Από το Χαράλαμπο Πετρόχειλο

Την απορία και την έκπληξή τους εξέφρασαν οι Παθολόγοι για τον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε η Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία - Πανελλήνια Ένωση Ενδοκρινολόγων (ΕΕΕ-ΠΕΕ) στην ομόφωνη απόφαση της Επιτροπής Εκπαίδευσης-Μετεκπαίδευσης του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ.) να  κάνει δεκτό το αίτημα της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας να προχωρήσει η διαδικασία για τη θέσπιση της εξειδίκευσης του διαβητολόγου.

Σε έκτακτη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποίησαν την Πέμπτη 8 Ιουνίου ενόψει της συζήτησης του θέματος στη συνεδρίαση της Ολομέλειας του ΚΕΣΥ το μεσημέρι της Παρασκευής 9 Ιουνίου ο πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας κ. Γεώργιος Δημητριάδης, ο Γενικός Γραμματέας κ. Ανδρέας Μελιδώνης, ο Αντιπρόεδρος κ. Σταύρος Παππάς και ο Ταμίας κ. Κωνσταντίνος Μακρυλάκης, έκαναν λόγο για μία κίνηση που δεν θα μπορούσαν να τη φανταστούν κατηγορώντας την ΕΕΕ-ΕΠΕ για αναληθή στοιχεία και ισχυρισμούς.

Αποκρούοντας τη βασική κατηγορία που τους προσάπτουν οι Ενδοκρινολόγοι ότι προσπαθούν ως παθολόγοι να αντιμετωπίσουν τον διαβήτη «κατ’ αποκλειστικότητα» τόνισαν ότι «ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) διεθνώς εμπίπτει στο γνωστικό αντικείμενο τριών ειδικοτήτων (Ενδοκρινολογίας – Παθολογίας - Παιδιατρικής) αλλά πλέον και των Γενικών Γιατρών οι οποίοι ασκούν την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Ειδικότερα, ο Διαβήτης αποτελεί διεθνώς ένα από τα κορυφαία γνωστικά αντικείμενα στην ειδικότητα της Παθολογίας αφού προσβάλλει όλα τα συστήματα».

Επισήμαναν δε ότι «οι παθήσεις δεν είναι “αποκλειστική ιδιοκτησία” καμιάς ειδικότητας. Κάτι τέτοιο δεν έχει επιστημονική βάση και συνιστά συντεχνιακή συμπεριφορά. Αυτό ισχύει φυσικά και για τον ΣΔ όπου ο κάθε ασθενής έχει συνοσηρότητες από όλα τα συστήματα (καρδιαγγειακό, νευρικό, πεπτικό σύστημα, νεφρούς, ακόμα και την ψυχική σφαίρα) και επομένως εμπίπτει σαφέστατα στο γνωστικό αντικείμενο της Εσωτερικής Παθολογίας μητρικής ειδικότητας όλων των υπολοίπων».

Ευθέως δε απάντησαν στην κατηγορία των ενδοκρινολόγων για προσπάθεια αντιμετώπισης του διαβήτη κατ’ αποκλειστικότητα λέγοντας ότι «η ΕΔΕ ουδέποτε έχει ισχυρισθεί ότι στόχος της είναι η αποκλειστική διαχείριση του ΣΔ από Παθολόγους – Παιδιάτρους και δεν  προκύπτει από πουθενά η πρόθεση εκ μέρους των Παθολόγων εκτοπισμού άλλων ειδικοτήτων από την ενασχόληση τους με τον ΣΔ, στο βαθμό που αυτό στηρίζεται σε εξειδικευμένη εκπαίδευση / γνώση.

Μάλιστα ο αντιπρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας κ. Σταύρος Παππάς έθεσε ευθέως από την πλευρά του το ερώτημα για ποιο λόγο υπάρχει τη δεδομένη στιγμή η αντίδραση αυτή από την ΕΕΕ-ΠΕΕ ενώ το 2013 είχε συμφωνήσει ακριβώς στο ίδιο σχέδιο που θα μπορούσε –εάν δεν είχε πέσει η τότε Κυβέρνηση Σαμαρά λόγω της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας- σήμερα να είναι νόμος;.

To 2013, όπως είπε ο κ. Παππάς μιλώντας στο DPhN «με το τότε Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας, του οποίου ο κ. Μούσλεχ εάν δεν κάνω λάθος ήταν μέλος, υπήρξε πλήρης συμφωνία με την υπογραφή του τότε προέδρου της Εταιρείας για την εξειδίκευση των Παθολόγων. Δεν έχει αλλάξει τίποτε από το σχέδιο που τότε συμφωνήσαμε και με την Ελληνική Ενδοκρινολογική Εταιρεία αποδεχόμενοι εμείς ότι οι Ενδοκρινολόγοι a priori λέγονται διαβητολόγοι και ότι εμείς θα πάμε δύο χρόνια να μετεκπαιδευτούμε για να λεγόμαστε διαβητολόγοι. Το κείμενο του Σχεδίου είχε πάει στον τότε αναπληρωτή υπουργό Υγείας κ. Λεωνίδα Γρηγοράκο για να το υπογράψει, οι πρόλαβαν όμως οι πολιτικές εξελίξεις και το όλο Σχέδιο έμεινε στον αέρα. Έλειψε η τελική υπογραφή για νομοθέτηση».

