Από τον Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Την οργή των φαρμακοποιών προκάλεσε ο μάλλον παράδοξος τρόπος του υπουργείου Υγείας να αυξήσει τη χρήση των γενοσήμων φαρμάκων στη χώρα μας, με σκοπό να καλυφθεί μία από τις μνημονιακές μας υποχρεώσεις που τόσα χρόνια μένει ανεκπλήρωτη. Εκεί όμως που η συζήτηση μέχρι σήμερα είχε να κάνει το εάν έπρεπε να δοθούν κάποια κίνητρα για την αύξηση της χρήσης των γενοσήμων όχι μόνο στον ασθενή αλλά και στο γιατρό και τον φαρμακοποιό, εκεί που η λογική απαιτούσε μία οργανωμένη και συστηματική εκστρατεία ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την αξία και την ασφάλειά των γενοσήμων, μετά την πολιτική ισοπέδωσης των τιμών τους που έχει οδηγήσει πολλά φθηνά και καταξιωμένα σκευάσματα εκτός αγοράς, σαν «βόμβα» έσκασε η απόφαση ενόψει του κλεισίματος της αξιολόγησης, στα μέτρα για την Υγεία που περιλαμβάνονται στο σχετικό πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και θα ψηφιστεί την Πέμπτη, να υπάρξει διάταξη για την επιβολή rebate στα φαρμακεία –ενός ακόμη- στις περιπτώσεις που ο ασθενής επιλέγει να χρησιμοποιήσει πρωτότυπο φάρμακο που του έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός του αντί ενός φθηνότερου γενοσήμου.

Βεβαίως δίνεται κίνητρο στο ασθενή να χρησιμοποιήσει γενόσημα φάρμακα, αφού προβλέπεται ότι στην περίπτωση αυτή η συμμετοχή του θα είναι μηδενική στο κόστος. Για τον φαρμακοποιό από την άλλη αντί κινήτρων «καθιερώνεται ποσοστό επιστροφής (rebate) 0,8% επί της λιανικής τιμής των συνταγογραφούμενων φαρμάκων αναφοράς μετά τη λήξη της περιόδου προστασίας προς τον ΕΟΠΥΥ για το έτος 2018. Το ποσό της επιστροφής που οφείλει το φαρμακείο υπολογίζεται και επιβάλλεται από τον ΕΟΠΥΥ κατά την εκκαθάριση των εκτελεσμένων συνταγών και συμψηφίζεται με οφειλές του ΕΟΠΥΥ προς το φαρμακείο για την εκτέλεση των συνταγών. Με απόφαση του Υπουργού Υγείας δύναται να αναπροσαρμόζεται για τα επόμενα έτη το ποσοστό επιστροφής, ο τρόπος υπολογισμού του και ρυθμίζονται τα ειδικότερα ζητήματα εφαρμογής της άνω διάταξης».

Επιπλέον «με απόφαση του Υπουργού Υγείας δύνανται να καθορίζονται οι ελάχιστες ποσότητες αποθεμάτων γενοσήμων φαρμάκων ανά θεραπευτική κατηγορία που οφείλουν να διαθέτουν τα φαρμακεία».

Η πρώτη αντίδραση

 Η πρώτη αντίδραση των φαρμακοποιών ήρθε την Παρασκευή 8 Ιουνίου, όπου σε σχετική του ανακοίνωση ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος αναφέρει τα εξής: 

«Η κυβέρνηση παραβιάζοντας κάθε αρχή δικαίου, εντελώς αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προηγούμενη συζήτηση με τον ΠΦΣ εφαρμόζει νέο κεφαλικό φόρο (rebate) στα φαρμακεία, τιμωρώντας ταυτόχρονα και τους ασθενείς που επιλέγουν τα φάρμακα που συνταγογράφησε  ο ιατρός και  δεν ανήκουν στην κατηγορία των γενοσήμων.

Αποτελεί παγκόσμιο παράδοξο η κυβέρνηση να επιβάλει κεφαλικό φόρο στα φαρμακεία, τη στιγμή που η επιλογή του φαρμάκου ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον ασθενή.

