Της Τάνιας Η. Μαντουβάλου

Δυστυχώς η συμμετοχή των γιατρών στο θεσμό του προσωπικού γιατρού παραμένει σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Το σύνολο των ιδιωτών γιατρών που έχουν ενταχθεί στο σύστημα είναι περίπου 850, στην Αττική 450 για πέντε εκατομμύρια πληθυσμό, και άλλοι 2300 γιατροί των δημοσίων δομών ΠΦΥ(Κέντρα Υγείας- ΤΟΜΥ) οι οποίοι εντάσσονται υποχρεωτικά, δηλώνει σε συνέντευξη του στο DailyPharmaNews ο Γενικός Γραμματέας του ΠΙΣ Γιώργος Ελευθερίου. Για να επισημάνει στη συνέχεια ότι «πρόκειται για ένα σύστημα προσωπικού γιατρού που στηρίζεται κυρίως στους γιατρούς του δημοσίου, οι οποίοι όμως είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένοι με άλλα καθήκοντα.

Για να κλείσει ένας πολίτης ραντεβού σε ένα κέντρο υγείας πριν εφαρμοστεί το σύστημα, μπορεί να ξόδευε ακόμη και αρκετές εβδομάδες. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν οι συνάδελφοι αυτοί παρά την καλή τους θέληση σε ένα ακόμη επιπρόσθετο καθήκον».

Ιδιαίτερα στην Αθήνα, συνεχίζει ο κ. Ελευθερίου, που οι δημόσιες δομές είναι πολύ λίγες, (πολύ λίγα κέντρα υγείας και ΤΟΜΥ), το αποτέλεσμα είναι οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να βρουν προσωπικό γιατρό προκειμένου να δηλώσουν, έτσι ώστε να αποφύγουν το πρόστιμο που θα εφαρμοστεί από πρώτης Οκτωβρίου.

Η πολιτική των προστίμων ναρκοθετεί την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το σύστημα

Και το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι, στην πράξη, θα εφαρμοστεί το πρόστιμο ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος μείνει εκτός συστήματος, γιατί δεν υπάρχει διαθέσιμος προσωπικός γιατρός;

«Εμείς ως ΠΙΣ έχουμε διαφωνήσει με τα πρόστιμα, θεωρώντας ότι ο προσωπικός γιατρός θα έπρεπε να είναι δικαίωμα και όχι υποχρέωση. Η πολιτική των προστίμων ναρκοθετεί την εμπιστοσύνη του πολίτη προς το σύστημα του προσωπικού γιατρού, που εμείς στηρίζουμε, αλλά με διαφορετικούς όρους. Άλλωστε έχουμε προσφύγει στο ΣΤΕ για τα πρόστιμα θεωρώντας τα ως αντισυνταγματικά. Η δική μας τοποθέτηση είναι να καταργηθούν πλήρως».

Για ποιους λόγους δεν υπάρχει ενδιαφέρον από πλευράς ιδιωτών γιατρών

Γιατί όμως δεν υπάρχει ενδιαφέρον από πλευράς ιδιωτών ιατρών να ενταχθούν στο σύστημα, ερωτάται ο ΓΓ του ΠΙΣ. «Οι λόγοι είναι οικονομικοί και θεσμικοί. Όσον αφορά το οικονομικό, παρά τα μεγάλα ποσά που έχουν ακουστεί, θα πρέπει να επισημάνω ότι είναι μικτές αποδοχές, και αν κανείς αφαιρέσει το κόστος της γραμματειακής υποστήριξης, τα ενοίκια, φως, νερό, τηλέφωνα, αναλώσιμα, κόστος αστικής ευθύνης συν το 35% της εφορίας, το τελικό ποσό που μένει στο γιατρό μηνιαίως είναι στα 1000 ευρώ, καθαρά, για 2000 ασθενείς.

