Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Στην τελική ευθεία για τις αρχαιρεσίες στον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο που θα διεξαχθούν στις 26 Ιουλίου με 11 συνολικά παρατάξεις να διεκδικούν την ψήφο των 179 αντιπροσώπων του εκλεκτορικού σώματος του ΠΦΣ θα περίμενε κανείς ότι αυτή τη στιγμή ο προεκλογικός αγώνας που βρίσκεται στο απόγειό του θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον και ότι λογικά θα υπήρχε μεγάλη αγωνία των υποψηφίων να πείσουν το εκλεκτορικό σώμα για τις θέσεις τους, ελπίζοντας να κερδίσουν την ψήφο του. Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.

Ο κ. Γιώργος - Κωνσταντίνος  Κιοσές, Αντιπρόσωπος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης στον ΠΦΣ με την ομιλία του στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση, ένας από τους λίγους που πιάνουν την πένα και προσπαθεί μέσα από τις παρεμβάσεις του με τη σειρά «Περί…ο λόγος» να εκφραστεί συνδικαλιστικά, έθεσε ορισμένα ζητήματα για τον κλάδο στην αέναη αναζήτηση, όπως ο ίδιος ανέφερε του «Κάνουμε τα πράγματα σωστά, Κάνουμε τα σωστά πράγματα;» και έδωσε μία απάντηση γιατί τελικά το ενδιαφέρον για την όλη διαδικασία δεν είναι το αναμενόμενο. Γιατί δεν υπάρχει ουσιαστικό ενδιαφέρον από άποψη προβολής επιχειρηματολογίας από τους υποψήφιους για να πείσουν τους αντιπροσώπους σε βαθμό τέτοιο που να αλλάξει η έκβαση του όποιου σημερινού τοπίου και των υφιστάμενων ισορροπιών που υπάρχουν μέσα στο εκλεκτορικό σώμα.

Μεταξύ των άλλων ο κ. Κιοσές λοιπόν αναφέρθηκε στα των εκλογών σημειώνοντας ότι «η μικροπολιτική και τα γερασμένα μυαλά δεν έχει πια θέση στο πολιτικό γίγνεσθαι. Χρειάζονται άνθρωποι που συνομιλούν με την νέα γενιά κυβερνήσεων, μια νέα γενιά που ήδη έχει στελεχώσει τα υπουργεία κι όχι γραφικοί γκρινιάρηδες συνδικαλιστές των καφενείων».

Υπενθυμίζοντας ότι ο ίδιος είχε αναφερθεί «στα κοινά ενιαία ψηφοδέλτια φαρμακοποιών, στις παρατάξεις, στη μονοσταυρία και στα άλλα απολιθώματα» ευχήθηκε να είναι αυτές οι τελευταίες εκλογές με την νομοθεσία του 1920, γεγονός που δείχνει ότι οι φαρμακοποιοί «στην κυριολεξία «ΕΙΜΑΣΤΕ 100 χρόνια πίσω».

Κάνοντας την ευχή «να είναι αυτές οι τελευταίες εκλογές αντιπαλότητας» μίλησε για «συνθήκες που δυστυχώς παράγουν πολιτικάντικες παρλάτες μίσους, αφήνουν ουρές, μαθαίνουν στους μικρότερους ότι έτσι είναι τα πράγματα, απομακρύνουν τους συναδέλφους από τη συλλογικότητα, καλλιεργούν την απάθεια και επομένως την απείθεια».

Όπως είπε η λογική που μέχρι σήμερα κυριαρχεί είναι ότι «πρέπει να βγουν κάποιοι επειδή έτσι συνηθίζεται», με αποτέλεσμα «νέοι συνάδελφοι τολμούν να συμμετέχουν και τελικώς παραμένουν παρκαρισμένοι», που «τους κατεβάζουν με το έτσι θέλω, που φροντίζουν να τους στήνουν ως εκλέκτορες για να τους χρησιμοποιήσουν μετά». 

Ευχήθηκε «να είναι οι τελευταίες εκλογές που εκλέκτορες κατεβαίνουν με ψεύτικες υποσχέσεις, μόνο και μόνο για να κουβαλήσουν άλλους δυο τρεις τοπικούς εκλέκτορες και τελικά να γίνουν οι νεροκουβαλητές».

«Ήδη», όπως είπε, «μια γενιά φαρμακοποιών έχει σχεδόν ανύπαρκτη εκπροσώπηση, είναι μια χαμένη γενιά. Ο χρόνος όμως τρέχει, το επάγγελμα αλλάζει. Άλλο επάγγελμα πριν 10 χρόνια, άλλο πριν 5, άλλο σήμερα και άλλο αύριο. Χρειάζεται οριζόντια και κάθετη εκπροσώπηση. Από όλες τις γενιές, από όλων των ειδών φαρμακεία, από όλη την επικράτεια, αναλογικά.

Για τον κ. Κιοσέ ο κορωνοϊός ήταν μία πρώτης τάξεως, μία μοναδική και ανεπανάληπτη ευκαιρία να βγουν οι φαρμακοποιοί «λίγο πιο σιδερωμένοι στην κοινωνία» με άλλους παρόχους κρυμμένους, ωστόσο «συνολικά και συλλογικά, εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι.

Βγήκαμε ακόμα πιο τσαλακωμένοι. Νωπές οι μνήμες και καταγεγραμμένο στο θυμικό του κόσμου το παιχνίδι με τις τιμές στις μάσκες και τα αντισηπτικά. Λες και δεν περίσσευαν λεφτά να τις δώσουμε όλοι και όλες δωρεάν. Να κάνουμε κάτι τέλος πάντων.

Η άποψη του κ. Κιοσέ είναι ότι «τα αντανακλαστικά του κλάδου δεν είναι και τα καλύτερα, οι πολιτικές αποφάσεις θέλουν timing. Στη δικιά μου θεωρία, αλλά και στην πράξη, το δευτεροβάθμιο όργανο δεν είναι για να δίνει μασημένη τροφή και οδηγίες για plexiglass στα φαρμακεία, αυτό είναι δουλειά των τοπικών συλλόγων. Είναι άλλο να κάνεις ένα συντονισμό και άλλο να λειτουργείς σαν πρωτοβάθμιο όργανο. Μας τρελάνατε στα SMS. Έτσι όμως δε σου μένει χρόνος για να κάνεις τα σωστά πράγματα. Προσπαθείς απλά να κάνεις τα πράγματα σωστά. Κι έτσι, σε προλαβαίνουν οι εξελίξεις».

Σύμφωνα με τον κ. Κιοσέ ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος θα πρέπει να παρακολουθεί τις ευρύτερες εξελίξεις σε εθνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο και να έχει δικό του όραμα για να μην τρέχει πίσω από τα γεγονότα.