Συνέντευξη στον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Σε προεκλογικό πάντα κλίμα το DailyPharmaNews φιλοξενεί σήμερα τον Πρόεδρο του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης κ. Διονύση Ευγενίδη, ένα πρόσωπο που είναι σίγουρο πως παρά το γεγονός ότι τελικά δεν θα συμμετάσχει στις εκλογές, τις επηρεάζει, ίσως και με αποφασιστικό τρόπο για το τελικό αποτέλεσμα.

Ο κ. Ευγενίδης άλλωστε πρόεδρος του δεύτερου μεγαλύτερου Φαρμακευτικού Συλλόγου της χώρας αν και απέφυγε να μιλήσει για το τι ακριβώς συνέβη θεωρώντας ενδεχομένως ότι δεν θα έπρεπε παραμονές εκλογών να το κάνει, τόνισε με νόημα ότι ενώ η συμμετοχή σε μία διαδικασία έχει τη δικιά της σημασία, η απουσία από μία συγκεκριμένη διαδικασία έχει επίσης τη δική της σημασία και πολλές φορές μπορεί να είναι και πιο ισχυρή.

Για τον πρόεδρο του ΦΣ Θεσσαλονίκης είναι φυσιολογικό το να μην υπάρχει ενδιαφέρον από τους φαρμακοποιούς για την όλη διαδικασία των εκλογών εφόσον αυτή εξαντλείται σε προσωπικές κόντρες για τις καρέκλες και δεν έχει στο επίκεντρό της τη συζήτηση των θεμάτων που απασχολούν τον φαρμακοποιό.  Ο ίδιος πιστεύει ότι θα έρθουν οι πολυπόθητες αλλαγές και η κατάλληλη στιγμή για να συμμετέχει σε κάτι που να ταιριάζει με τα θέλω και τα πιστεύω του. 

Κύριε Ευγενίδη, τελικά δεν κατεβάσατε παράταξη στις εκλογές για τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, ενώ είχατε αυτήν την πρόθεση. Τι συνέβη και κάνατε πίσω;

Η πρόθεσή μου ήταν να είμαι υποψήφιος με κάποιο τρόπο στις εκλογές του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου οι συνθήκες όμως που διαμορφώθηκαν δεν ήταν αυτές, ικανές να με οδηγήσουν στην υποψηφιότητα και γι’ αυτό το λόγο θεώρησα καλύτερο τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή ότι δεν θα έπρεπε να είμαι υποψήφιος.

Ακούστηκε ότι η απόφαση του κ. Κυριάκου Θεοδοσιάδη να θέσει υποψηφιότητα με την ΑΕΣΠ ήρθε κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή και ότι αυτό έγινε εξαιτίας σας. Τι έχετε να πείτε;

Ο κ. Θεοδοσιάδης έχει μία μακρά πορεία στα συνδικαλιστικά δρώμενα του χώρου και οπωσδήποτε η κάθε απόφαση που παίρνει είναι μία απόφαση την οποία έχει ζυγίσει προηγουμένως προσωπικά ο ίδιος και όχι παρασυρόμενος από οποιαδήποτε άλλη συγκυρία. Εγώ δεν το έχω ακούσει αυτό που λέτε και δεν το επιβεβαιώνω βέβαια. 

Πως νιώθετε που αν και πρόεδρος του δεύτερου μεγαλύτερου φαρμακευτικού συλλόγου της χώρας δεν θα συμμετέχετε με κάποιο τρόπο στα όργανα του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου καθώς τελικά δεν θα είστε υποψήφιος;

Ο Φαρμακευτικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης έχει τη δική του φωνή και μάλιστα με τη δραστηριότητα του έχει πάρα πολύ ισχυρή φωνή, δεν χρειάζεται να είναι κάποιος εκπρόσωπός του μέσα στο διοικητικό του συμβούλιο. Η φωνή του ακούγεται πάρα πολύ δυνατά μέσα στο Δ.Σ του Πανελληνίου και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει κάτι από τη μη συμμετοχή του προέδρου. Μην ξεχνάμε ότι στο προηγούμενο Δ.Σ του Πανελληνίου δεν υπήρχε ούτε ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής που είναι ο μεγαλύτερος Σύλλογος αριθμητικά τουλάχιστον.

