Προσπάθεια διαμόρφωσης ενός νέου τοπίου για τα ελληνικά φαρμακεία με αλλαγή κουλτούρας

Για την υλοποίηση ενός οράματος πολλών συνδικαλιστών του κλάδου που πατούν στα πόδια τους και που θα δημιουργήσει μία εταιρική κουλτούρα απαραίτητη για την επιβίωση των μικρών φαρμακείων έκανε λόγο ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Απόστολος Βαλτάς αναφερόμενος στην πρώτη επίσημη παρουσίαση της μελέτης που εκπόνησε ο Σύλλογος με τη βοήθεια της Deloitte Business Solutions για τις συμπράξεις/συνενώσεις φαρμακείων η οποία  παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια του 6^ου Πανθεσσαλικού Φαρμακευτικού Συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά το Σαββατοκύριακο 28 και 29 Νοεμβρίου.

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 «Όλα που έχουν μπει μέσα (σ.σ. στη μελέτη) είναι εχέγγυα ώστε να μη βρεθεί ένας να αγοράσει όλους τους υπόλοιπους» ξεκαθάρισε ο κ. Βαλτάς τονίζοντας ότι ο ΠΦΣ θα κάνει ό,τι μπορεί να επικοινωνήσει αυτήν την προσπάθεια στην οποία φαίνεται ο ίδιος να πιστεύει πάρα πολύ.

«Αυτή τη στιγμή είμαστε υποχρεωμένοι να οδηγήσουμε το ελληνικό φαρμακείο σ’ ένα άλλο επίπεδο, ένα άλλο φαρμακείο των επόμενων 25 ετών» που θα προσφέρει υπηρεσίες συμβουλευτικής και υγείας προς τους πολίτες και δεν θα εξαρτάται η επιβίωσή του από τις πληρωμές του ΕΟΠΥΥ.

Οι συμπράξεις αποτελούν  λύση για τον κ. Βαλτά. «Είναι λύση γιατί είναι ένας ο ΑΦΜ, είναι πολλά τα κίνητρα που θα πρέπει να απαιτηθούν και φυσικά απαιτείται νομοθετική ρύθμιση».

Τη Μελέτη Αποτίμησης Οφέλους από Συμπράξεις Φαρμακείων είχε ήδη παρουσιάσει λίγο νωρίτερα ο κ. Αθανάσιος Γουβάλας, φαρμακοποιός Φθιώτιδας, εκλέκτορας ΠΦΣ, μέλος της επιτροπής μελέτης του ΠΦΣ για τις συμπράξεις φαρμακείων.

Στην ομιλία του με θέμα «Συμπράξεις φαρμακείων - Μια καινούργια προοπτική για τον κλάδο μας» ο κ. Γουβάλας και αναφερόμενος στις βασικές αρχές πάνω στις οποίες στηρίζονται τα όσα λέει η μελέτη είπε ότι  σε ό,τι αφορά τον αριθμό των συμμετεχόντων ότι «δεν μπορεί να είναι λιγότεροι από δύο οι φαρμακοποιοί που θα θέλουν να συμπράξουν σ’ ένα τέτοιο νέο σχήμα με τον μέγιστο αριθμό να φτάνει μέχρι τους δέκα, μπορεί λιγότεροι, όχι όμως περισσότεροι καθώς αλλιώς δεν θα ήταν λειτουργικό το σχήμα».

Μία δεύτερη βασική αρχή είναι ότι συμμέτοχοι σ’ ένα τέτοιο σχήμα θα μπορούν να είναι μόνο οι κάτοχοι άδειας ίδρυσης φαρμακείου στην ίδια περιφερειακή ενότητα. «Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να δώσουμε τέτοια δυνατότητα μέσα από τη δική μας πρόταση» τόνισε ο κ. Γουβάλας ο οποίος υπενθύμισε ότι επιχειρηματικές δυνατότητες λειτουργίας φαρμακείων από το 2014 μέχρι το 2018 με διάφορες τροποποιήσεις ή νομοθετήσεις έχουν ήδη δοθεί. Δεν θέλουμε αυτό το πράγμα. Θέλουμε να ανοίξουμε μία καινούργια πόρτα για τη λειτουργία τέτοιων σχημάτων από φαρμακοποιούς και μόνο αλλά δεν θέλουμε ανοίγοντας αυτήν την πόρτα να ανοίξουμε και παράθυρα. Θέλουμε τα παράθυρα να είναι κλειστά». 

