Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο ή νόσος του Χασιμότο (Hashimoto) είναι μια προοδευτική αυτοάνοση διαταραχή κατά την οποία το ανοσοποιητικό σύστημα δεν αναγνωρίζει τα κύτταρα του θυρεοειδή αδένα ως δικά του, τους επιτίθεται και σταδιακά τα καταστρέφει. Αποτελεί τη συνηθέστερη αυτοάνοση ασθένεια και τη συχνότερη αιτία υποθυρεοειδισμού.
Η νόσος περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1912 από τον Ιάπωνα γιατρό Hakaru Hashimoto, από τον οποίο πήρε και το όνομά της. Αρκετά χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα το 1957, αποδείχθηκε ότι πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή.
Η θυρεοειδίτιδα Χασιμότο μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, ωστόσο είναι πιο διαδεδομένη σε γυναίκες ηλικίας 30 έως 50 ετών.
Τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο
Τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο αναπτύσσονται αργά και ποικίλουν σε βαρύτητα. Τα πιο συνήθη είναι:
• Διαρκής κόπωση που δεν βελτιώνεται με τον ύπνο ή την ανάπαυση.
• Ανεξήγητη αύξηση βάρους.
• Αυξημένη ευαισθησία στο κρύο, χαμηλή θερμοκρασία σώματος.
• Διαταραχές στην λειτουργία του πεπτικού συστήματος, δυσκοιλιότητα.
• Πόνοι στις αρθρώσεις και στους μυς.
• Κατάθλιψη, άγχος.
• Αυξημένη αρτηριακή πίεση.
• Προβλήματα μνήμης, δυσκολία συγκέντρωσης.
• Διαταραχές ύπνου.
• Ξηρότητα των βλεννογόνων.
• Ακανόνιστες ή βαριές εμμηνορροϊκές περίοδοι.
• Αραίωση ή/και απώλεια μαλλιών.
• Εύθραυστα νύχια, ξηρό δέρμα.
Διάγνωση και θεραπεία της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο
Η διάγνωση της νόσου γίνεται με την ανεύρευση αυτο-αντισωμάτων έναντι του θυρεοειδή (αντι-TPO, αντι-TG).
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της θυρεοειδίτιδας Χασιμότο εστιάζει στην αποκατάσταση και τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων των θυρεοειδικών ορμονών.
Εάν η νόσος αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές στην υγεία, όπως υποθυρεοειδισμό, καρδιακές παθήσεις, υψηλή χοληστερόλη, μείωση γνωστικών λειτουργιών, βρογχοκήλη (πρήξιμο του θυρεοειδούς), μυξοίδημα.