Επαναλαμβάνω ότι το ζητούμενο προσωπικά δεν ήταν η συμμετοχή η δική μου στο Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου άνευ όρων. Υπάρχουν συγκεκριμένοι όροι με βάση τους οποίους εγώ βαδίζω συνδικαλιστικά και αυτό δεν που προκαλεί καμία εντύπωση θετική ή αρνητική, το να μην είμαι στο Συμβούλιο. Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι η Θεσσαλονίκη έχει πολύ ισχυρή φωνή και η ισχυρή φωνή δεν είναι μόνο λόγω του μεγέθους της αλλά βασικά λόγω των δραστηριοτήτων της στο χώρο των φαρμακοποιών.   

Στις εκλογές κατεβαίνουν συνολικά 11 παρατάξεις. Πως ερμηνεύετε αυτόν τον οπωσδήποτε μεγάλο αριθμό υποψηφίων; Βλέπετε ουσιαστικές διαφορές στα προγράμματα που να τον δικαιολογούν;

Και εγώ θεωρώ πως ο αριθμός των παρατάξεων είναι μεγάλος όπως επίσης τεράστιος είναι και ο αριθμός των υποψηφίων. Σχεδόν ο ένας στους δύο εκλέκτορες είναι υποψήφιος με κάποια παράταξη σε αυτές τις εκλογές. Νομίζω ότι θα πρέπει κάποια στιγμή όλοι αυτοί οι εκλέκτορες του Πανελληνίου να σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά το ρόλο μας σαν εκλέκτορες στον Πανελλήνιο, σαν ένα όργανο δηλαδή που αποφασίζει για το μέλλον του κλάδου. Οι εκλογές δεν θα πρέπει να είναι μία διαδικασία μέσα από την οποία θα βγει κάποιος ωφελημένος προσωπικά εννοώ, εάν γίνει ή εάν δεν γίνει κάποιος πρόεδρος αλλά θα πρέπει να είναι ένα όργανο το οποίο θα χαράζει τη στρατηγική του κλάδου για τις επόμενες δεκαετίες. Αυτό θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνει βέβαια μέσα από τόσες πολλές παρατάξεις υποψήφιες για το Διοικητικό Συμβούλιο και πραγματικά θα πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης μας και να τον εφαρμόζουμε κιόλας, να δούμε το θέμα στην πραγματική του διάσταση, αυτήν για την οποία εκλεγόμαστε και όχι για προσωπική προβολή και προσωπική ικανοποίηση.

Πως βλέπετε το υφιστάμενο σύστημα εκλογής μέσα από το σώμα των εκλεκτόρων;

Νομίζω ότι είναι ένα σύστημα το οποίο είναι το πιο δίκαιο με την έννοια της απλής αναλογικής. Εκπροσωπούνται όσες παρατάξεις έχουν κάποια δυναμική. Φυσικά δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο σε μεγαλύτερη κλίμακα από τη βάση των φαρμακοποιών. Η βάση εκλέγει αυτούς τους οποίους θα αποφασίσουν για την τύχη του κλάδου τα επόμενα χρόνια. Υπάρχει σαφέστατα και εκεί ένα θέμα να γνωρίζουν οι ψηφοφόροι αυτό που πραγματικά ψηφίζουν εκείνη την ώρα, δηλαδή να ψηφίσουν κάποιον ο οποίος θα νοιαστεί για τα συμφέροντα τους, όχι κάποιον στον οποίο έχουν κάποιου είδους υποχρέωση. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Η βάση να μην έχει μόνο απαιτήσεις αλλά να έχει και συναίσθηση του τι ψηφίζει στις τοπικές εκλογές. Από εκεί ξεκινούν όλα καθώς η βάση εκλέγει τους 178 εκλέκτορες που θα οδηγήσουν στην υλοποίηση κάποιων σχεδιασμών. Έχει παρά πολύ μεγάλη βαρύτητα η ψήφος του κάθε φαρμακοποιού από τους 11.000 που είμαστε, ξεχωριστά. 

Διαβάζοντας τα προγράμματα και ακούγοντας τους υποψηφίους βλέπετε ρεαλιστικές προτάσεις ή σε μεγάλο βαθμό ανεδαφικές υποσχέσεις για τη δημιουργία εντυπώσεων;