Μακρά προϊστορία

Το θέμα αυτό τρέχει τρεις δεκαετίες. Η πρώτη επιτυχής υλοποίηση σύμπραξης φαρμακείων έγινε το 1998 στο Καρπενήσι, όπου σε μία κλειστή αγορά αποφασίζουν τα πέντε φαρμακεία να συμπράξουν δημιουργώντας κατά κάποιο τρόπο ένα πρότυπο μέχρι και σήμερα.

Ακολουθούν διάφορες συμπράξεις σε διάφορα σημεία της χώρας, δειλά – δειλά. Στη Λαμία, στη Στυλίδα, στην Αίγινα, στη Σύρο κ.α. στη χώρα, όπου δημιουργούνται τέτοια σχήματα. Άλλα από αυτά συνεχίζουν να λειτουργούν και να δραστηριοποιούνται και άλλα όχι.

Στο πέρασμα όλων αυτών των χρόνων δημιουργήθηκαν κάποια βασικά ζητήματα τα οποία μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο βασικούς τομείς. Ο ένας αφορά το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας αυτών των σχημάτων και ο δεύτερος τη διάφανη και οικονομικά αποτελεσματική τους λειτουργία. Πάνω σε αυτούς τους  δύο πόλους κινήθηκε η Επιτροπή για επεξεργασία μίας καινούργιας πρότασης που θα έδινε μία καινούργια προοπτική σε αυτήν την κατεύθυνση.

Έχουν εκπονηθεί μελέτες σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο είναι όμως η πρώτη φορά που γίνεται μία μελέτη για το θέμα από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο προκειμένου να κατατεθεί μία πρόταση συνολική πάνω στα νέα δεδομένα, ανέφερε ο κ. Γουβάλας.

Συστάθηκε μία Επιτροπή δέκα φαρμακοποιών που είχαν κάποια εμπειρία στο θέμα και ήθελαν να βοηθήσουν προς αυτήν την κατεύθυνση η οποία συνεδρίασε αρκετές φορές αυτούς τους δέκα μήνες που διήρκεσε η μελέτη μέχρι να υπάρξει το τελικό αποτέλεσμα και ζητήθηκε και η ουσιαστική συμβολή ενός εξωτερικού συνεργάτη, της εταιρείας συμβούλων  Delloite όσον αφορά την οικονομοτεχνική μελέτη του ζητήματος για τη συγκεκριμένη πρόταση.

Η μελέτη στοχεύει στην αναγνώριση και αποτίμηση του οφέλους που δύναται να προκύψει για το ελληνικό δίκτυο ιδιωτικών φαρμακείων από την εφαρμογή συνεργατικών σχημάτων έτσι ώστε ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος να προχωρήσει στην κατάθεση μίας συγκεκριμένης νομικής πρότασης προς την πολιτεία για το θέμα.

Ασφυκτικό περιβάλλον

Εξετάζοντας τα προβλήματα που υπάρχουν η μελέτη αναφέρεται στη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης από τα 5,1 δισεκατομμύρια ευρώ τους 2009 στα 1,95  δισεκατομμύρια ευρώ το 2019 με την παράλληλη τεράστια αύξηση του rebate και του clawback που αν και δεν αφορά στο 100% τα φαρμακεία τα επηρεάζει.

Ένας άλλος παράγοντας που λειτουργεί αρνητικά στη βιωσιμότητά τους και προκαλεί πίεση από το εξωτερικό περιβάλλον έχει να κάνει με τον υψηλό αριθμό φαρμακείων στη χώρα και ειδικά σε ορισμένες περιοχές, όπως για παράδειγμα η Θεσσαλία, όπου υπάρχει πολύ μεγάλη συγκέντρωση φαρμακείων. Η ελάχιστη τιμή αφορά τα Δωδεκάνησα και είναι 7.6 φαρμακεία ανά 10.000 κατοίκους ενώ η Θεσσαλία κατέχει την πρωτιά με 10.9 φαρμακεία ανά 10.000 κατοίκους.

