Ερευνητές στην Αμερική μελετούν τη φαμοτιδίνη, το δραστικό συστατικό του OTC φαρμάκου Pepcid, που χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια ως θεραπεία για την καούρα -το πιο κοινό σύμπτωμα της νόσου της γαστρεντερικής παλινδρόμησης- ως πιθανή θεραπεία για το COVID-19.

Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Αναλυτικότερα, από τις 13 Μαρτίου, ερευνητές στο Northwell Health, της Νέας Υόρκης, διεξήγαγαν μελέτη σε ασθενείς με COVID-19, θεραπεύοντάς τους με φαμοτιδίνη.
Το φάρμακο χορηγήθηκε ενδοφλεβίως σε δόσεις εννέα φορές υψηλότερες από την ποσότητα που η OTC έκδοση του Pepcid. Η φαμοτιδίνη χορηγήθηκε σε συνδυασμό με υδροξυχλωροκίνη.

Οι πρώτες μελέτες με φαμοτιδίνη

Περισσότεροι από 180 ασθενείς συμμετέχουν στη μελέτη, είτε υποβάλλονται σε θεραπεία με το συνδυασμό φαμοτιδίνης- υδροξυχλωροκίνης είτε με υδροξυχλωροκίνη μόνο. Οι ερευνητές ελπίζουν να επεκτείνουν τη μελέτη και να εγγράψουν 1200 ασθενείς. Τα δεδομένα αυτής της μελέτης αναμένεται να κυκλοφορήσουν τις επόμενες εβδομάδες.

Η συγκεκριμένη μελέτη διεξήχθη με διακριτικότητα λόγω του ενδεχόμενου η ανακοίνωση της είδησης να έχει ως αποτέλεσμα οι πολίτες στον πανικό τους να αγοράζουν το φάρμακο, προκαλώντας ελλείψεις χωρίς λόγο στην αγορά.

Ο Δρ Kevin Tracey, Πρόεδρος των Ινστιτούτων Ιατρικής Έρευνας του Feinstein στο Northwell Health, δήλωσε, σχολιάζοντας την έρευνα: «Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στην ιστορία της ιατρικής, όπου ένα φάρμακο που σχεδιάστηκε για ένα σκοπό αποδεικνύεται ότι έχει επίδραση σε άλλη ασθένεια. Η φαμοτιδίνη είναι ένα γνωστό δοκιμασμένο και φθηνό φάρμακο», και προέτρεψε τους καταναλωτές να περιμένουν τα οριστικά αποτελέσματα των δοκιμών και να μην προτρέξουν να αγοράσουν το φάρμακο.

Ο Δρ Carlos Del Rio, πρόεδρος του Τμήματος Παγκόσμιας Υγείας του Huber στο Rollins School of Public Health του Πανεπιστημίου Emory, επέκρινε το απόρρητο της μελέτης και σε δηλώσεις του στο ABC News, τόνισε ότι: «Η επιστήμη πρέπει να είναι ανοιχτή και όχι μυστική. Θέλουμε διαφάνεια στις κλινικές δοκιμές», συγκρίνοντας τις δεκάδες μελέτες που γίνονται σχετικά με τη θεραπεία του κορονοϊού με τα πρώτα χρόνια μελετών διάφορων θεραπειών κατά του HIV, «δοκιμάσαμε πολλά πράγματα και σκεφτόμαστε: “αυτό θα λειτουργήσει”, ενώ στο τέλος δεν έφερνε αποτέλεσμα. Όταν έχουμε μια ασθένεια για την οποία δεν υπάρχει θεραπεία, δοκιμάζονται κάθε είδους διαφορετικές δραστικές για τα αποτελέσματα των οποίων όλοι στην αρχή είμαστε ενθουσιασμένοι».