Αντίστοιχα ποσά σε άλλες χώρες που εφαρμόζεται το σύστημα όπως πχ Κύπρος είναι 180.000 μικτά ετησίως, ενώ εδώ είναι 60.000. Στην Ιρλανδία αυτό που δίνουμε εμείς το χρόνο, το δίνει η Ιρλανδία το μήνα». Υπάρχουν όμως και σοβαρά θεσμικά προβλήματα όπως πχ δεν τίθεται όριο μηνιαίων επισκέψεων ανά ασθενή και ανά μήνα, λέει ο κ. Ελευθερίου και τονίζει ότι τίθενται ποινικές ρήτρες μόνο για τον γιατρό και όχι για τον ΕΟΠΥΥ.

«Αν πχ έχει καθυστέρηση στις πληρωμές ο ΕΟΠΥΥ δεν αντιμετωπίζει καμία συνέπεια. Αντίθετα ο γιατρός θα υπόκειται στον έλεγχο του διοικητή του κέντρου υγείας που θα ανήκει, με αποτέλεσμα να μετατρέπεται το ιδιωτικό του ιατρείο σε δημόσια δομή, με το κόστος λειτουργίας να πληρώνεται από το γιατρό. Επίσης δεν δίνεται η δυνατότητα ιδιωτικής αμοιβής εκτός του ωραρίου λειτουργίας, για τον ΕΟΠΥΥ. Και δεν έχει υλοποιηθεί η πρόβλεψη του νόμου που δίνει τη δυνατότητα να δηλώνει ο πολίτης προσωπικό γιατρό, ανεξαρτήτως αν ο γιατρός έχει ή όχι σύμβαση με τον ΕΟΠΥΥ».

Ο προσωπικός γιατρός δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από προσωπικός συνταγογράφος

Πιστεύετε ότι θα λειτουργήσει τελικά ο θεσμός με όλα αυτά που περιγράφετε; Είναι η επόμενη ερώτηση που θέτουμε στο ΓΓ του Πανελληνίου Ιατρικού Συλλόγου. «Καταλήγουμε να φτιάξουμε για άλλη μία φορά στην Ελλάδα μία εικονική πραγματικότητα, όπου ο προσωπικός γιατρός δεν θα είναι τίποτα παραπάνω από προσωπικός συνταγογράφος, και μάλιστα εξ αποστάσεως. Και αυτό γιατί παρά το γεγονός θα πρέπει να υπάρχει προσωπικός γιατρός, δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες θεσμικές αλλαγές που ήδη ανέφερα, προκειμένου να λειτουργήσει. Ως εκ τούτου εκτιμώ ότι παρά τον αρχικό σχεδιασμό, το σύστημα θα εκφυλιστεί στο επίπεδο της απλής συνταγογράφησης εξ αποστάσεως. Δυστυχώς ο αρχικός σχεδιασμός για αποσυμφόρηση των νοσοκομείων δεν πρόκειται να επιτευχθεί».

Όσον αφορά τους ανασφάλιστους, για να μπορέσουν να συνταγογραφήσουν τα φάρμακα τους, σύμφωνα με τον κ. Ελευθερίου, θα πρέπει πλέον να απευθυνθούν στις δημόσιες δομές, αποκλειστικά, «με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να έχουμε φορτώσει ακόμη περισσότερο τις ήδη φορτωμένες δημόσιες δομές που σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντεπεξέθουν σε όλο αυτό το φόρτο. Αυτό έχει ως συνέπεια τη μεγάλη ταλαιπωρία των ανασφάλιστων πολιτών. Το πιο απλό παράδειγμα είναι ότι για να συνταγογραφήσει κάποιος μία αντιβίωση που πρέπει να τη λάβει άμεσα, μπορεί να χρειαστεί και εβδομάδες μέχρι να βρει ραντεβού. Συμπερασματικά πρέπει να καθίσουμε με σοβαρότητα να τα δούμε όλα από την αρχή, αν θέλουμε να προσφέρουμε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας στους Έλληνες πολίτες».