Η κατάσταση είναι ασφυκτικά δύσκολη για τα περισσότερα φαρμακεία, ειδικά εκείνα που στηρίζονται στο φάρμακο. Το 33,5% των φαρμακείων αιτούνται μόνο το 12,7% του συνολικού ποσού από τον ΕΟΠΥΥ. Τα 3 στα 4 φαρμακεία αιτούνται κάτω από 20.000 ευρώ το μήνα. Ουσιαστικά μόνο ένα 3% των φαρμακείων έχει αιτούμενο ποσό ΕΟΠΥΥ πάνω από 40.000 ευρώ το μήνα.

Βέβαια το αιτούμενο ποσό του ΕΟΠΥΥ και το τι κάνει το κάθε φαρμακείο όσον αφορά τον ΕΟΠΥΥ δεν είναι το αποκλειστικό κριτήριο βιωσιμότητας ή ανταγωνιστικότητας ενός φαρμακείου καθώς υπάρχουν και άλλοι παράγοντες, τα παραφάρμακα, τα καλλυντικά, τα λειτουργικά κόστη, οι μισθοδοσίες που επηρεάζουν το τελικό λειτουργικό κόστος ενός φαρμακείου. Από την ανάλυση όμως αυτή είναι φανερό ότι υπάρχει ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των φαρμακείων με πολύ μικρό κύκλο εργασιών που ενδεχομένως να αντιμετωπίζουν ζητήματα βιωσιμότητας.

Σε ότι αφορά τα φάρμακα είναι ελάχιστα τα περιθώρια βελτίωσης ενώ στα παραφάρμακα, τα καλλυντικά και τα υπόλοιπα προϊόντα με τη διαφοροποίηση των περιθωρίων κέρδους με τη μεγαλύτερη ποικιλία και τις αντίστοιχες προωθητικές ενέργειες εκεί υπάρχουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης.

Το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο

Η σημερινή Νομοθεσία για τις συστεγάσεις στηρίζεται στο Νόμο 1963/1991 και τον 1918/2011 και φαίνεται να είναι μακριά από το να ενισχύσει ουσιαστικά το εγχείρημα εκείνων που θα ήθελαν να κάνουν ένα βήμα και να προχωρήσουν σε συμπράξεις/συνενώσεις.

Όλες αυτές οι συστεγάσεις που νομικά επιτρέπονται, ουσιαστικά λειτουργούν με τη μορφή της ομόρρυθμου εταιρείας και στην πράξη είναι πραγματικά πολύ ελάχιστες οι συστεγάσεις αυτή τη στιγμή που έχουν την έννοια της επιχειρηματικής σύμπραξης. Οι πραγματικές εμπορικές συστεγάσεις είναι ελάχιστες. Οι περισσότερες αφορούν συγγενικά πρόσωπα αλλά εμπορικές επιχειρηματικές συμπράξεις δυστυχώς δεν έχουν ευδοκιμήσει μέχρι αυτή τη στιγμή, σημείωσε ο κ. Γουβάλας.

Και αυτό εν πολλοίς συμβαίνει γιατί αυτά τα άτυπα δίκτυα φαρμακείων που δημιουργήθηκαν, έχουν συσταθεί και λειτουργούν, δεν λειτουργούν με ένα ΑΦΜ. Λειτουργούν με διαφορετικά ΑΦΜ και αναγκάζονται να χρησιμοποιούν για τη λειτουργία τους και κατά τη σύστασή τους αλλά και μετά, ιδιωτικά συμφωνητικά συμβολαιογραφικά αντέγγραφα και διάφορες συμφωνίες που ουσιαστικά προκαλούν δυσκολίες στην οργάνωση και τη συνεργασία. Και φυσικά όταν τα πράγματα πάνε καλά δεν δημιουργείται κανένα πρόβλημα, όταν όμως οι τοπικές ή συγκυριακές καταστάσεις δεν διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα όλος αυτός ο τρόπος λειτουργίας μπορεί να αποδειχτεί και έχει αποδειχτεί στην πράξη προβληματικός.

