Γράφει η Πόπη Γεωργίου

Ήταν Απρίλιος του 2013 όταν έγινε γνωστό σε όσους παρακολουθούσαν από κοντά τα δραματικά τεκταινόμενα στο και γύρω από το πολύπαθο θεραπευτήριο της Αθήνας «Ερρίκος Ντυνάν»  ότι είχαν κινηθεί ικανές δυνάμεις της τότε κυβέρνησης, στις οποίες φαίνεται ότι συμμετείχε επίσης η  τότε πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας, οι οποίες προωθούσαν παρασκηνιακά τη λύση της τοποθέτησης νέας, προσωρινής διοίκησης στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό (ΕΕΣ) και, συνεπώς, στο «Ερρίκος Ντυνάν», μετά από σχετική δικαστική απόφαση.

Η προσωρινή διοίκηση θα είχε ως αντικείμενο της εργασίας της να επιλύσει όλα τα δύσκολα προβλήματα της υπόθεσης - το «Ερρίκος Ντυνάν» μετρούσε περίπου 300 εκατ. ευρώ σε χρέη και είχε απλήρωτο για μήνες το προσωπικό του - και να εντάξει το «Ερρίκος Ντυνάν» σε ένα νομικό και θεσμικό καθεστώς τύπου Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου (ΩΚΚ), δηλαδή το θεραπευτήριο να παραμείνει νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου (ΝΠΙΔ) κοινωφελούς χαρακτήρα, με κάποιο είδος εποπτείας και ευθύνης εκ μέρους του Δημοσίου.

Η προσπάθεια η οποία διαφαινόταν τότε ήταν, λοιπόν, το Δημόσιο να έχει αποφασιστικό λόγο στη διαχείριση του «Ερρίκος Ντυνάν», χωρίς να υποχρεώνεται σε πλήρη χρηματοδότησή του από τον κρατικό προϋπολογισμό, όπως θα συνέβαινε εάν το νοσοκομείο εντασσόταν στο ΕΣΥ.

Με τον Ανδρέα Μαρτίνη και την ομάδα του απέναντι στην ως άνω παρασκηνιακή προσπάθεια, αλλά και με τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητεί... απλώς την ένταξη του «Ερρίκος Ντυνάν» στο ΕΣΥ, οι δυνάμεις της τότε  κυβέρνησης, οι οποίες είχαν κινηθεί στην κατεύθυνση των δραστικών αλλαγών στον ΕΕΣ και το «Ερρίκος Ντυνάν», παράτησαν σχετικά γρήγορα την προσπάθεια και, έτσι, φτάσαμε μερικά χρόνια αργότερα, σήμερα, ο προφυλακισμένος με βαριές κατηγορίες Ανδρέας Μαρτίνης να ονοματίζει πέντε πρώην υπουργούς της Ν.Δ. (Ανδρέα Λυκουρέντζο, Άδωνι Γεωργιάδη, Μάκη Βορίδη, Νότη Μηταράκη και Κωστή Χατζηδάκη) ως... υπεύθυνους για την πλήρη ιδιωτικοποίηση του «Ντυνάν» με τη σχετική δικογραφία να βρίσκεται πλέον στα χέρια των βουλευτών!