Η 29^η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης με στόχο την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού γύρω από τη νόσο, από την οποία πάσχουν πάνω από 125.000.000 άνθρωποι παγκοσμίως.

Γράφει ο κ.ΚΩΣΤΑΣ ΑΘ. ΤΣΑΟΥΣΗΣ

ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ-ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ψωρίασης, είναι ευκαιρία να μιλήσουμε για την ασθένεια, τα συμπτώματα και τις διαθέσιμες θεραπείες, δεδομένου ότι η συγκεκριμένη νόσος δεν αποτελεί μόνο μία δερματική πάθηση, αλλά σχετίζεται με μία σειρά νοσημάτων, όπως μεταβολικό σύνδρομο, υπέρταση, ψωριασική αρθρίτιδα και κατάθλιψη.

Η φετινή Ημέρα Ψωρίασης μας καλεί να αντιμετωπίσουμε σοβαρά τη νόσο, αναγνωρίζοντας τις σοβαρές επιπτώσεις που έχει στην καθημερινότητα και ποιότητα ζωής των ασθενών, ακόμα και στο προσδόκιμο ζωής τους.

Τι είναι η ψωρίαση & ποια είναι τα βασικά συμπτώματά της;

Η ψωρίαση είναι μια κοινή, μη μεταδοτική, αυτοάνοση νόσος που αφορά το 3% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού και μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τη ζωή των ασθενών σε καθημερινή βάση. Η συχνότερη  κλινική μορφή της (η οποία αντιστοιχεί στο 80% περίπου των περιστατικών), είναι η ψωρίαση κατά πλάκας, που χαρακτηρίζεται από ροδόχροες πλάκες, καλυπτόμενες από αργυρόχροα λέπια. Οι περιοχές του σώματος που επηρεάζονται συχνότερα είναι το τριχωτό της κεφαλής, οι αγκώνες, τα γόνατα και ο κορμός. Τα συχνότερα συμπτώματα της ψωρίασης είναι ο κνησμός, η ερυθρότητα και η απολέπιση. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων ψωρίασης εμφανίζεται πριν από την ηλικία των 40, τις περισσότερες φορές σε ηλικία 20 έως 30 ετών, ενώ παρατηρείται μία ακόμα κορύφωση γύρω από την ηλικία των 50-60 ετών.

Ψωρίαση, όχι μόνο ένα αισθητικό πρόβλημα

Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ασθενών είναι ότι η νόσος επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα, τόσο της δικής τους ζωής όσο και των συγγενών τους. Συχνά παρατηρείται οι ψωριασικοί ασθενείς να δυσκολεύονται στις κοινωνικές, προσωπικές, εργασιακές και σεξουαλικές τους σχέσεις, ενώ πιθανό είναι ναβιώσουνακόμα και κοινωνικό αποκλεισμό. Όλα αυτά οδηγούν πολλούς από αυτούς στην κατάθλιψη, την αγχώδη συνδρομή και τον αυτοκτονικό ιδεασμό.

Πλην του ψυχολογικού αντίκτυπου, όμως, η ψωρίαση σχετίζεται και με την πρώιμη εμφάνιση συνοδών νοσημάτων στους ασθενείς που πάσχουνσε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Συγκεκριμένα, η ψωρίαση είναι μία συστημική νόσος πουσχετίζεται με στεφανιαία νόσο, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, και σακχαρώδη διαβήτη (μεταβολικό σύνδρομο), ενώ οι  ψωριασικοί ασθενείς είναι συχνά παχύσαρκοι, επιρρεπείς στο κάπνισμακαι εμφανίζουν υψηλά ποσοστά καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως στεφανιαία νόσο ή και έμφραγμα του μυοκαρδίου.

Η θεραπεία

Λόγω των παραπάνω, η έγκαιρη θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης και των συννοσηροτήτων είναι υψίστης σημασίας, καθώς συμβάλει σημαντικά στη μείωση της επιβάρυνσης από τη νόσο και την αύξηση του οφέλους σε μακροπρόθεσμη βάση  για τον ασθενή.

Τα τελευταία χρόνια,η θεραπευτική φαρέτρα της ψωρίασης έχει εμπλουτιστεί με τους λεγόμενους βιολογικούς παράγοντες. Έτσι έχουμε  διάφορες κατηγορίες παραγόντων όπως οι αντί ΤΝF παράγοντες (με κύριους εκπρόσωπους, την Ετανερσέπτη, την Ανταλιμουμάμπη και την Ιφλιξιμάμπη), η αντί IL12/23 (με εκπρόσωπο την Ουστεκινουμάμπη) και πιο πρόσφατα ο αναστολέας της IL-17A, (με εκπρόσωπο τη Σεκουκινουμάμπη). Οι βιολογικοί παράγοντες αντιμετωπίζουν ολιστικά τη νόσο, λειτουργώντας στοχευμένα στον μηχανισμό της φλεγμονής που είναι υπεύθυνη για την εμφάνισήτης, αναστέλλοντας παράλληλα την εξέλιξη των συνοδών νοσημάτων, όπως η ψωριασική αρθρίτιδα.

Οπότε, με την έγκαιρη παραπομπή στον δερματολόγο και την ολιστική αντιμετώπιση της ψωρίασης, όλο και περισσότεροι ασθενείς μπορούν να εξασφαλίσουν μία καλύτερη ποιότητα ζωής.