Της Τάνιας Η. Μαντουβάλου

Η θέσπιση επιτροπών που δεν προβλέπονται ούτε από το δημόσιο λογιστικό σύστημα, ούτε από τα καθήκοντα μιας διοίκησης Νοσοκομείου, φαίνεται να έχει συμβάλλει σημαντικά την τελευταία τριετία στην λειτουργία του πρώτου πανελλαδικά Νοσοκομείου σε νοσηλείες για το 2022, που δεν είναι άλλο από το «Αττικόν».

Ένα Νοσοκομείο, δυναμικότητας 730 κλινών  που ενσωματώνει το 99% των ειδικοτήτων του ιατρικού φάσματος σε ένα ογκώδες κτίριο  78.000 τ μ. «Βλέποντας τη μεγάλη κινητικότητα του Νοσοκομείου, θεσπίσαμε όταν αναλάβαμε πριν 4 χρόνια, επιτροπή παρακολούθησης νοσηλείας ασθενών, ανέφερε από το βήμα του «Πανελλήνιου Συνεδρίου για τα Οικονομικά και τις Πολιτικές της Υγείας»,  ο διοικητής του Νοσοκομείου Σπύρος Αποστολόπουλος και εξήγησε την λειτουργία της.  «Μέσω αυτής της επιτροπής παρακολουθούμε χρόνους διενέργειας εσωτερικών εξετάσεων, προκειμένου να επιταχύνεται  η νοσηλεία και άρα να φεύγουν οι ασθενείς με πιο ολοκληρωμένη διάγνωση, όσο το δυνατόν γρηγορότερα, απομειώνοντας την περιττή παραμονή τους στο χώρο του Νοσοκομείου  και  αποφεύγοντας παράλληλα ανεπιθύμητες συνέπειες». 

 Ο κ. Αποστολόπουλος αναφέρθηκε  επίσης στην συγκρότηση επιτροπής παρακολούθησης της φαρμακευτικής δαπάνης και μείωσης του κόστους. «Η απόφαση μας για τη συγκρότηση αυτής της επιτροπής είχε σκοπό όχι να περιορίσει ή να στερήσει το φάρμακο σε κατηγορίες ασθενών, αλλά να δίνει τη  δυνατότητα να παρέχονται και εναλλακτικές μέθοδοι θεραπείας. Συλλέξαμε  στατιστικά στοιχεία, κάναμε μηνιαία συνάντηση αποτιμώντας τη φαρμακευτική δαπάνη, κατηγοριοποίησαμε στο φαρμακείο μας 10 βασικές κατηγορίες των φαρμάκων που θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε και από αυτές τις 10 κατηγορίες φαρμάκων προσεγγίσαμε εκείνες που παρέχουν την δυνατότητα  χρήσης εναλλακτικών και ισοδύναμων (σσ με τα ίδια θεραπευτικά αποτελέσματα) θεραπειών των ασθενών».

Όσον αφορά την περίοδο της πανδημίας ο κύριος Αποστολόπουλος ανέφερε ότι  συγκροτήθηκε μία διεπιστημονική και διυπηρεσιακή επιτροπή που συνεδρίασε 350 φορές σε διάρκεια 2,5 ετών, οποία καθημερινά αποτύπωνε σε ένα τεράστιο όγκο ασθενών τις ανάγκες εσωτερικών τροποποιήσεων και τις διαδικασίες που το Νοσοκομείο έπρεπε σε ελάχιστο χρόνο να διεκπεραιώσει για να προσαρμόσει τη λειτουργία του ανάγκες που δημιουργούσε η πανδημία». Η παρέμβαση και στον τομέα του φαρμάκου και στον τομέα της  διαχείρισης της καθημερινότητας του Νοσοκομείου δημιούργησε μία νέα κουλτούρα στο προσωπικό και στους επαγγελματίες, είπε ο κ. Αποστολόπουλος, επισημαίνοντας ότι έχουν αμβλυνθεί αρκετά προβλήματα, «χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποια δεν εξακολουθούν να υπάρχουν». Με αυτές τις πρακτικές πάντως και την διαλειτουργικότητα μεταξύ των υπηρεσιών, θα έλεγε κανείς ότι γεφυρώνεται το ιεραρχικό κενό που υπάρχει σε έναν δημόσιο νοσοκομειακό οργανισμό, καθώς με τις πρωτοβουλίες αυτές δημιουργούνται στοχευμένες ομάδες εργασίας που αλληλεπιδρούν,  για την καλύτερη εξυπηρέτηση και διακίνηση των ασθενών.