Το θέμα για τους Παθολόγους δεν είναι η αποκλειστικότητα αλλά η συνεργασία, όπως ανέφερε στο DPhN o κ. Παππάς «Εάν δείτε στο Σχέδιο που υποβάλλαμε, στις Επιτροπές αξιολόγησης, εξεταστικές κτλ είναι και ενδοκρινολόγοι μέσα και παθολόγοι. Διότι θεωρούμε ότι από τη στιγμή που το αντικείμενο είναι κοινό θα πρέπει να είμαστε μαζί».

Η τωρινή προσπάθεια δεν είναι τίποτε άλλο από επανάληψη της προσπάθειας του 2013 και το σχέδιο που υποβλήθηκε στο ΚΕΣΥ είναι ακριβώς το ίδιο.

Η ΕΔΕ, όπως αναφέρθηκε στη συνέντευξη Τύπου, τόσο από τον κ. Δημητριάδη όσο και από τον κ. Μελιδώνη, έχει ζητήσει με αίσθημα ευθύνης, να μπουν κανόνες σε θεσμικό επίπεδο και να τεκμηριώνεται η εξειδικευμένη αυτή γνώση για το συμφέρον της εκπαίδευσης και κυρίως των ασθενών. Η ΕΔΕ, σημείωσαν ο Πρόεδρος και ο Γ.Γ. της εταιρείας, έχει από 10ετίας απευθύνει προτάσεις συνεργασίας για να διευθετηθεί το ζήτημα της σωστής εξειδίκευσης στον Σακχαρώδη Διαβήτη, ενός τόσο πολύπλοκου νοσήματος, που ξεπερνάει τα όρια ενός μόνο οργάνου και άπτεται ολόκληρου του οργανισμού. Εμείς επιζητούμε να μπουν κανόνες και να τεκμηριώνεται η ειδική γνώση του χειρισμού του Διαβήτη για το συμφέρον της εκπαίδευσης και πάνω από όλα των ασθενών μας. Η «εξειδίκευση» αυτή στον ΣΔ σημαίνει περαιτέρω εκπαίδευση μετά την ειδικότητα στην προσπάθεια της απαραίτητης εμβάθυνσης στο νόσημα.

Ο τίτλος του «διαβητολόγου» είναι λογικό να συνοδεύει τον γιατρό (Ενδοκρινολόγο – Παθολόγο – Παιδίατρο) που έχει λάβει την απαραίτητη αυτή εκπαίδευση όπως συμβαίνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική, όπου τον τίτλο αυτό (diabetologist, diabetes specialist) φέρουν και οι Παθολόγοι μετά από ειδική επιπλέον εκπαίδευση μετά το πέρας της ειδικότητας. Πάντως, όπως προέκυψε από τα όσα αναφέρθηκαν δεν υπάρχει κατοχυρωμένη ειδικότητα «Διαβητολόγου». Σε ό,τι αφορά την εξειδίκευση ο πρόεδρος της ΕΔΕ κ. Δημητριάδης ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «Δεν υπάρχει πατέντα στην εξειδίκευση, κάθε χώρα έχει τα δικά της πρότυπα».

Για τους Παθολόγους «προτεραιότητα θα είναι πάντα οι ασθενείς μας οι οποίοι αναζητούν θεραπείες και λύσεις». Όσοι ασχολούνται συστηματικά με τον διαβήτη και άρα χειρίζονται τις επιπλοκές γνωρίζουν ότι οι εξειδικευμένες γνώσεις του Παθολόγου-Διαβητολόγου είναι απολύτως απαραίτητες για την πρόληψη των επιπλοκών αλλά και για τη σωστή προσαρμογή της θεραπείας αν οι επιπλοκές παρουσιασθούν. Οι οξείες επιπλοκές (υπογλυκαιμίες, κετοξεώσεις, υπεροσμώσεις) αλλά και περισσότερες του 90% των χρόνιων επιπλοκών νοσηλεύονται στις Παθολογικές κλινικές μέχρι του σημείου της τελικής ανεπάρκειας των οργάνων/ιστών (πχ τελικό στάδιο νεφρικής ανεπάρκειας, έμφραγμα, βαριά καρδιακή ανεπάρκεια κλπ) οπότε χρειάζεται η συνδρομή ειδικού.