Από τη Ρούλα Σκουρογιάννη

Μια μελέτη, που δημοσιεύτηκε στη Δανία, έχει διαπιστώσει ότι η χρήση παυσίπονων με δραστική την ιβουπροφαίνη συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανακοπής. Ειδικότερα, η έρευνα προειδοποιεί εναντίον της άποψης ότι η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη, δεν ενέχουν κανέναν κίνδυνο και τονίζει ότι αντενδείκνυνται για άτομα με ιστορικό καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Η μελέτη διερεύνησε 28.000 περιστατικά στη Δανία τα οποία είχαν υποστεί καρδιακή ανακοπή και εξέτασε το ενδεχόμενο χρήσης ΜΣΑΦ για 30 ημέρες πριν από τα καρδιακό επεισόδιο. Ήταν δυνατό να γίνει αυτή η έρευνα, διότι για πολλά ΜΣΑΦ στη Δανία απαιτείται ιατρική συνταγή και, επομένως, οι ερευνητές μπορούσαν να διαπιστώσουν αν ένας ασθενής χρησιμοποίησε σχετικά παυσίπονα.

Από εκείνους που έλαβαν ΜΣΑΦ, η χρήση της ιβουπροφαίνης συσχετίστηκε με αύξηση κατά 31% του κινδύνου καρδιακής ανακοπής. Επίσης, οι ασθενείς που λαμβάνουν δικλοφενάκη, ένα άλλο ΜΣΑΦ που διατίθεται μόνο με ιατρική συνταγή στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, βρέθηκαν να έχουν 50% αύξηση του κινδύνου καρδιακής ανακοπής.

«Επιτρέποντας την αγορά αυτών των φαρμάκων χωρίς συνταγή και χωρίς οποιαδήποτε συμβουλή ή περιορισμό, στέλνουμε το μήνυμα προς το κοινό ότι είναι ασφαλή. Τα ευρήματα αποτελούν μια σκληρή υπενθύμιση ότι τα ΜΣΑΦ δεν είναι αβλαβή. Η ιβουπροφαίνη και η δικλοφενάκη, δύο φάρμακα που χρησιμοποιούνται πολύ συχνά συσχετίστηκαν με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο καρδιακής ανακοπής», δήλωσε ο Gunnar H. Gíslason, συγγραφέας της μελέτης, Καθηγητής Καρδιολογίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Gentofte της Κοπεγχάγης.

Η ιβουπροφαίνη είναι ευρέως διαθέσιμη στο Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ (όπως και στην Ελλάδα), χωρίς ιατρική συνταγή, αλλά από την έρευνα αναδύονται κίνδυνοι που δεν είναι γνωστοί στο κοινό. Τα ευρήματα μπορούν να εξηγηθούν από την επίδραση των ΜΣΑΦ στη συσσωμάτωση των αιμοπεταλίων και το σχηματισμό θρόμβων αίματος, τη συστολή των αρτηριών και την αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

Η έρευνα είναι πιθανό να προκαλέσει συζήτηση σχετικά με το εάν η ιβουπροφαίνη πρέπει να είναι τόσο εύκολα διαθέσιμη, αλλά και το κατά πόσον το ευρύ κοινό πρέπει να εκπαιδευτεί σχετικά με τον κίνδυνο ασφαλείας ως προς τη λήψη ΜΣΦΑ.