Έξω από τα …δόντια τα είπε χθες  στη Βουλή, ο εισηγητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Κώστας Μπαργιώτας τοποθετούμενος για το νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την ΠΦΥ.

«Έχουμε πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας στην Ελλάδα και, μάλιστα, έχουμε πολλές. Δεν είναι καν ακριβές ιδιωτικές, η πρόσβαση είναι σχετικά εύκολη.  Δυστυχώς οι ασθενείς αναγκάζονται σε μεγάλο βαθμό, σε όλο και μεγαλύτερο βαθμό, να πληρώνουν, αλλά είμαστε η χώρα με τους περισσότερους ειδικούς γιατρούς στην πρωτοβάθμια, στον ιδιωτικό τομέα, η χώρα με τους περισσότερους αξονικούς ανά 1000 κατοίκους, η χώρα με τις περισσότερες μαγνητικές τομογραφίες ανά 1000 κατοίκους, η χώρα με τα περισσότερα διαγνωστικά κέντρα ανά 1000 κατοίκους, η χώρα με τους περισσότερους καρδιολόγους, καρδιολογικά ιατρεία και καρδιολογικούς υπέρηχους εγκατεστημένους ανά 1000 κατοίκους και πάει λέγοντας.

Τι δεν έχει η χώρα; Σύστημα. Δεν έχει ένα δημόσιο σύστημα το οποίο να ρυθμίζει, να βάζει κανόνες και να κατευθύνει τις δημόσιες πληρωμές. Αυτά που ελέγχει το δημόσιο με τρόπο τέτοιο που να βελτιστοποιηθεί.  Αυτές τις υπηρεσίες για το συμφέρον του ασθενούς και όχι του γιατρού ή συμφερόντων. Αυτό που δεν έχει η χώρα, λοιπόν, είναι ένα ασθενοκεντρικό σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας που να αξιοποιεί τους πόρους του συστήματος και τα λίγα χρήματα που υπάρχουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αυτό η χώρα δεν το έχει. Το ερώτημα είναι εάν θα το αποκτήσει στην πορεία», επισήμανε ο βουλευτής.

Και λίγο αργότερα «χτύπησε το κόκκαλο» του προβλήματος του παρόντος νομοσχεδίου εξηγώντας:

«Σήμερα, ερχόμαστε να ψηφίσουμε ξανά για τον τρόπο, για τον μηχανισμό, που λειτουργεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα, που είναι τα ιατρεία, ποιος είναι ο οικογενειακός γιατρός, τί ρόλο έχουν τα Κέντρα Υγείας, τί ρόλο έχουν τα πολυιατρεία, κ.λπ., το νομοσχέδιο 4238/2014. Είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα. Όποιος γνωρίζει ελληνικά, με την εξαίρεση των TOMY, που θα την σχολιάσω στη συνέχεια, είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα σε χειρότερα ελληνικά, πολύ χειρότερη γλώσσα. Δεν έχει καμία άλλη διαφορά και αν θέλει κάποιος να πάρει τα δύο κείμενα, να τα βάλει δίπλα δίπλα και να διαβάσει, τί είναι ο οικογενειακός γιατρός στο ένα και τί είναι στο άλλο, τί ρόλο παίζει το κέντρο υγείας στο ένα και τί στο άλλο, τί ρόλο παίζει το περιφερειακό ιατρείο στο ένα και τί στο άλλο; Είναι ακριβώς τα ίδια πράγματα.

