Γράφει η Πόπη Γεωργίου

Κάθε χρόνο, περισσότεροι από 500 άνθρωποι αυτοκτονούν στη χώρα μας, αφήνοντας πίσω τουλάχιστον 2.500 πενθούντες, καθώς – σύμφωνα με διεθνείς έρευνες – για κάθε μία αυτοκτονία μένουν πίσω τουλάχιστον 5-10 άτομα που πενθούν, όχι μόνο βιώνοντας τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες του στίγματος της αυτοκτονίας, αλλά ανήκοντας παράλληλα, σε ένα ποσοστό 10-15%, στην πληθυσμιακή ομάδα υψηλής επικινδυνότητας για αυτοκτονία.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ αλλά και του Κέντρου Ημέρας για την Πρόληψη της Αυτοκτονίας, το οποίο λειτουργεί η ΜΚΟ «Κλίμακα», ο αριθμός των ατόμων που θέτουν τέλος στη ζωή τους καταγράφει αυξητική πορεία στην Ελλάδα. Μάλιστα, οι άνδρες είναι πιο ευάλωτοι και μετρούν περισσότερα θύματα σε σχέση με τις γυναίκες. Ενδεικτικά, το 2014 καταγράφηκαν 459 αυτοκτονίες ανδρών και 115 γυναικών, το 2013 οι αντίστοιχοι αριθμοί ήταν 425 άνδρες και 91 γυναίκες, το 2012 ο απολογισμός ήταν 373 άνδρες και 94 γυναίκες. Συνολικά, για το διάστημα από το 2000 έως το 2014 καταγράφηκαν 6.121 αυτοκτονίες.

Πρόκειται για επίσημα στατιστικά στοιχεία για τις αυτοκτονίες στην Ελλάδα, τα οποία καταρρίπτουν με πάταγο τη «φιλολογία» περί... δεκάδων χιλιάδων αυτοκτονιών στη χώρα μας, κατά την περίοδο των δύο πρώτων μνημονίων, δηλαδή στο χρονικό διάστημα 2009 - 2015.

Σε μία παλαιότερη ανακοίνωσή της, η Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία (ΕΨΕ) υπογράμμιζε μεταξύ άλλων τα εξής σχετικά:

«Το σύνθετο πρόβλημα των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών είναι λογικό να αντιμετωπίζεται με πολύπλευρες παρεμβάσεις, τόσο βιολογικές (σταθεροποιητικά του συναισθήματος φάρμακα κ.α.) όσο και ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις που στοχεύουν στην κοινωνική υποστήριξη των ατόμων, στη μείωση της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας, στη μείωση της φτώχειας κ.τ.λ.

Ο ρόλος των ΜΜΕ και του διαδικτύου σε σχέση με τις αυτοκτονίες θεωρείται σημαντικός αφού μπορεί να λειτουργήσει θετικά ή όμως και αρνητικά. Η σωστή ενημέρωση ενός τραγικού συμβάντος αυτοκτονίας μπορεί να αποτρέψει από άλλες ενέργειες ενώ αν δεν συμβεί αυτό μπορεί να υπάρξουν αντίθετα αποτελέσματα. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με το διαδίκτυο οπού, όπως είναι γνωστό, υπάρχουν ισότοποι που προτρέπουν σε ενέργειες τέτοιου τύπου.

Η ελληνική οικονομική κρίση που συνοδεύτηκε με σημαντική κοινωνική κρίση έχει διάρκεια και βάθος. Οι προγραμματισμένες ενέργειες της πολιτείας σε σχέση με την μείωση των κοινωνικών παραγόντων που υπεισέρχονται στην αιτιοπαθογένεια των ενεργειών αυτοκαταστροφής και οι στοχευμένες προληπτικές δράσεις στις ομάδες υψηλού κινδύνου (π.χ. άτομα με χρόνιες ψυχικές παθήσεις ή/και σωματικές παθήσεις) αναμένεται να μειώσει τις δραματικές συνέπειες των αυτοκαταστροφικών συμπεριφορών».