Της Τάνιας Η. Μαντουβάλου

Μπορεί ένα από τα ατού της κυβέρνησης Μητσοτάκη να είναι η σημαντική αύξηση των κλινών ΜΕΘ, ωστόσο για να λειτουργήσουν αυτές, χρειάζονται εξειδικευμένο προσωπικό, στο οποίο υστερούμε.

Η Ελλάδα λειτουργεί με σχεδόν το μισό προσωπικό από την μικρότερη αποδεκτή αναλογία που ισχύει για τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, είχε παραδεχτεί κατά την ομιλία της τον περασμένο Οκτώβρη, στο 24ο συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Management Υπηρεσιών Υγείας, η καθηγήτρια Πνευμονολογίας και Εντατικής θεραπείας, Διευθύντρια ΜΕΘ του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός» και νυν υπηρεσιακή υπουργός Υγείας Αναστασία Kοτανίδου. «Στις ΜΕΘ απαιτείται για 6 κλίνες να υπάρχουν 6 εξειδικευμένοι γιατροί. Για κλινικές πάνω από έξι κλίνες προστίθεται ένας γιατρός, για κάθε δύο κλίνες. Το μεγάλο πρόβλημα είναι οι νοσηλευτές. Η ιδανική αναλογία νοσηλευτών σε κυκλικό ωράριο είναι 6:1. Μικρότερη αποδεκτή αναλογία για την ελάχιστα ασφαλή λειτουργία βαριά πασχόντων είναι 4:1.Εάν η αναλογία αυτή μειωθεί ελαττώνονται οι λειτουργούσες κλίνες ΜΕΘ».

Για τη χώρα μας αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός, είχε επισημάνει η διακεκριμένη πνευμονολόγος: «Οι ΜΕΘ το μεγαλύτερο διάστημα στην Ελλάδα, δουλεύουν με μία αναλογία 2:1 ή 2,2:1. Βέβαια στην Ευρώπη, η μικρότερη αποδεκτή αναλογία είναι 4:1, ειδικά για βαριά πάσχοντες».

Ωστόσο η καθηγήτρια σε συνέντευξη της στο Πρακτορείο FM, την ίδια περίοδο, είχε τονίσει ότι η λειτουργία των ΜΕΘ ακόμα και με την τεράστια έλλειψη προσωπικού στην Ελλάδα, είναι ασφαλής, γιατί οι άνθρωποι, οι οποίοι δουλεύουν στις εντατικές κάνουν τα αδύνατα δυνατά να τα καταφέρουν και να σώσουν ζωές. Το ερώτημα βέβαια είναι τι θα γίνει όταν αυτοί οι άνθρωποι σταματήσουν να κάνουν τα αδύνατα δυνατά.

Η εκπαίδευση του προσωπικού απαιτεί σχεδιασμό σε βάθος δεκαετιών

Ο αναπληρωτής καθηγητής Υγιεινής και Επιδημιολογίας, κλινικός ιολόγος Γκίκας Μαγιορκίνης από την πλευρά του, στο βιβλίο του «Χρονικό Των Ιών», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος, αναφερόμενος στο τι μπορούμε να κάνουμε, ώστε την επόμενη φορά να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την όποια πανδημία πιο αποτελεσματικά και πιο έγκαιρα, γράφει:

«Η πανδημία, μας δίδαξε ότι χρειάζονται ισχυρές νοσοκομειακές υποδομές, με τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας να βρίσκονται στο επίκεντρο της αντιμετώπισης, αλλά και καλά καταρτισμένο ιατρονοσηλευτικό προσωπικό, με τους εξειδικευμένους ιατρούς να αποτελούν την αιχμή του δόρατος. Και ενώ οι υποδομές μπορούν θεωρητικά να ετοιμαστούν από τη «μία ημέρα στην άλλη», η εκπαίδευση του προσωπικού απαιτεί σχεδιασμό σε βάθος δεκαετιών. Ένας ιατρός σπουδάζει 6 χρόνια για το πρώτο πτυχίο και στη συνέχεια χρειάζεται 5 χρόνια για τις περισσότερες από τις ιατρικές ειδικότητες. Για να εξειδικευτεί ένας ειδικός ιατρός στην εντατικολογία, που ασχολείται με τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, χρειάζεται τουλάχιστον δύο χρόνια επιπλέον.

Η λογική, λοιπόν, λέει ότι τα όποια κενά δημιουργούνται σε ιατρικό προσωπικό είναι αδύνατον να καλυφθούν σε μικρό χρονικό διάστημα και, συνεπώς, αν υπάρχουν κενά, είναι φύσει αδύνατον να καλυφθούν σε επείγουσες συνθήκες. Η εξασφάλιση του κατάλληλου ιατρικού δυναμικού είναι μακροπρόθεσμος στόχος και συμπεριλαμβάνει την επένδυση».

Ο κ. Μαγιορκίνης στο βιβλίο του αναφέρεται και στην παροχή ελκυστικών κινήτρων που να οδηγούν τους νέους ιατρούς σε σχετικές με την πανδημική αντιμετώπιση ειδικότητες.

Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν γιατροί στις εντατικές

Κάτι που αποτελεί ήδη πάγιο αίτημα εντατικολόγων και αναισθησολόγων. «Οι εντατικολόγοι στην Ελλάδα, σε ποσοστό 70% έχουν ξεπεράσει τα 55-60. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχουν γιατροί στις εντατικές, που να έχουν την εμπειρία των γιατρών, που αυτή τη στιγμή τις λειτουργούν», είχε επισημάνει στο συνέδριο που προαναφέραμε η κ. Kοτανίδου.

Παραδοσιακά οι υπουργοί σε υπηρεσιακές κυβερνήσεις κάνουν διαχείριση και διεκπεραίωση. Μήπως όμως αυτή τη στιγμή δίνεται στην κ. Κοτανίδου, που γνωρίζει όσο λίγοι στην Ελλάδα τις εντατικές και τα προβλήματα τους, η δυνατότητα να βάλει ένα μικρό λιθαράκι, προκειμένου να φτιαχτεί έστω και το κλίμα για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες κάτω από τις οποίες θα στελεχωθούν όπως πρέπει οι ΜΕΘ, και να μην μένουμε απλά με τον άρτιο εξοπλισμό, αλλά χωρίς τους ανθρώπους εκείνους που μπορούν να τον λειτουργήσουν σωστά;

Ίδωμεν. Η καθηγήτρια άλλωστε μόλις έπιασε δουλειά στην Αριστοτέλους και όπως έχει αποδείξει, το λέει η περδικούλα της.