ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΕΙΟ

Γ. Δαγρές: Όπως και να το δούμε, τελικά οι συμμετοχές των ασθενών στα φάρμακα αυξήθηκαν

Γ. Δαγρές: Όπως και να το δούμε, τελικά οι συμμετοχές των ασθενών στα φάρμακα αυξήθηκαν

Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

 

Ο τρόπος προσέγγισης μίας κατάστασης πάντα έχει την αξία της, αφού επιτρέπει μία πιο ολοκληρωμένη, από διαφορετικές οπτικές πλευρές, εικόνα αλλά και δυνατότητα κριτικής της.

Έτσι ναι μεν η πρόσφατη Υπουργική Απόφαση του αρμόδιου Υπουργού Υγείας κ. Άδωνη Γεωργιάδη να μπει ένα πλαφόν στην αύξηση της τιμής των γενοσήμων ώστε για κανένα γενόσημο φάρμακο η διαφορά ασφαλιστικής και λιανικής τιμής να μην ξεπερνάει τα τρία ευρώ, θεωρήθηκε και ήταν σημαντική παρέμβαση ώστε οι πολίτες να μην βρεθούν ξαφνικά εξαιτίας μίας νομοθετικής παρέμβασης να βάλουν πολύ βαθύτερα το χέρι στην τσέπη για να μπορούν να συνεχίσουν να παίρνουν το φάρμακό τους, ωστόσο αυτή είναι μία μόνο προσέγγιση.

Μία διαφορετική προσέγγιση του θέματος έκανε ο Α’ Αντιπρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής και μέλος του Δ.Σ. του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου κ. Γιάννης Δαγρές μιλώντας στον ΣΚΑΪ – RADIO και στην εκπομπή «Στιγμιότυπα».

Όπως και να το δει κανείς, κατά τον κ. Δαγρέ, όσα κι αν μεσολάβησαν τις τελευταίες ημέρες, με το νέο δελτίο τιμών αυξήθηκαν τελικά οι συμμετοχές που πληρώνει ο κόσμος για φάρμακα. «Ακόμη κι αυτά τα τρία ευρώ που είναι επιπλέον αύξηση συμμετοχής για μένα κακώς υπάρχουν» ανέφερε χαρακτηριστικά τονίζοντας παράλληλα τον ρόλο που έπαιξαν οι φαρμακοποιοί στο να υπάρξει η διορθωτική κίνηση του Υπουργού, αφού υπενθύμισε ότι με το νέο Δελτίο Τιμών της Δευτέρας 12/2/2024 αρχικά αυξήθηκαν οι συμμετοχές των ασθενών σε 1.700 φάρμακα (γενόσημα κατά κανόνα) και μάλιστα ως και 70-80% σε κάποιες περιπτώσεις.

Αν και όπως παραδέχτηκε ο κ. Δαγρές τα αντανακλαστικά του Υπουργείου αυτή τη φορά ήταν πολύ καλά και επενέβη ταχύτατα για να διορθώσει το λάθος το οποίο είχε να κάνει με τον τύπο που χρησιμοποιήθηκε για να βγουν οι τιμές αποζημίωσης, παραμένει πρόβλημα, κατά την άποψή του, το  ότι τελικά υπήρξε αύξηση στη συμμετοχή των ασθενών. Αυτό δεν θα έπρεπε να γίνει, συνέχισε, σε μία κοινωνία που ήδη μαστίζεται, μία 2ετία σχεδόν τώρα, από ασύδοτη ακρίβεια σε τόσα και τόσα αγαθά πρώτης ανάγκης, και μάλιστα με τα εισοδήματα για πολλούς ανθρώπους καθηλωμένα σε χαμηλά επίπεδα αλλά και σε μία κοινωνία που έχει δει τη μέση συμμετοχή στα φάρμακα να εκτοξεύεται από το 10-11% περίπου που ήταν το 2010 στο σχεδόν 30% μέχρι το 2014, και σήμερα να συνεχίζει να παραμένει αρκετά πιο πάνω από το 20%.

Ο Α’ Αντιπρόεδρος του ΦΣΑ θεωρεί ότι η κυβέρνηση και το Υπουργείο Υγείας αυξάνουν τη συμμετοχή των ασθενών ενώ κανονικά ο στόχος είναι να μειώνονται συνεχώς οι συμμετοχές στα φάρμακα, ειδικά τώρα που πλέον η χρήση νέων τεχνολογιών δίνει τη δυνατότητα σημαντικού περιορισμού στις περιττές σπατάλες σε φάρμακα, δηλαδή που δεν έχει πλέον τόσο όσο παλαιότερα τη δικαιολογία της ανάγκης προστασίας των πόρων για φάρμακα από ατασθαλίες. Επιπλέον, πάντα κατά την άποψή του, δεν υπάρχει ούτε η δικαιολογία της μείωσης της εξωνοσοκομειακής φαρμακευτικής δαπάνης για να γίνει χώρος για τα ακριβά φάρμακα σπάνιων παθήσεων, αφού δεν είναι σωστό για μία πολιτισμένη κοινωνία να λέμε ή ο ένας ασθενής ή ο άλλος, ο ένας σε βάρος του άλλου.

Ο κ. Δαγρές τάχθηκε επίσης ενάντια στη λογική της αύξησης των συμμετοχών των ασθενών στα φάρμακα ως μέσου για τη μείωση των επιβαρύνσεων (του clawback) των φαρμακοβιομηχανιών.  

Απαντώντας τέλος σε ερώτηση – παρατήρηση ακροατή που του μεταφέρθηκε από τον δημοσιογράφο, ότι στις Η.Π.Α. ένα φάρμακο που εδώ στην Ευρώπη κάνει πχ. 110 ευρώ, εκεί μπορεί να κάνει και 1.000 ευρώ ο κ. Δαγρές απάντησε ότι οι Η.Π.Α., μοιάζουν με έναν υπανάπτυκτο γίγαντα που μπορεί να στείλει άνθρωπο στο Φεγγάρι, αλλά δεν μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπή και ανθρώπινη υγεία στους πολίτες της. Και αυτό, όπως είπε, κυρίως επειδή εκεί, και μεταξύ άλλων, αφενός δεν υπάρχει Κρατική Διατίμηση στα φάρμακα, όπως εδώ στην Ευρώπη, και οι εταιρείες «βαράνε τις τιμές στο κεφάλι» ασύδοτες, αφετέρου επειδή εκεί επιτρέπεται, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει εδώ, η ελεύθερη διαφήμιση στα φάρμακα με συνέπεια να υποδαυλίζεται η πολυφαρμακία. Με άλλα λόγια εκεί το βλέπουν το φάρμακο πολύ πιο επιχειρηματικά και πολύ λιγότερο υγειονομικά απ΄ ό,τι εδώ, και γι΄ αυτό παρουσιάζονται τέτοια νοσηρά φαινόμενα στα φάρμακα.