Της Τάνιας Η. Μαντουβάλου

Υπάρχουν μελέτες που δείχνουν ότι οι παρεμβάσεις που είχαν γίνει στην περιοχή του Θεσσαλικού κάμπου τα τελευταία 50 χρόνια, ευθύνονται εν μέρει για τα τόσο έντονα αποτελέσματα της κακοκαιρίας, λόγω του ότι έχει αλλάξει η χρήση γης. Και αυτό έχει αλλάξει τις λεκάνες απορροής των υδάτων, κλείνοντας ουσιαστικά οδούς αποροής προς της θάλασσα. Μάλιστα κάποιοι ντόπιοι μιλούν για αλλαγή της κοίτης του Πηνειού. 

Τα παραπάνω δηλώνει στο  DailyPharmaNews, ο καθηγητής Περιβαλλοντικής και Υγειονομικής Μηχανικής στο ΑΠΘ και στο Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών της Παβία, Πρόεδρος & Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών (ΕΙΕ) Δημοσθένης Σαρηγιάννης. Η διεθνής εμπειρία, σύμφωνα με τον καθηγητή, δείχνει ότι σε περιοχές που έχει γίνει χρήση γεωργικών μηχανημάτων και  φυτοφαρμάκων, και  υπάρχουν καύσιμα, χημικά, λάδια,  δημιουργείται  ένα κλίμα τοξικότητας, αν κάποιος έρθει σε επαφή μέσω νερού. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν και τόσες χιλιάδες νεκρά ζώα. «Ωστόσο το πρόβλημα θα είναι πολύ μεγαλύτερο όταν αποστραγγιστούν τα νερά, οπότε και αυτές οι ουσίες θα έχουν εμποτίσει τη λάσπη αρχικά, και στη συνέχεια το υπέδαφος, και δυνητικά  θα  μιλάμε  για επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα. Είναι επιτακτική ανάγκη να ελεγχθεί το περιβάλλον, όταν αποστραγγιστούν τα νερά. Και  με δεδομένο ότι γνωρίζουμε τι υπήρχε πριν από την πλημμύρα, θα πρέπει  να γίνουν  στοχευμένες και συστηματικές δειγματοληψίες, προκειμένου  να καταγραφεί η επιμόλυνση, έτσι ώστε  με βάση αυτά τα δεδομένα, να προχωρήσει η διαδικασία αποκατάστασης».

Να πραγματοποιηθεί πρόγραμμα ανάλυσης νερού σε βάθος χρόνου

 Όπως εξηγεί ο κ. Σαρηγιάννης «αποκατάσταση δεν είναι μόνο να απομακρύνουμε  τη λάσπη από το γόνιμο έδαφος, αλλά να δούμε που υπάρχει μόλυνση, για να καθαρίσουμε, να διασπάσουμε  τις οργανικές ενώσεις που μπορεί να έχουν επιμολύνει το έδαφος, είτε με μηχανικές είτε με βιολογικές μεθόδους».   

Όσον αφορά το ερώτημα μετά από πόσο καιρό ενδέχεται να ξαναγίνει πόσιμο το νερό της περιοχής ο κ. Σαρηγιάννης απαντά:«Στις μεγάλες πόλεις π.χ. Τρίκαλα- Καρδίτσα, Λάρισα, όπου υπάρχουν δυνατότητες απολύμανσης, θεωρώ ότι με την κατάλληλη επεξεργασία, ενδεχομένως σε δύο εβδομάδες το νερό να έχει καθαρίσει. Όχι όμως στα χωριά, που οι κάτοικοι δεν παίρνουν νερό από τοπικό δίκτυο ύδρευσης, αλλά πολύ συχνά  έχουν δικά τους πηγάδια και γεωτρήσεις». Ένα πολύ σημαντικό θέμα με τις αναλύσεις του νερού, τονίζει ο κ. Σαρηγιάννης, είναι πότε γίνεται η μέτρηση. «Είναι δηλαδή πολύ σημαντικό να υπάρξει ένα πρόγραμμα που να μετράει την ποιότητα του νερού και στις μεγάλες μονάδες και στις γεωτρήσεις και παντού, σε βάθος χρόνου, γιατί αν υπάρχει πιθανότητα επιμόλυνσης των υπόγειων υδάτων μέσα από την αποστράγγιση, τότε μπορεί να μην φανεί τώρα, αλλά μετά από έναν ή δύο μήνες». Καταλήγοντας ο κ. Σαρηγιάννης εκτιμά ότι στην παρούσα φάση της έκτακτης ανάγκης θα μπορούσαν να βοηθήσουν στις μετρήσεις του νερού, όλα τα εργαστήρια της χώρας.