Σε μία προεκλογική περίοδο λογικό είναι να υπάρχουν όλα. Και κάποια τα οποία ακούγονται πάρα πολύ ευχάριστα αλλά είναι πολύ δύσκολο να υλοποιηθούν –τουλάχιστον στην παρούσα χρονική συγκυρία- ή πολύ πιθανόν κάποια από αυτά να μπορέσουν να μπορέσουν να υλοποιηθούν με διαφορετικές συνθήκες και κάποια άλλα τα οποία είναι υλοποιήσιμα και τα οποία θα έφερναν μία βελτίωση στην καθημερινότητα του φαρμακοποιού. Ο σκοπός είναι να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε στα πραγματικά προβλήματα, όχι σε προσωπικές κόντρες και αντεγκλήσεις. Να δούμε τα προβλήματα του κλάδου. Γι΄ αυτό έχουμε εκλεγεί. Αυτά να προσπαθήσουμε να λύσουμε γιατί η πραγματικότητα του Έλληνα φαρμακοποιού κάθε χρόνο που περνάει γίνεται περισσότερο αφόρητη. Οπότε νομίζω ότι σιγά σιγά θα πρέπει να αναστρέψουμε αυτό το κλίμα και να μπορέσουμε να απλοποιήσουμε τις διαδικασίες, γραφειοκρατικές και χρονοβόρες διαδικασίες έτσι ώστε να μένει περισσότερος χρόνος στον φαρμακοποιό να επιτελέσει το έργο του που είναι ο σωστός χειρισμός του ασθενούς και της φαρμακευτικής του αγωγής.       

Ποια η άποψή σας για το μοντέλο της συνεργασίας Θεοδοσιάδη – Βαλτά που ακολουθήθηκε την τελευταία τριετία; Θεωρείτε ότι λειτούργησε και ότι θα μπορούσε να επαναληφθεί;

Κάθε μορφή συνεργασίας προϋποθέτει αυτό που λέει η σύνθετη αυτή λέξη. Εργασία από δύο ή περισσότερες μεριές. Αυτό θα πρέπει να γίνεται σε κάθε περίπτωση στην οποία το αποτέλεσμα των εκλογών δεν δίνει μία σαφή εντολή σε μία παράταξη μ’ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα να προχωρήσει. Θεωρώ ότι την προηγούμενη τριετία υπήρχαν δυσκολίες στη συνεργασία και αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλά θέματα του κλάδου να μην προχωρήσουν σωστά, όπως έπρεπε. Αυτά είναι κάποια πράγματα τα οποία θα πρέπει να μας προβληματίσουν όλους και να προσπαθήσουμε να μην επαναληφθούν. 

Πως βλέπετε το προεκλογικό κλίμα; Ακούγονται πολλά για παρασκήνιο συναλλαγών, για συμφέροντα που πιέζουν, για εξαγορές συνειδήσεων. Εάν υπάρχει δόση αλήθειας σε όλα αυτά, πως θα έπρεπε κατά τη γνώμη σας να αντιμετωπιστούν τέτοια φαινόμενα;

Απέχοντας από την εκλογική διαδικασία ως υποψήφιος εγώ δεν είμαι γνώστης όλων αυτών που μου αναφέρετε. Αυτά που είπατε εσείς είναι όλα νοσηρά φαινόμενα. Οπωσδήποτε τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να υπάρχουν. Σαφέστατα, εφόσον υπάρχουν και στο μέλλον εγώ δεν πρόκειται να είμαι υποψήφιος υπό τέτοιες συνθήκες. Έχω ξεκάθαρη συνδικαλιστική θέση. Είμαι υπέρ της συνεργασίας όλων απ’ όπου κι εάν προέρχονται γιατί μόνο έτσι θεωρώ ότι μπορούμε να πάμε μπροστά. Όσο υπάρχουν τέτοια φαινόμενα σαν αυτά που περιγράψατε και εφόσον υπάρχουν και τώρα εγώ θα απέχω πραγματικά.  

Ως εκπρόσωπος μίας νέας γενιάς που ακολουθεί συνάδελφους σας με μακρά διαδρομή και πείρα στα συνδικαλιστικά δρώμενα, θεωρείτε ότι είναι θελκτικό το περιβάλλον για έναν νέο φαρμακοποιό που θέλει να ασχοληθεί και να προσφέρει;

Όχι, δυστυχώς δεν είναι καθόλου ελκυστικό το περιβάλλον αυτό για νέους φαρμακοποιούς γι’ αυτό θα πρέπει να αλλάξει και να βοηθήσουν όλοι στο να γίνει αυτό. Θα πρέπει να το πάρουν απόφαση όλοι, θα πρέπει να υπάρξει και απαίτηση από τη βάση για να γίνει κάτι τέτοιο. Η αλήθεια είναι ότι εάν προσδοκούμε να δούμε μία καλύτερη μέρα σε οποιονδήποτε κλάδο και ειδικά τώρα μιλώντας στο δικό μας, θα πρέπει σαφέστατα να δοθεί χώρος σε νέους συναδέλφους με νέες ιδέες για να μπορέσουν να τις φέρουν και να υλοποιηθούν μετά με βάση και την εμπειρία των παλαιοτέρων συναδέλφων. Και βέβαια να διευκρινίσω εδώ ότι όταν μιλώ για νέους δεν αναφέρομαι μόνο σε νέους σε ηλικία αλλά νέους σε νοοτροπία. Χρειαζόμαστε νέους συναδέλφους σε νοοτροπία και μυαλό, να έχουν έμπνευση, εφευρετικότητα και βασικά ανεξαρτησία, να μην είναι κολλημένοι στο παρελθόν, στο κατεστημένο.   

