από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Σε κάθε ώρα που ένας γιατρός αφιερώνει στην άμεση φροντίδα του ασθενή του αντιστοιχούν περίπου πέντε ώρες σε άλλες εργασίες, οι οποίες, συνήθως, σχετίζονται με την εργασία στον υπολογιστή, διαπιστώνει μια ελβετική μελέτη.

Οι συγκεκριμένες διαπιστώσεις της μελέτης βασίζονται σε παρατήρηση του έργου μόλις 36 ειδικευόμενων γιατρών, σε ένα νοσοκομείο στην Ελβετία. Ωστόσο, η έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα έχει ξεκινήσει αρκετές δεκαετίες πριν -περισσότερο από μισό αιώνα- και έχει καταγράψει μία παρόμοια αντιστοιχία στο χρόνο που είναι αφιερωμένος στη φροντίδα του ασθενή και στις δευτερεύουσες υποχρεώσεις ενός γιατρού, σύμφωνα με όσα αναφέρει η  Δρ Nathalie Wenger, επικεφαλής συγγραφέας της παρούσας μελέτης. «Δεν έχει πραγματικά αλλάξει κάτι τα τελευταία 50 χρόνια», επισημαίνει η Wenger, ερευνήτρια στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Λωζάνης.

Κατά το διάστημα παρατήρησης, οι γιατροί αφιέρωναν κατά μέσο όρο 1,7 ώρες ανά βάρδια με τους ασθενείς τους, 5,2 ώρες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και 13 λεπτά κάνοντας ταυτόχρονα και τα δύο, αναφέρουν η Wenger και οι συνεργάτες της, στο περιοδικό Annals of Internal Medicine.

Λιγότερος χρόνος στον υπολογιστή δε σημαίνει κατ΄ ανάγκη καλύτερη φροντίδα των ασθενών. Αν, ωστόσο, απασχολούνταν κάπως λιγότερο σε περιφερειακές εργασίες οι γιατροί, η απελευθέρωση χρόνου θα μπορούσε να μειώσει το άγχος τους και να τους βοηθήσει στην ιατρική εκπαίδευση, σχολίασε η Wenger, η οποία μαζί με τους συνεργάτες της παρατήρησαν, στο πλαίσιο της συγκεκριμένης μελέτης, επαγγελματίες υγείας για περίπου 700 ώρες, κατά τη διάρκεια της νοσοκομειακής τους βάρδιας, που καθημερινά διαρκούσε περίπου 11,6 ώρες, συνήθως 1,6 ώρες περισσότερο από ό, τι προέβλεπε το πρόγραμμα.

«Τα ευρήματα αυτά έρχονται να προστεθούν στα διαρκώς αυξανόμενα δεδομένα μίας γενικότερης έρευνας-τεκμηρίωσης για το πόσο μεγάλο μέρος του χρόνου των γιατρών καταλαμβάνουν τα διοικητικά τους καθήκοντα, υπογραμμίζει η Δρ Susan Thompson Hingle, ερευνήτρια στο Southern Illinois University School of Medicine.

Κατά τη διάρκεια της ημερήσιας βάρδιάς τους, οι γιατροί δαπανούν περίπου:

• 52% του χρόνου τους, σε δραστηριότητες που σχετίζονται έμμεσα με τους ασθενείς, όπως στην καταγραφή στα ιατρικά αρχεία, σε συνεργασία με άλλους κλινικούς γιατρούς, αναζητώντας πληροφορίες για τη θεραπεία των ασθενών κ.α.

• 28% του χρόνου τους, στην άμεση περίθαλψη των ασθενών, συμπεριλαμβανομένων κλινικών εξετάσεων, ιατρικών διαδικασιών και της αξιολόγησης, με τους συναδέλφους τους, της θεραπείας των ασθενών.  

• 2% του χρόνου τους, σε επικοινωνία με τους ασθενείς και τις οικογένειες τους,

• 6% του χρόνου τους, είτε διδάσκοντας είτε στην προσωπική τους κατάρτιση ή σε ακαδημαϊκή έρευνα.

«Κάθε νέα διαπίστωση, σχετική με τη γενικότερη μελέτη πάνω στο θέμα, επιβεβαιώνει το τεράστιο διοικητικό βάρος με το οποίο έρχονται αντιμέτωποι, καθημερινά, οι ειδικευόμενοι και μη γιατροί, ανεξάρτητα από την ειδικότητα, τη δομή Υγείας ή τη χώρα που βρίσκονται», λέει η Δρ Hingle.  «Για αυτό και οι ασθενείς, συχνά, παραπονούνται ότι οι γιατροί δεν αφιερώνουν αρκετό χρόνο μαζί τους αλλά ότι περισσότερο αφοσιώνονται στον υπολογιστή τους», προσθέτει.

«Όταν η προσοχή μας δεν είναι στραμμένη κυρίως στον ασθενή, χάνουμε σημαντικές πληροφορίες, λεκτικές και μη, αποσπάται η προσοχή μας και δεν ακούμε ενεργά. Χάνουμε την ευκαιρία να οικοδομήσουμε μια αξιόπιστη, θεραπευτική σχέση με τον ασθενή μας. Χωρίς αυτή τη σχέση γιατρού-ασθενή, η ψυχολογία και η συμμόρφωση των ασθενών δεν είναι εκείνες που θα βοηθήσουν στην καλύτερη έκβαση της θεραπείας τους», κατέληξε η Δρ Hingle.