Σε τί διαφέρει; Το ένα είναι ότι ο ΕΟΠΥΥ σε αντίθεση με αυτό που περιέγραψα προηγουμένως, έχει υποβιβαστεί στον λογιστή της Κυβέρνησης. Παίρνει οδηγίες για το ποιον πληρώνει και με ποιον τρόπο και εκτελεί μόνο τις πληρωμές. Δεν κάνει τίποτε άλλο. Ποια είναι η άλλη; Σε επίπεδο διακηρύξεων βέβαια, γιατί σε επίπεδο πραγματικότητας απέχει πάρα πολύ, το σύστημα οφείλει να γίνει 100% κρατικό. Ξεχάστε ποιότητες, κόστη, ανταποκρίσεις  στην πραγματικότητα, που λέει  ότι το μεγαλύτερο μέρος της Πρωτοβάθμιας Υγείας σήμερα παρέχεται από ιδιώτες πάροχους- πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχουν υπενδεδυμένα κεφάλαια. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να το κρύβουμε.  Άνθρωποι, συνάδελφοί μας γιατροί, οι οποίοι εργάζονται εκεί και βγάζουν τα προς το ζην από εκεί, δεν είναι όλοι ούτε διεφθαρμένοι ούτε απαράδεκτοι ούτε τίποτα. Έτσι, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, ανάλογα και πολλές φορές χειρότερα ζητήματα διαφθοράς έχει και το δημόσιο σύστημα. Είναι παντού το θέμα της διαφθοράς και της εξυγίανσης. Έτσι λοιπόν, το σημαντικό για εδώ, αντί για το ποιος παρέχει υπηρεσίες, τί υπηρεσίες παρέχει, τί ποιότητας υπηρεσίες παρέχει, τί πρόσβαση υγείας παρέχει, το σημαντικό για αυτή την Κυβέρνηση είναι το ποιος διορίζει, ποιος ελέγχει και ποιος διοικεί το σύστημα, ανεξάρτητα από την ποιότητα, την γνωρίζουμε όλοι και εδώ και εκεί. Δεν θα μπω στη λογική ότι είναι έτσι ή αλλιώς τα κέντρα υγείας κ.λπ. Οι ακροατές μας και οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά τί είναι τι και πού. Νομίζω αυτή η συζήτηση ότι το Νοσοκομείο της Χίου είναι έτσι ή το Κέντρο Υγείας της Καλαμάτας είναι αλλιώς, δεν έχει καμία σημασία. Όλοι ξέρουμε τί ποιότητα παρέχει το δημόσιο, είναι δεδομένο, δυστυχώς, είναι κακή.

Ας πάμε, λοιπόν, στην ουσία. H δομή όπως είπα προηγουμένως η δομή που προτείνετε είναι ακριβώς ίδια με το ΠΕΔΥ. Προς τι η σφαγή και ο αλληλοσπαραγμός, γιατί δεν αρχίσαμε με ένα ψηφισμένο νόμο που κακώς ο κ. Βορίδης και ο κ. Γεωργιάδης ως υπουργοί της Νέας Δημοκρατίας δεν άρχισαν να εφαρμόζουν;

Γιατί δεν άρχισαν; Γιατί είχε την ίδια αρρώστια, προεδρικό διάταγμα εδώ, ΚΥΑ εκεί, και χρήματα πουθενά. Γιατί δεν αρχίσαμε τώρα με τα λίγα χρήματα με τα πολύ καλύτερα μανατζέριαλ προσόντα του κ. Πολάκη; Γιατί δεν αρχίσαμε να εφαρμόζουμε να προσλαμβάνουμε οικογενειακούς γιατρούς από το 2015 και να βάλουμε και τα ΤΟΜH μέσα και να τα κάνουμε και όλα κρατικά; Τι περιμέναμε; Να ξαναψηφίσουμε το ίδιο πράγμα και μάλιστα αντικαθιστώντας την παράγραφο 5 του άρθρου 5 του προηγούμενου νόμου, που έλεγε ότι οι οικογενειακοί γιατροί γίνονται γενικοί γιατροί παθολόγοι και παιδίατροι, με μία καινούργια ριζοσπαστική διατύπωση που λέει οικογενειακοί γίνονται γενικοί γιατροί παθολόγοι και παιδίατροι για τα παιδιά; Γιατί αυτό λέει!