Εσείς ήδη έχετε έναν ικανό χρόνο που βρίσκεστε στη διοίκηση του Φαρμακευτικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, έχετε καταφέρει να περάσετε κάποια από αυτά τα στοιχεία στον τρόπο που κινείται ο Σύλλογος;

Όλα αυτά κρίνονται στις εκλογές του κάθε Συλλόγου. Εγώ πριν από οκτώ μήνες περίπου που είχαμε τις εκλογές στο Σύλλογό μας και το αποτέλεσμα ήταν αδιαμφισβήτητο, οπότε θεωρώ ότι κάποια πράγματα έχουν γίνει και γίνονται και όχι μόνο γίνονται αλλά και περνούν στον κόσμο, αναγνωρίζονται από τον κόσμο, τους φαρμακοποιούς δηλαδή και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Δείχνει ότι αυτό το οποίο πιστεύεις και προωθείς, υλοποιείς δεν είναι κάτι το οποίο μπορεί να νομίζεις εσύ καλό για σένα μόνο αλλά αναγνωρίζεται και από την τεράστια πλειοψηφία των συναδέλφων.  

Κάτι που πιστεύετε ότι έχει αλλάξει σε αυτό το χρονικό διάστημα και που θεωρείτε ότι εσείς φέρετε τη σφραγίδα αυτής της αλλαγής για το χώρο των φαρμακοποιών, ποιο θα μπορούσατε να πείτε;

Αυτά τα οποία αλλάζουν στο χώρο το δικό μας με την πάροδο των δεκαετιών θεωρώ ότι είναι το κομμάτι της εκπαίδευσης στο οποίο είχαμε μείνει πάρα πολύ πίσω τα προηγούμενα χρόνια –στη Θεσσαλονίκη το έχουμε αναπτύξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια- και το κομμάτι των υπηρεσιών από το φαρμακείο. Αλλάζει το φαρμακείο. Το φαρμακείο του σήμερα και του αύριο δεν έχει καμία σχέση με το φαρμακείο του χτες και του προηγούμενου αιώνα, το φαρμακείο που υπήρχε όταν άνοιξα εγώ, τη δεκαετία του 1980 -1990. Αυτά τα μοντέλα έχουν τελειώσει, οπότε σίγουρα πηγαίνουμε σε διαφορετικές υπηρεσίες όπως και οι καταστάσεις εξελίσσονται. Αλίμονο σε όποιον δεν μπορεί να καταλάβει τις εξελίξεις και να τις παρακολουθήσει σε κάθε επίπεδο, ειδικά στο δικό μας. Οπότε μέσα στην εξέλιξη αυτή θεωρώ ότι είναι και η ύπαρξη ενός φαρμακοποιού ο οποίος πραγματικά έχει γνώσεις όπως και ο ρόλος του φαρμακείου στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Υπάρχει χώρος για το φαρμακείο, έχει αναγνωριστεί αυτός ο χώρος και σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, μένει να αρπάξουμε κι εμείς αυτήν την ευκαιρία και να την αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ώστε να πάρουμε τη θέση που μας αξίζει και τον σεβασμό που μας αξίζει όντας σε αυτή τη θέση. Είναι πολύ σημαντικά πράγματα αυτά, είναι αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Ο κόσμος αλλάζει και εμείς πρέπει να είμαστε μπροστά από τις εξελίξεις και όχι να τρέχουμε από πίσω.    