Δεν μιλάμε δηλαδή μέχρι αυτή τη στιγμή για μία πραγματικά ενιαία επιχειρηματική σύμπραξη. Μιλάμε για διάφορα μορφώματα που έχουν δημιουργηθεί και επιχειρούν και πολλά από αυτά λειτουργούν με επιτυχία όμως δεν έχουν αυτή τη διάφανη λειτουργία η οποία θα προσέλκυε και θα έδινε και καινούργια προοπτική και σε νέους συναδέλφους να συμμετέχουν.

Αυτό είναι που θέλει ο Πανελλήνιος να αλλάξει. «Θέλαμε, ανέφερε ο κ. Γουβάλας, να διαμορφώσουμε μία καινούργια πρόταση που να αγγίζει κυρίως τα αδύναμα και πιο μικρά φαρμακεία αλλά σε τελείως διαφορετική βάση. Να δίνει θεσμικά διάφανη και αποτελεσματική λειτουργία και καινούργιες προοπτικές.

Συνοπτικά όλες αυτές οι πιέσεις οι οποίες προκύπτουν από τη μείωση της δαπάνης, από τη μείωση του ποσοστού κέρδους, το ανεπαρκές νομοθετικό πλαίσιο και τις διάφορες πιέσεις είτε εξωτερικές είτε εσωτερικές αντανακλά σε μία αδυναμία επίτευξης οικονομιών κλίμακος και ουσιαστικά δημιουργούν τον κίνδυνο επιβίωσης σε πολλά μικρά φαρμακεία.

Δημιουργείται έτσι η ανάγκη προώθησης ενός εγχειρήματος συμπράξεων και θέσπισης κατάλληλου θεσμικού πλαισίου».

Τα οφέλη

Τι θα μπορούσε να βελτιωθεί από μία τέτοια απόφαση;

Το πρώτο είναι οι οικονομίες κλίμακος που προσφέρουν ουσιαστικά τέσσερα οφέλη:

Μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους καθώς αυξάνεται ο όγκος των παραγγελιών παραφαρμάκων οποίος αναμένεται να αποφέρει μεγαλύτερες εκπτώσεις και καλύτερες τιμές αγοράς, με αποτέλεσμα μεγαλύτερα περιθώρια κέρδους για το φαρμακείο. κοινή αποθήκη, προγραμματισμό παραγγελιών και μείωση λειτουργικού κόστους.

Καλύτερο προγραμματισμό παραγγελιών με την υιοθέτηση ενός κεντροποιημένου συστήματος διαχείρισης αποθεμάτων που θα δώσει στα συμπράττοντα φαρμακεία τη δυνατότητα καλύτερου προγραμματισμού παραγγελιών με αποτέλεσμα την απελευθέρωση χρόνου αλλά κυρίως την ελαχιστοποίηση του κινδύνου προσωρινών ελλείψεων προϊόντων στην αγορά.

Κοινή Αποθήκη καθώς η σύμπραξη φαρμακείων θα μπορούσε –με τη θέσπιση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου- να καταστήσει δυνατή την εκμετάλλευση κεντρικής αποθήκης φαρμάκων για τους συμπράττοντες, οι οποίοι κατ’ αυτό τον τρόπο εκτιμάται ότι θα επωφελούνται από οικονομίες κλίμακας σε αποθήκευση και διακίνηση (logistics)

Μείωση λειτουργικού κόστους καθώς η σύμπραξη φαρμακείων, και ειδικά η συστέγαση, δίνει τη δυνατότητα στους φαρμακοποιούς για αποτελεσματικότερη διαχείριση χώρων και προσωπικού και επίτευξη οικονομιών κλίμακας αναφορικά με κόστος ενοικίου, μισθοδοσίας και λειτουργικών εξόδων συνολικά.

Οι συμπράξεις φαρμακείων αναμένεται να αποφέρουν επίσης σύμφωνα με την έρευνα σημαντικά εμπορικά οφέλη τα οποία συνίστανται κυρίως σε δημιουργία εμπορικής ταυτότητας, καλύτερη πρόσβαση σε προϊόντα και προμηθευτές καθώς και αποτελεσματικότερη προώθηση και προβολή.

