Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Ενόψει των αρχαιρεσιών για τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο στις 26 Ιουλίου και με τους προεκλογικούς τόνους από τις κυρίαρχες παρατάξεις να αρχίζουν να ανεβαίνουν μέρα με τη μέρα έχει πολύ μεγάλη σημασία για τους φαρμακοποιούς της χώρας –καθώς οι ίδιοι δεν μετέχουν στην ψηφοφορία-  να έχουν μία εικόνα για τον τρόπο και τα κριτήρια επιλογής της νέας διοίκησης του κλάδου από τους εκπροσώπους τους στο εκλεκτορικό σώμα.

Πολλά και πολλοί έχουν αναφερθεί στα θετικά και στα αρνητικά του συγκεκριμένου τρόπου εκλογής ωστόσο επειδή για έναν υποψήφιο που έχει φιλοδοξίες να εκλεγεί δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να ασκεί κριτική –ειδικά προεκλογικά- σε αυτούς που έχουν τη δυνατότητα να τον εκλέξουν, αυτό γίνεται συνήθως σε πηγαδάκια.

Θεωρώντας ωστόσο ότι το σύνολο των εκπροσώπων των φαρμακοποιών που θα εκλέξουν εκείνους που τα επόμενα τρία χρόνια θα οδηγήσουν τον κλάδο αντιμετωπίζοντας τις σημαντικές γι΄ αυτόν προκλήσεις το DailyPharmaNews δεν μπορεί παρά να επισημάνει οφθαλμοφανή χαρακτηριστικά παραδείγματα νοοτροπιών που σίγουρα δεν βοηθούν τον κλάδο με την επισήμανση ότι αυτό γίνεται χωρίς τη λογική υποστήριξης της όποιας παράταξης αλλά του καλού του χώρου επ’ ωφελία της ανάδειξης του ρόλου του φαρμακοποιού για το καλό του ασθενή, του πολίτη.

Σε μία τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση παλιάς κοπής νοοτροπίας που δεν ταιριάζει στην εποχή μας αναφέρεται ο εκλέκτορας του Φαρμακευτικού Συλλόγου Λάρισας κ. Θοδωρής Κόκκαλης.  

Ο κ. Κόκκαλης λοιπόν αναγκάζεται να απολογηθεί γιατί στην τελευταία Γενική Συνέλευση του ΠΦΣ απλά βρέθηκε σε πηγαδάκι να συνομιλεί και να είναι διαχυτικός με υποψήφιο συγκεκριμένης παράταξης 

Στην αρχή διαβάζοντας το κείμενο που ο ίδιος ανάρτησε σε φαρμακευτικό συνιστολόγιο σκέφτεται κανείς μήπως αυτή η διαχυτικότητα έχει να κάνει με κάτι που πράγματι μπορεί να ήταν παρεξηγήσιμο. Όμως τελικά το πρόβλημα έχει να κάνει όχι με τη διαχυτικότητα του κ. Κόκκαλη αλλά με την νοοτροπία όσων τελικά βρέθηκαν να πουν κάτι για τον ίδιο.

«Στη Γ.Σ. του Π.Φ.Σ. το περασμένο Σάββατο, είπαν κάποιοι σε κάποιους άλλους και αυτοί με τη σειρά τους σε άλλους και ου το κάθ´ εξής κτλ πως ήμουν πολύ διαχυτικός με κάποια μέλη της ΑΕΣΠ...
θα μου πείτε: δικαίωμα μου, όπως και όλων των εκλεκτόρων (διαφωνώ με το εκλεκτορικό σώμα για την ανάδειξη της πλειοψηφούσας, να τα ξεκαθαρίζουμε).

Βιάστηκαν λοιπόν κάποιοι να πουν πως «ήμουν κοντά σε κάποιους» και “κάποιο συμφέρον θα υπάρχει”... Αυτό είναι το πρόβλημα Συνάδελφοι ... πως τα βλέπουν έχοντας ως μοναδικό πρίσμα μόνο τις εκλογές και όχι τον Κλάδο...και πως κρίνουν “εξ´ ιδίων τα αλλότρια” ... πάντα με το συμφέρον...

Η διαχυτικότητα που μερικοί είδαν ως «κομματική»- «προσωπική»- «ιδιοτελή» εν γένει ... τι ήταν;

Ήταν η συνάντηση μετά από πολλά χρόνια, του Προέδρου του Φ.Σ. Δωδεκανήσων, με τον τότε οπλίτη φαρμακοποιό του Καστελλόριζου ...

θυμηθήκαμε παλαιές τηλεφωνικές συνομιλίες, βρεθήκαμε πρώτη φορά από κοντά, είπαμε όσα δεν είχαμε την ευκαιρία να πούμε από κοντά... τότε που συμβάλλαμε καταλυτικά στην παροχή ΦΑΡΜΑΚΩΝ στους πολίτες στο Καστελλόριζο...

Μιλήσαμε δηλαδή γιατί; Για κόμματα; Για παρατάξεις; Μιλήσαμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει αυτή τη στιγμή ο περισσότερο μάχιμος Συνάδελφος που υπάρχει αυτή τη στιγμή ... : ο
οπλίτης Φαρμακοποιός του Καστελλόριζου... (γιατί Συνάδελφος είναι και αυτός και μάλιστα ανιδιοτελής)

Και αντί να τον προασπιστούμε ως κλάδος... να τον κάνουμε σημαία ως Κλάδος, ως προς το κοινωνικό έργο του Φαρμακοποιού... βλέπουμε τις εκλογές! Αυτό μάθαμε. “Ένα κουκί από εδώ, ένα κουκί από εκεί”...
Tελικά ξέρετε κάτι;

Είμαι με τον Κλάδο. Και για λόγους που ίσως δεν μπορεί να εξηγήσει σε όλους τους Συναδέλφους μια Γ.Σ.... είμαι με την ΑΕΣΠ. ΠΕΡΗΦΑΝΑ.(το δηλώνω εδώ που δεν είναι ο κατάλληλος διαδικτυακός χώρος και ζήτω συγγνώμη, αλλά είναι νομίζω δημοκρατικός)

Γιατί την ώρα που συναντούσα ανθρώπους που κρατήσαμε ψηλά την Ελλάδα, κάποιοι άλλοι πίσω μου, με κατηγορούσαν για “κομματική επιλογή”.

Γιατί προτίμησαν να δούνε την ψήφο μου και όχι την συνεισφορά μου.

Γιατί με έκριναν ως «ένα σακί με ψήφο» και όχι ως Συνάδελφο πάγκου με άποψη.

Γιατί κοιτάζουν το Δένδρο και όχι το δάσος.

Γιατί, δεν ξέρουν πως διαφέρουμε.

Γιατί πολύ απλά, κάποιοι νομίζουν πως ο Φαρμακοποιός είναι μόνο για να δίνει αντιηλιακά με έκπτωση και ξεχνάνε τι προσφέρουμε καθημερινά στις άκρες της Ελλάδος...

Γιατί ΔΕΝ είμαι υποψήφιος στον ΠΦΣ.

Γιατί πιστεύω πως μπορούμε καλύτερα. Με αξιοπρέπεια.

Για όλα αυτά, τους απαντώ με μια φωτογραφία (όπου υπάρχει η Βεβαίωση ότι ο κ. Κόκκαλης υπηρέτησε το 2013 στη νήσο Μεγίστη-Καστελλόριζο ως Φαρμακοποιός της Μονάδας, υπεύθυνος για το στρατιωτικό προσωπικό, τους τότε) 400 κατοίκους της και τους μετανάστες.