα χαρακτηριστικά συμπτώματα με κυριότερα τη σταδιακή μείωση της ακοής (επιδεινούμενη βαρηκοΐα), το βουητό στα αυτιά (εμβοές), τον ίλιγγο και την ζάλη.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι πως ο ασθενής συχνά μιλά χαμηλόφωνα διότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται δυνατά την φωνή του.
Διάγνωση και θεραπεία της ωτοσκλήρυνσης
Η διάγνωση της ωτοσκλήρυνσης δεν είναι μια εύκολη διαδικασία. Συχνά οι ασθενείς, κατά την εξέταση, εμφανίζουν φυσιολογικό τυμπανικό υμένα και συμπτώματα που ομοιάζουν με εκείνα άλλων παθήσεων, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη διάγνωση.
Η διάγνωση της ωτοσκλήρυνσης είναι επομένως αναγκαίο να γίνει από ειδικό ΩΡΛ και περιλαμβάνει:
• Λήψη ατομικού και οικογενειακού ιστορικού.
• Εξέταση του αυτιού με μικροσκόπιο (ωτομικροσκόπηση).
• Πλήρης και αναλυτικός ακουολογικός έλεγχος (ακουόγραμμα, τυμπανόγραμμα, έλεγχος ακουστικών αντανακλαστικών, εξέταση με τονοδότες).
Βασικός στόχος της θεραπείας της ωτοσκλήρυνσης είναι η αποκατάσταση της ακοής και η αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που μειώνουν την ποιότητα ζωής του πάσχοντα.
Ανάλογα με την περίπτωση και τη βαρύτητα της νόσου, η θεραπευτική αντιμετώπιση μπορεί να περιλαμβάνειεφαρμογή ακουστικών βαρηκοΐας, φαρμακευτική αγωγή με τη χορήγηση φθοριούχου νατρίου, συχνά σε συνδυασμό με φθοριούχο ασβέστιο και χειρουργική επέμβαση με αναβολοτομή ή αναβολεκτομή.