Συνεχίζοντας την αναφορά του στα οφέλη από τις συμπράξεις φαρμακοποιών ο κ. Γουβάλας και αναφερόμενος στο θέμα της χρηματοδότησης ανέφερε ότι ο επιμερισμός των κεφαλαιακών αναγκών που αναμένεται να προκύψει σ’ ένα συνεργατικό σχήμα προφανώς είναι στη σωστή κατεύθυνση για τους συμπράττοντες οι οποίοι πιθανώς να μην ήταν σε θέση να επενδύσουν ανάλογα εάν ασκούσαν αυτόνομη επιχειρηματική δραστηριότητα.

Επιπλέον η πιστοληπτική ικανότητα του καινούργιου σχήματος αναμένεται να είναι καλύτερη με αποτέλεσμα τη δυνατότητα διασφάλισης μεγαλύτερων ποσών με ευνοϊκότερους όρους δίνοντας στους συμπράττοντες φαρμακοποιούς τη δυνατότητα να κινούνται με ευελιξία και ταχύτητα ενώ σημαντικό κομμάτι σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση ως όφελος σε μία σύμπραξη είναι και το λεγόμενο cash pooling. Αυτό, όπως εξήγησε ο κ. Γουβάλας σημαίνει ότι ενδεχομένως να υπάρχει η δυνατότητα σε κάποιες περιπτώσεις να χρηματοδοτηθούν από το κοινό σχήμα κάποιες ατομικές ανάγκες συμμετεχόντων στην πορεία της λειτουργίας αυτής της σύμπραξης. Μπορεί να ακούγεται σπάνιο αλλά όπως είπε έχει λειτουργήσει στη διάρκεια αυτών των σχημάτων που μέχρι τώρα έχουν δουλέψει σε αυτήν την κατεύθυνση αρκετά συχνά και είναι μία καινούργια δυνατότητα που δεν την έχει σίγουρα κανένας μόνος του.

Πέρα από τα παραπάνω υπάρχουν και ορισμένα σημαντικά οφέλη από την επίτευξη συνεργειών που έχουν να κάνουν αφενός με την εξειδίκευση του κάθε φαρμακοποιού του σχήματος σε διαφορετικές πτυχές της ιδιότητάς τους, όπως διαφορετικές κατηγορίες ή παθήσεις, καθώς και επιστημονική επιμόρφωση, με αποτέλεσμα τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών, αφετέρου με την απελευθέρωση προσωπικού χρόνου, αλλά και την εταιρική διακυβέρνηση  (η μετατροπή της επιχείρησης από «οικογενειακή» σε «πολυμετοχική» θα δώσει τη δυνατότητα για χρήση βέλτιστων πρακτικών διοίκησης και πιο αποτελεσματική λήψη αποφάσεων) και τον επιμερισμό του επιχειρηματικού ρίσκου.

Δυνητικές μορφές κινήτρων

Ο κ. Γουβάλας στη συνέχεια μίλησε για δυνητικές μορφές παρεχόμενων κινήτρων από την πολιτεία για τις συμπράξεις στη λογική της αναδιάρθρωσης και του εκσυγχρονισμού του δικτύου φαρμακείων με τη λογική ότι τέτοια κίνητρα παρέχονται σε αρκετές χώρες.

Τα κίνητρα αυτά μπορεί να είναι η παροχή επιδοτήσεων για συνενώσεις (υπό κοινό ΑΦΜ) και συστεγάσεις φαρμακείων, φορολογικά ή/και ασφαλιστικά κίνητρα, ο ειδικός χειρισμός rebate, η παροχή εκπαιδευτικών προγραμμάτων στους συμμετέχοντες στις νέες εταιρείες (με αντικείμενο τις αρχές εταιρικής διακυβέρνησης, e-commerce κ.α.) και η προστασία περιμέτρου δηλαδή στην περίπτωση ειδικά της συστέγασης να μη μπορεί να δημιουργηθεί νέο φαρμακείο εντός της οριζόμενης περιμέτρου γύρω από το νέο φυσικό σημείο για μία ορισμένη χρονική περίοδο, όπως λειτούργησε για κάποιο χρονικό διάστημα στο Βέλγιο. 