Γυρνώντας στην πρώτη ερώτηση θέλω να θέσω ευθέως το ερώτημα: Απογοητευθήκατε από τις εξελίξεις;

Η συμμετοχή σε μία διαδικασία έχει τη δικιά της σημασία. Θεωρώ ότι και η απουσία από μία συγκεκριμένη διαδικασία έχει επίσης τη δική της σημασία και πολλές φορές μπορεί να είναι και πιο ισχυρή. Δεν είναι θέμα απογοήτευσης, είναι θέμα καθαρά… Απογοήτευση θα ήταν για κάποιος ο οποίος έχει σκοπό να πιάσει μία καρέκλα. Εμένα ποτέ μου δεν ήταν στόχος η καρέκλα, η οποιαδήποτε καρέκλα. Σκοπός μου είναι να μπορώ να προσφέρω 5-10 πράγματα, αυτά τα οποία έχω στο μυαλό μου και με τους συνεργάτες μου να μπορέσουμε να τα υλοποιήσουμε και θεωρώ ότι όταν θα έρθει αυτή η χρονική στιγμή, θα μπορέσουν να γίνουν αυτά. Ελπίζω ότι θα έρθει δηλαδή. 

Η συμμετοχή θεωρείται λέξη – κλειδί για να μπορεί κανείς να μιλήσει για υγιή συνδικαλισμό. Ακούγεται ακόμη και από ανθρώπους που είναι πρωταγωνιστές σε αυτήν τη διαδικασία των εκλογών για τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο, ότι τελικά τα όσα γίνονται και τα όσα γράφουν και τα ΜΜΕ για τις εκλογές απασχολούν τελικά λίγους φαρμακοποιούς και όχι το σύνολό τους ή τη μεγάλη πλειοψηφία τους, όπως ίσως θα περίμενε κανείς. Ποια είναι η άποψή σας γι’ αυτό;

Το θέμα είναι ότι αυτοί οι οποίοι συμμετέχουν θα πρέπει να εμπνέουν τον κόσμο, τόσο για να έρθει να ψηφίσει όσον αφορά τους εκλέκτορες οι οποίοι βεβαίως με τον τρόπο που γίνεται η εκλογή είναι αναμενόμενο να έρθουν όλοι, , όσο και για να ενδιαφερθεί όσον αφορά τους φαρμακοποιούς που οι εκλέκτορες εκπροσωπούν. Εκεί το ενδιαφέρον πράγματι δεν είναι μεγάλο γιατί ο καυγάς γίνεται σε προσωπικό επίπεδο και όχι σε επίπεδο θέσεων και προτάσεων. Όταν θα μπορέσουμε να αναστρέψουμε αυτό το κλίμα και να αποφύγουμε τις προσωπικές κόντρες του ενός με τον άλλο και ενός τρίτου με έναν τέταρτο, τότε ο κόσμος θα ενδιαφερθεί περισσότερο για τις εκλογές και για όσα σχετίζονται με αυτές. Όσο οι συνάδελφοι βλέπουν ότι στο τραπέζι δεν πέφτουν θέματα τα οποία θα οδηγήσουν τον κλάδο μπροστά για να τα συζητήσουμε και να δούμε ένα πράγματι έχουν κάποιο μέλλον ή όχι αλλά μπαίνουν μέσα προσωπικές κόντρες, ίντριγκες κτλ φυσικά και κανείς δεν θα θέλει να ασχοληθεί. Κάπως έτσι ήρθε και η δική μου απόφαση. Κάπως έτσι προήλθε. 

Τι περιμένετε από τη νέα διοίκηση του ΠΦΣ;

Να ασχοληθεί με τα πολλά προβλήματα του κλάδου τα οποία έχουν συσσωρευθεί, να μπορέσουμε να μπούμε σ’ έναν δρόμο ανάκαμψης με την έννοια της επίλυσης σιγά σιγά  κάποιων τέτοιων θεμάτων, να μπορέσουμε να χαράξουμε μία προοπτική για το αύριο, να δούμε ποιος είναι ο δρόμος τον οποίο πρέπει να ακολουθήσουμε για την επόμενη δεκαετία – δεκαπενταετία και πάνω εκεί να βρούμε και τα κατάλληλα άτομα έτσι ώστε να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε αυτά που αποφασίσουμε ότι θέλουμε. Εγώ το θετικό το οποίο βλέπω σε αυτήν την ιστορία είναι ότι σε αρκετούς συλλόγους της χώρας έχουν εκλεγεί νέα άτομα τα οποία πραγματικά έχουν μέλλον σε αυτήν την ιστορία του κλάδου. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι όλες αυτές οι δυνάμεις οι οποίες έχουν σκοπό την πρόοδο του κλάδου και όχι την προσωπική προβολή, να ενωθούν και να μπορέσουν να βγάλουν κάποιο αποτέλεσμα. Πιστεύω–πείτε με ρομαντικό- ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο αρκεί να το προσπαθήσουμε πραγματικά όλοι και να βοηθήσουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.