Η κυβέρνηση και οι θεσμοί μετά από 9 χρόνια αναποτελεσματικών πολιτικών επιβαρύνσεων και περικοπών  συνεχίζουν να προτείνουν μέτρα που διέπονται από  φορομπηχτική και τιμωρητική φιλοσοφία προς τους ασθενείς   σε αντίθετη κατεύθυνση από τον ασθενοκεντρικό  χαρακτήρα που υιοθετούν πλέον όλα τα σύγχρονα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας.

Είναι αδιανόητο οι φαρμακοποιοί, που όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια, έχουν επιφορτιστεί όλα τα μέτρα για το φάρμακο, να επωμιστούν ακόμα ένα ληστρικό μέτρο.

Παράλληλα η Κυβέρνηση δίνει την χαριστική βολή στα φαρμακεία με την  απόφαση της να επιβάλει να διατηρούν ελάχιστες ποσότητες φαρμάκων ανά θεραπευτική κατηγορία, την ίδια ώρα που δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση του τεράστιου προβλήματος των ελλείψεων. Οι αποφάσεις αυτές   μας κάνουν να σκεπτόμαστε ότι δεν βρισκόμαστε σε μια δημοκρατική χώρα, αλλά σε μια χώρα με απολυταρχικό καθεστώς.

Πρόθεση μας είναι  προσφύγουμε με κάθε ένδικο μέσο για την ακύρωση αυτών των απαράδεκτων διατάξεων.

Τα μέτρα της κυβέρνησης θα οδηγήσουν στο κλείσιμο χιλιάδων φαρμακείων και  στην απόλυτη φτωχοποίηση του κλάδου μας.

Μήπως τελικά αυτός είναι ο απώτερος σκοπός της κυβέρνησης;»

Επιστολή – παρέμβαση Θεοδοσιάδη

Σε επιστολή – παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΠΦΣ κ. Κυριάκος Θεοδοσιάδης, τη Δευτέρα 11 Ιουνίου, προχωρά σε μία διεξοδικότερη τοποθέτηση επί του θέματος, αναφερόμενος στην όλη διαδικασία επιλογής φαρμάκου απ’ όπου προκύπτει ότι «ο γιατρός και ο ασφαλισμένος, άλλος  περισσότερο και άλλος λιγότερο, κατά περίπτωση καθορίζουν και αποφασίζουν ο καθένας με τα δικά του κίνητρα και κριτήρια ποιο φάρμακο θα χορηγηθεί».

Θεωρεί νομικά έωλη αυτήν την απόφαση και καταθέτει κάποιες σκέψεις που δείχνουν τον παραλογισμό που υπάρχει στη λήψη της υποδεικνύοντας  παράλληλα και εναλλακτικές λύσεις.

Διαφωνεί κάθετα με  την άποψη ότι πρόκειται για μία μικρή επιβάρυνση εκφράζοντας την εκτίμηση ότι το μέτρο ήρθε για να μείνει με προοπτική αύξησης του rebate, σε μία λογική «μαστιγώματος» του φαρμακοποιού με στόχο το ποσοστό διείσδυσης των γενοσήμων να πάει από το 29% στο στόχο του 60%.  

Διατυπώνει επίσης την απορία, πόσα χρόνια αποτυχημένων πολιτικών πρέπει να περάσουν ώστε να καταλάβουν οι κατά καιρούς Υπουργοί Υγείας, ότι η προώθηση των γενοσήμων δεν μπορεί να γίνει με το ζόρι;

Και βέβαια κλείνοντας την επιστολή στέκεται στο δεύτερο μεγάλο ζήτημα που θέτει το υπουργείο Υγείας με το πολυνομοσχέδιο και είναι η δημιουργία ελάχιστων ποσοτήτων γενοσήμων φαρμάκων, όπου γίνεται ιδιαίτερα καυστικός αναφέροντας ότι «εδώ γελάνε!!!» παροτρύνοντας την πολιτεία αντί γι’ αυτή τη διάταξη να «βρει τρόπο να εξασφαλίσει ελάχιστες  ποσότητες φαρμάκων  για ανθρώπους με πολύ σοβαρές ασθένειες (καρκίνος κ.λ.π.) που ταλαιπωρούνται καθημερινά στις ουρές των «φαρμακείων του ΕΟΠΥΥ»