Τα σενάρια συμπράξεων

Ποια είναι όμως τελικά εκείνα τα σενάρια συμπράξεων που προτείνει η μελέτη του ΠΦΣ και της Deloitte Business Solutions;

«Επεξεργαστήκαμε και προτείναμε τρία διαφορετικά σενάρια συμπράξεων για να δούμε πως θα μπορούσε να λειτουργήσει, τι αποτελέσματα θα είχε η λειτουργία συμπράξεων φαρμακείων όσον αφορά το οικονομικό τους αποτέλεσμα» ανέφερε ο κ. Γουβάλας φτάνοντας στο κυρίως μέρος της μελέτης, σε αυτό που θέλουν να μάθουν οι φαρμακοποιοί.

Η πρόταση λοιπόν της ομάδας την οποία η Deloitte επεξεργάστηκε αφορά τρία διαφορετικά συνεργατικά σχήματα. Το πρώτο αφορούσε τη συνένωση τεσσάρων μικρών φαρμακείων που κάνουν τζίρο 120.000 ευρώ το χρόνο και απασχολούν έναν υπάλληλο, το δεύτερο τη συνένωση ενός μεγαλύτερου (που κάνει τζίρο 45.000- 50.000 ευρώ το μήνα) με τρία περιφερειακά με τζίρο  12.000 ευρώ το μήνα (και στις δύο περιπτώσεις τα φαρμακεία εξακολουθούν να λειτουργούν στους προϋπάρχοντες χώρους λειτουργίας) και το τρίτο σενάριο  αφορά τη συστέγαση τριών μικρών φαρμακείων σε ένα χώρο. Μαζί με τα προηγούμενα εκπονήθηκε και ένα τέταρτο σενάριο που αφορούσε πραγματικά δεδομένα, μία μελέτη περίπτωσης σε ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου, όπου από τα δέκα λειτουργούντα φαρμακεία η μελέτη προϋποθέτει ότι θα συνεργαστούν τα επτά μεταξύ τους και μάλιστα από αυτά συστεγάζονται τα τέσσερα με υψηλά λειτουργικά κόστη σε δύο.

Τα ειδικά θέματα

Κλείνοντας την παρουσίαση ο κ. Γουβάλας αναφέρθηκε στα ειδικά θέματα σύστασης και λειτουργίας συμπράξεων/συνενώσεων φαρμακείων που θα πρέπει να διευθετηθούν ώστε να ολοκληρωθεί η θέσπιση του σχετικού νομοθετικού πλαισίου.

Εν ολίγοις αυτά αφορούν το ενιαίο νομικό σχήμα, τη νομική μορφή, το όριο συμμετεχόντων – ποσοστών συμμετοχής, την κοινή αποθήκη, το θέμα της μίας άδειας ανά φαρμακοποιό, τα γεωγραφικά όρια δραστηριοποίησης, θέματα που αφορούν την μεταβίβαση/αποχώρηση χωρίς μεταβίβαση, το branded network και την ονομασία σχήματος.

Σε αυτό το κομμάτι όπως είπε ο κ. Γουβάλας η επιτροπή συγκέντρωσε τα στοιχεία που έπρεπε, τις παρατηρήσεις για το τι δουλεύει και τι όχι έχοντας μία βοήθεια από την Deloitte και για το τι συμβαίνει σε άλλες χώρες και σε αγαστή συνεργασία με τον νομικό σύμβουλο του ΠΦΣ διαμορφώθηκε μία πρόταση αλλαγής του νομικού πλαισίου λειτουργίας ώστε να βελτιωθούν προβληματικά σημεία του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου.

Βεβαίως η πρόταση αυτή θα περάσει από τη Γενική Συνέλευση του ΠΦΣ για τις όποιες παρατηρήσεις προκειμένου να εγκριθεί και στη συνέχεια θα γίνει η προσπάθεια η κυβέρνηση να νομοθετήσει προς την κατεύθυνση στήριξης αυτής της πρωτοβουλίας που μπορεί να αλλάξει σε σημαντικό βαθμό το σημερινό τοπίο των φαρμακείων στην Ελλάδα.