Αυτού του τύπου, αυτού του μεγέθους είναι οι μεταρρυθμίσεις, δυστυχώς. Παίζουμε με τις λέξεις. Έχει δυσμενέστερες συνθήκες και θα σχολιάσω κατ΄ άρθρον στη συνέχεια. Έχει δυσμενέστερες συνθήκες για τους γιατρούς και για τους γιατρούς που θα ενταχθούν στην πρωτοβάθμια ως πλήρους και αποκλειστικής, γιατί τα χρήματα είναι συγκεκριμένα και λίγα και δυστυχώς δεν μπορείς να δώσεις παραπάνω. Και έχει πολύ δυσμενέστερες συνθήκες για τους ειδικούς που θα εμπλακούν για δύο λόγους. Τα λεφτά είναι λιγότερα, ο τρόπος πληρωμής είναι πιο δύσκολος και οι προοπτικές είναι αμφίβολες. Να σε πάρω για δύο χρόνια και μετά να σε πετάξω απέξω. Αυτό του λες πρακτικά σε επίπεδο διακήρυξης τουλάχιστον,  επειδή  εγώ θα κάνω προσλήψεις θα το κάνω όλο κρατικό και εσείς είστε εχθροί. Θα φύγετε από εδώ και δεν ξέρω τι θα κάνετε, γιατί περί αυτού πρόκειται.

Υπάρχει μια αλλαγή που την έχουμε σχολιάσει δεν θα την ξαναπώ. Η ίδρυση των ΤΟΜΥ είναι μια χαρά σε επίπεδο διακηρύξεων, όμως, στην πραγματικότητα τι λέμε;  Λέμε ότι βρήκα τα λεφτά από το ΕΣΠΑ, για να κάνουμε διορισμούς.  Απορώ γιατί δεν τους διορίζουμε. Για παράδειγμα, από ότι ξέρω από ότι λένε τα στοιχεία κάποιων, δεν ξέρω εάν είναι ακριβή, 1700 δημόσιες δομές υπάρχουν στο Λεκανοπέδιο, οι οποίες οι περισσότερες είναι υποστελεχωμένες, προβληματικές και δύσκολες. Πέφτουν τα ταβάνια, χαλάνε τα aircondition, σπασμένα τζάμια. Γιατί δεν κατευθύνουμε και τα λεφτά και τις προσλήψεις σε αυτές τις υπάρχουσες. Που θα μπουν οι καινούργιες ΤΟΜΥ; Που θα στεγαστούν; Με τα μικροέξοδα να τα φορτώνουμε στον πάροχο; Δεν λέει τίποτα. Το μόνο που ξέρουμε, λοιπόν, μέχρι σήμερα για τους ΤΟΜΥ είναι ότι ο Υπουργός θα διορίσει 3000 συμβασιούχους επαγγελματίες υγείας. Δεν λέω όχι. Αλλά να κάνουν τι; Να ενταχθούν σε ποιο πλαίσιο; Θα αρχίσουμε από την αρχή; Είπε κάποιος φίλος μου ο οποίος ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια με τη δημιουργία πρωτοβάθμιων δομών σε όλο τον κόσμο, ότι αυτό το πρότζεκτ, με αυτά τα χρήματα, καμία εταιρεία στον πλανήτη δεν μπορεί να το φτιάξει σε έξι μήνες. Αυτό σημαίνει ότι θα το φτιάξετε σε ενάμισι χρόνο στην καλύτερη, επειδή ο κ. Πολάκης είναι πολύ καλός στο μάνατζμεντ και μετά θα τελειώσει η χρηματοδότηση και θα γίνει αυτό που έγινε με τις δομές της φροντίδας στο σπίτι, που όταν άρχισε το σύστημα να ρολάρει, σταμάτησε η χρηματοδότηση και άρχισε να δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα έδινε. Αυτή είναι η αλήθεια για τους ΤΟΜΥ.

Επίσης, έχω μια απορία. Εγώ ξέρω από την ιστορία ότι όταν δημιουργήθηκαν τα κέντρα υγείας επί ΠΑΣΟΚ υπήρξαν ακόμη και σε πανεπιστημιακό επίπεδο διατριβές για την χωροταξική κατανομή, για τον τρόπο που θα αναλυθούν, για τον τρόπο που θα δημιουργηθούν. Εδώ ακούμε ότι θα γίνουν 245 κέντρα ΤΟΜΥ σε 75 αστικά κέντρα για ποιο λόγο;». 

Μ.Τ.